คีรีกรณ์ ชลนารถ คือภูตมรณะที่ปรากฏตัวที่ใด มักจะมีคนตายเป็นเบือ 

คงมีแต่นายแพทย์ภารัณ วัฒนากรที่อยู่ต่อหน้ามาเฟียหนุ่มผู้นี้แล้วยังมีชีวิตรอดไปได้ 

ชีวิตของเขาแลกมากับการรักษาบาดแผลของมาเฟียหนุ่มผู้นั้น 

เหตุฆาตกรรมสี่ครั้งในรอบสามเดือน คีรีกรณ์เป็นหนึ่งในผู้ต้องสงสัย 

เขาปรากฏตัวทุกครั้งในสถานที่เกิดเหตุ และหลบรอดสายตาตำรวจไปได้อย่างง่ายดาย 

นายแพทย์ภารัณเชื่อว่าเขาต้องมีส่วนเกี่ยวข้อง หากไม่ได้เป็นผู้ลงมือ ก็ต้องเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง 

นายแพทย์หนุ่มแค่สงสัย แต่เพราะไม่คิดอยากข้องเกี่ยวกับอะไรกับคนคนนี้ จึงปล่อยให้เป็นหน้าที่ของตำรวจในการสืบหาความจริง 

แต่ไม่รู้ว่าชาติก่อนเขาไปทำบาปทำกรรมอะไรไว้จึงถูกหมายหัว มีคนจ้องเอาชีวิต 

และทุกครั้งที่ตกอยู่ในอันตราย คนที่ช่วยชีวิตเขาคือคนที่เขาแทบไม่อยากจะเสวนาด้วยคนนั้น 

ในเมื่ออีกฝ่ายมีบุญคุณ เขาที่มีคุณธรรมน้ำใจอย่างเต็มเปี่ยมจึงจำเป็นต้องตอบแทน 

ทว่า...ค่าตอบแทนที่ต้องจ่ายนั้นมากมายเกินกว่าที่เขาคาดคิดไว้หลายเท่า 

นอกจากจะต้องเป็น 'เบ๊' ให้กับอีกฝ่ายแล้ว คีรีกรณ์ยังต้องการชีวิตของเขา 

ชีวิต...ที่หมายถึงร่างกายและหัวใจ 

'ผมต้องการทั้งหมด ไม่ใช่แค่อย่างใดอย่างหนึ่ง' 

'ให้ร่างกายมาแล้ว ก็ต้องให้หัวใจด้วย 

'คุณจะให้ผมขายตัวหรือไง เอางี้ไหม มาแลกกัน...ทั้งตัวและหัวใจของคุณน่ะ ยื่นหมูยื่นแมวกันไง ถ้าทำไม่ได้ก็ลืมเรื่องนี้ไปได้เลย' 

'แลกไม่ได้หรอก...' 

นั่นปะไร ไอ้หมอนี่มันเห็นแก่ตัว คิดจะให้เขาขายตัวให้มันท่าเดียว! 

'...ก็ทั้งเนื้อทั้งตัวของผม รวมทั้งหัวใจ เป็นของหมอตั้งนานแล้ว' 

ฉะ...ฉิบหายแล้ว! นี่มันอะไรกัน! 

สถานการณ์แบบนี้ คำพูดแบบนี้ ทำไมมันเหมือนฉากสารภาพรักจังวะ!!