หนูแดงจะเป็นเด็กดีของพ่อ

ผมไม่เคยคิดเลยว่าคำขอที่ตัวเองคิดว่าไม่มีทางเป็นไปได้มันจะสามารถเป็นจริงเพราะสร้อยข้อมือเส้นเล็กเส้นเดียว.....

ผมชื่อ หนูแดง แต่ชื่อนี้มีแค่ไม่กี่คนที่ผมอนุญาตให้เรียกเพราะงั้นคนส่วนใหญ่จึงเรียกผมว่า แดง ชีวิตของผมนั้น ถือว่าเป็นชีวิตที่ล้มเหลวเลยก็ว่าได้ ไม่มีงานทำ ไม่มีบ้าน ไม่มีเงิน ไม่มีแม้กระทั่งข้าวจะกิน และไม่มีใครขนาดในวันสุดท้ายของชีวิตผมยังไม่มีใครเลยคิดดูสิพ่อแม่ก็ไม่มีถึงจะพูดงั้นแต่ผมก็มีคนที่สามารถเรียกว่าพ่อได้อย่างเต็มปากอยู่คนหนึ่งเขาเป็นคนที่เลี้ยงผมมาตั้งแต่เด็กคอยดูแลผมดีมาตลอดมีแต่ผมที่อกตัญญูทอดทิ้งเขาแล้วหนีเข้าเมืองมากับผู้หญิงที่เรียกตัวเองว่าแม่แต่การกระทำกลับส่วนทางทุกอย่าง หลอกใช้ผมเพื่อถีบให้ชีวิตตัวเองและลูกเขาให้สูงขึ้นแต่กว่าผมจะรู้ว่าคนที่ตัวเองทำทุกอย่างเพื่อให้เขาเรียกว่าลูกจะทำแบบนี้มันก็สายไปแล้วผมถูกเธอทิ้งให้รับผิดทุกอย่างและต้องหนีหัวซุกหัวซุนจนถูกจับเข้าคุกแล้วส่วนเธอก็อยู่อย่างสุขสบาย ในขณะที่ผมต้องตกเป็นคนมีประวัตพอออกจากคุกมาผมที่ไม่รู้จะไปที่จึงได้ตัดสินใจกลับบ้านบ้านที่ผมเคยอยู่มาตั้งแต่จำความได้ แต่ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปแล้วผมกลับมาช้าไปพ่อผมตายและทัพย์สินทั้งหมดที่ผมไม่เคยรู้ว่าพ่อมีก็ตกไปเป็นของแม่เพราะผมเซ็นทุกอย่างไปเป็นชื่อท่านยอมรับเลยว่าตัวเองโง่กว่าจะรู้ตัวทุกอย่างก็สายไปหมดผมที่ไม่มีที่ไปก็เลยคิดจะไปอยู่ที่วัดเพื่อให้รู้สึกใกล้พ่อ ผมไปอยู่ที่วัดได้ประมาณสองวันหลวงพ่อที่จำวัดอยู่ที่นั้นก็ได้มอบสร้อยข้อมือให้ผมท่านบอกกับผมว่าให้ใส่ไว้แล้วจะสมปราถนาหลังจากนั่นผมก็ไม่เจอหลวงพ่อรูปนั่นอีกเลย จนถึงวันนั้นวันที่แม่ของผมปรากฏตัวอีกครั้งเธอมาหาผมและบอกให้ผมเซนอะไรบ้างอย่างให้ก่อนที่ผมจะโดนยิงด้วยลูกน้องของเธอ ก่อนตายผมเลยถามเธอว่าเพราะอะไร เธอบอกว่าที่เป็นแบบนี้เพราะผมเป็นเพราะผมเกิดมาชีวิตของเธอถึงต้องเจอเรื่องทุกข์ทรมานเธอบอกว่าผมเป็นความผิดพลาดที่สุดในชีวิตของเธอ เธอเล่าว่าวันนั้นเป็นวันเรียนจบแล้วเธอก็ถูกว่างยาทำให้มามีอะไรกับพ่อทั้งๆที่อีกไม่นานเธอจะได้แต่งงานกับคู่หมั้นของเธอแต่ทุกอย่างก็ต้องพังพินาสเพราะผมเกิดมาคู่หมั้นเธอรู้จึงได้ถอนหมั้นเธอ เธอถูกชาวบ้านนินทาว่าร้ายจนคิดจะไปทำแท้งแล้วแต่พ่อของเขาก็ขอไว้และบอกจะเลี้ยงเขาเองโดยจะให้เงินเธอเพื่อแลกกับผมตอนนั้นครอบครัวเธอกำลังมีปัญหาพอดีเธอจึงได้ตกลงและยอมเก็บผมเอาไว้ เมื่อเธอเล่าจบโลกทั้งใบก็เหมือนแตกสลายไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะไม่เคยเห็นผมเป็นลูกทุกอย่างที่ผ่านมาเธอแค่หลอกใช้ผมมาตลอด ชีวิตผมเหมือนไม่เหลืออะไรแล้วแต่ก่อนจะสินใจผมได้อ้อนวอนต่อทุกสิ่งบนโลกนี่ขอให้ผมได้ย้อนกลับไป ขอให้ได้แก้ไข้อดีตที่เคยทำพลาดเมื่อเอ่ยจบผมก็เห็นที่สร้อยข้อมือมันเรืองเเสงหลังจากนั้นผมก็ย้อนกลับมากลับมาตอนอายุ15อีกครั้ง ผมแถบไม่อยากจะเชื่อแต่ทุกอย่างเป็นเรื่องจริงผมถึงได้รู้สึกขอบคุณอะไรก็ตามที่ทำให้ย้อนกลับมาผมสัญญากับตัวเองเอาไว้ว่าจะไม่ยอมให้ทุกอย่างเป็นเหมือนเดิมผมจะเป็นคนใหม่