เพื่อนชวนทำบุญ
0
ตอน
129
เข้าชม
2
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
0
เพิ่มลงคลัง

เรื่องราวมีอยู่ว่า เมื่อหลายปีก่อน ชายหนุ่มกับเพื่อนๆที่เคยทำงานด้วยกัน ออกไปตกปลาในบ่อเหมา ซึ่งในวันนั้นชายหนุ่มไปกับเพื่อนๆทั้งหมด 4คน และใน 4คนนั้นมีอยู่หนึ่งคนเป็นอาสาสมัครกู้ภัยของ เขตอำเภอ อำเภอหนึ่ง เขาชอบทำบุณ ชอบช่วยเหลือคนอื่น และในวันนั้นชายหนุ่มกับเพื่อนอีก4คน ก็ออกไปตกปลา พอถึงที่หมายพวกเราก็พากันรีบลงเบ็ด เราพากันเอาเบ็ดลงไปทั้งหมด 4คัน บ่อที่ชายหนุ่มกับเพื่อนๆตกเป็นบ่อปลาร่วม มีหลากหลายชนิด แล้วแต่ว่าใครจะตกได้ปลาอะไร พอเอาเบ็ดลงไปไม่นานปลาก็กิน จากนั้นก็กินต่อกันเรื่อยๆแทบจะเอาไม่ทัน ปลาที่ได้วันนั้นส่วนมากก็เป็นปลานิล ปลาสวาย แต่บ่อมีกฏอยู่ว่า ปลาที่ได้จะต้องซื้อออกกิโลละ 30บาท เราพากันได้ปลาเยอะมาก ก็เลยพากันเอาไปลองชั่งกิโล ก็พบว่าได้ปลามาทั้งหมด ประมาณ 30 กิโล บอกตามตรงเลยว่าจะเอาไปทำอะไรกินถึงจะหมด บางตัวที่ได้มาคิดว่ามันตัวเล็กก็ปล่อย คัดเอาแต่ไซด์โตๆ รวมๆแล้วก็ยังคงเหลือเกือบ 30กิโล เราก็เลยมาคุยกันว่าจะเอาทั้งหมดไมหรือว่าจะปล่อยและมีใครจะเอาเท่าไรบ้าง เพื่อนที่เป็นกู้ภัยก็เลยพูดขึ้นว่า เราเอาหมดเลยดีไม จะได้แวะเอาไปฝากน้องด้วย พอได้ยินเช่นนั้น เพื่อนๆก็ต่างพากันถามเพื่อนที่เป็นกู้ภัยว่า

ชายหนุ่มกับเพื่อนๆ : เอาไปฝากน้องที่ไหน แล้วเพื่อนคนหนึ่งก็เลยแซวว่าน้องผู้หญิงหรือชาย น่าตาดีไม

เพื่อนที่เป็นกู้ภัย : น้องเป็นผู้ชาย น่าตาดี แต่น้องเป็นคนพิการแขนขา

ชายหนุ่มกับเพื่อนๆ : อ้าวหรอ น่าสงสารจัง งั้นก็เอาปลาไปฝากน้องเยอะสิ น้องจะได้มีอะไร

เพื่อนที่เป็นกู้ภัย : อืม.. ขอบใจพวกนายด้วยนะ

ชายหนุ่มกับเพื่อนๆ : ไม่เป็นไร ถือว่าทำบุญด้วยกัน และที่สำคัญ ปลาเยอะขนาดนี้เรากินไม่หมดหรอก

เพื่อนที่เป็นกู้ภัย : โอเค

จากนั้นเพื่อนที่เป็นกู้ภัยก็เก็บปลาที่ชั่งกิโลแล้ว เอาขึ้นท้ายกะบะรถ พร้อมกับถามว่าจะไปด้วยกันไม หมายถึงไปบ้านน้องด้วยกันไม ซึ่งตัวเขาเองคิดว่าปลาเราได้มาเยอะก็เลยอยากจะแวะเอาปลาฝากน้อง ในระหว่างนั้นเองผมกับเพื่อนก็เลยถามขึ้นว่า

ชายหนุ่มกับเพื่อน : น้องอยู่แถวไหนไกลไม

เพื่อนที่เป็นกู้ภัย : อยู่ใกล้ๆเองไม่ไกล

ตอนแรกในใจของชายหนุ่มเองก็ไม่อยากไป ที่ไม่อยากไปเพราะคิดว่าตนเองแต่งตัวไม่ดี และที่สำคัญเหม็นเงื่อตัวเองด้วยเพราะนั่งตกปลาอาบแดดทั้งวัน พอถามเพื่อนเสร็จ เพื่อนก็ถามกลับไปด้วยกันไม ชายหนุ่มกับเพื่อนอีกคนก็ตอบกลับไปว่า ไม่ไปหรอก แต่จะขอฝากเงินทำบุญกับน้องด้วยได้ไมฝากเอาเงินไปให้น้องซื้อขนม

เพื่อที่เป็นกู้ภัย : ได้สิ ฝากได้ แต่ทำไมไม่ไปด้วยกันละจะได้เห็นน้องว่าน้องเป็นอยู่ยังไง เพื่อเราจะได้ช่วยอะไรน้องได้บ้าง อีกอย่างมันก็ไม่ไกลจากทางผ่าน ไปด้วยกัน จะได้รู้ว่าน้องน่าสงสารขนาดไหน

ชายหนุ่มกับเพื่อน : โอเคได้ งั้นไปก็ไป แต่ไม่อยู่นานนะ

ก่อนที่จะออกเดินทางเพื่อนก็เล่าประวัติน้องให้ฟังคราวๆว่าน้องเป็นใคร มาจากไหน น้องเป็นลูกที่พ่อแม่หนุ่มสาวคู่หนึ่งที่เคยรักกันมาก อุ่มท้องเขาออกมา ซึ่งพ่อกับแม่ของเขาไม่ใช่คนไทย แต่มาอาศัยหรือมาทำงานที่ไทยจึงได้มีเขาออกมา โดยที่น้องเขาเกิดมาพร้อมกับร่างกายที่ไม่ปกติหรือที่เราเรียกกันว่าคนพิการ ซึ่งน้องมีแขนขาที่เล็กกว่าปกติ แต่น้องน่าตาดีมาก พอน้องคลอดออกมาลืมตาดูโลก พ่อกับแม่น้องก็เลิกกันต่างคนก็ต่างไป คนพ่อก็กลับประเทศส่วนแม่ ช่วงแรกๆก็หางาน หาเงินเลี้ยงลูก พอผ่านไปได้สักพัก แม่ของน้องก็หายไปเลย โดยที่ไม่มีใครรู้ว่าไปไหน ก็ไม่กลับมาหาน้องอีกเลย โดยที่ แม่ของน้องก็ได้ฝากน้องไว้กับตายาย ท่านหนึ่งซึ่งไม่ได้เป็นญาติกัน แค่คนอาศัยอยู่หอพักเดียวกัน จากนั้นก็อยู่กับตาและยายมาโดยตลอด ถ้าจำไม่ผิดตากับยายก็น่าจะอายุเยอะมากละ และที่สำคัญตากับยายก็ไม่ค่อยแข็งแรงด้วย คนตาเก็บของเก่าขาย ส่วนคุณยายรับจ้างทั่วไป ได้วันละ5 วันล10 เก็บเล็กผสมน้อยเพื่อซื้อนมให้น้อง

...........................................................

โปรดติดตามตอนต่อไป

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว