นุชเป็นหญิงสาวมาจากต่างจังหวัดเข้ามาทำงานกับญาติแถวๆ ปริมณฑล ได้เจอกับชาวไร่หนุ่มอย่างสงบ จากนั้นไม่นานนุชก็ได้เป็นสะใภ้ชาวไร่ ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง หมู่บ้านนี้ก็เป็นหมู่บ้านเล็กๆ ที่มีวัฒนธรรมเป็นของตนเอง
จากความคิดที่อยากเป็นอยากได้ นึกว่าทางบ้านสงบจะร่ำรวยเหมือนดั่งตอนที่เจอกันแรกๆ พอได้ตกลงไปอยู่ด้วยกัน อยู่บ้านฝ่ายชายซึ่งทำไร่ เกิดอาการผิดหวังอย่างแรง แต่ด้วยความรักที่มีต่อสงบจึงได้ก้มหน้าก้มตาทำงานในไร่ไป
นุชสามารถเข้ากับทุกคนในบ้านได้เป็นอย่างดี หน้าตาสะสวย ยิ้มแย้มแจ่มใส พูดจาไพเราะ ชอบฟัง จึงไม่ยากที่จะเข้าหาคนอื่นๆ
สะใภ้ใหญ่พยายามจะมาเม้ามอยซอยเก้าใส่ แต่แม่ย่าจะเอ็ด เพราะไม่ชอบให้สะใภ้นินทาบ้านอื่น บรรยากาศในบ้านก็จะเงียบๆ อึมครึมบ้างในบางครั้ง
วันหนึ่งสะใภ้ใหญ่มาพูดใส่ว่า " อยู่ๆ ไปก็จะรู้เองแหละ ว่าทำไมแม่ไม่ชอบให้พูดมาก "
นุชงงเล็กน้อย แต่ก็ไม่ใช่คนช่างพูดสักเท่าไร ก็เลยไม่ได้ใส่ใจอะไร
การเป็นสาวชาวไร่ของนุชก็ดำเนินไปเรื่อยๆ จนกระทั่ง...
*** สามารถอ่านเวอร์ชั่นนิยายแชทได้ที่ จอยลดา นะคะ ***
ขอบคุณค่ะ