“ตะ... แต่ข้าและเจ้า เราต่างก็เป็นบุรุษ จะเข้าหอร่วมเตียงกันได้อย่างไร ไร้เหตุผลสิ้นดี !!!”
อี้เหม่ยเหรินกระวนกระวายใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ด้วยความใกล้ชิดทำให้ยิ่งประหม่ามากขึ้น
ใบหน้าแดงระเรื่อราวกับดรุณีแรกแย้มริรัก
“ขอเจ้าจงวางใจ เราสองจะร่วมหอได้อย่างไร ไม่สู้ให้ข้าเป็นคนแสดงให้เจ้าดูด้วยตัวเอง”
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
