พื้นที่่สีเทา (Gray)

...เพราะฉันเป็นผู้หญิงคนเดียว ในบรรดาเหล่าพี่ชาย(ไม่แท้)ทั้ง 7

ที่มีอดีตอันเจ็บปวดเกาะกินหัวใจ เพียงแค่ต้องการใครสักคนที่อยู่เคียงข้างและคอยปกป้องจากใครบางคน ที่ฉันกลัวมากที่สุดในชีวิต แค่...ใครสักคน

"ว้ายยยยยยย! " ฉันสะดุดเข้ากับอะไรบางอย่าง มันคล้ายๆกับขาคน จึงเอื้อมมือไปกดสวิตซ์ไฟที่อยู่ใกล้ๆ เพื่อเปิดไฟไล่ความสงสัยนี้ พอทั้งห้องสว่างขึ้นเท่านั้นแหละ สิ่งที่ฉันเห็นคือ...ผู้ชาย 6 คน นอนหลับเป็นตายอยู่บนพื้นบ้าง โซฟาบ้าง เกลื่อนบ้านฉันไปหมด อะไรกันครับเนี้ยยยย เมื่อไหร่ฉันจะหลุดพ้นจากไอ้พวกมนุษย์พี่สักทีวะ

"พวกพี่มานอนไรบ้านฟาเนี้ย"

ฟา - ราฟาเอล (Raphael) "เลิกยุ่งกับหนูสักทีได้ป่ะวะ"

.

.

กีต้าร์ (Guitar) "มึงฟังกูมั้งดิวะ"

.

.

ซีเกียร์ (Gear) "...................."

.

.

ซีเกมส์ (Games) "แน่จริง มึงเข้ามาดิสัส!"

.

.

กัปตัน (Gaptain) "กูเป็นพี่มึงครับ เคารพกูด้วย"

.

.

กองพล (Gongpon) "กูคนดีครับ"

.

.



กำปั่น (Gumpun) "มึงเชื่อกูดิ!"

.

.

แกรมเมอร์ (Grammer) "ไม่มีอะไรที่ผมทำไม่ได้ครับ"

.............................................................................................

*ปล.บุคคลในภาพ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องแต่อย่างใด ใช้เพียงเป็นภาพอิมเมจเท่านั้นจ้า

#นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพรบ.2537 ห้ามคัดลอก ดัดแปลงหรือนำส่วนหนึ่งของนิยายไปดัดแปลงเนื้อหา หรือเผยแพร่ต่อ โดยไม่ได้รับอนุญาติจากเจ้าของนามปากกา I'm fine

ขอให้ผู้อ่านที่น่ารักทุกคน อ่านกันอย่างสนุกนะคะ