-บทนำอุ่นเครื่อง-
↓
" นี่! เดินชนแล้ว คิดจะเดินหนีไปง่ายๆเหรอ! หันมาขอโทษกันก่อนดิ! "
" ... "
" เห้ย! ได้ยินกันไหมเนี่ย ไอ้นี่! "
อะไรกันวะ..คนเขาแหกปากเรียกจนคอจะแตกอยู่แล้วยังทำเป็นเดินนิ่งอยู่ได้
มึงเป็นคนมีอิทธิพลใหญ่คับฟ้ามาจากไหนไม่ทราบ..
มึงเป็นลูกผอ.มหาลัยรึไง คิดว่าจะทำแบบนี้กับใครก็ได้?
ได้! ถ้าเรียกดีๆแล้วไม่หัน ใช้วิธีนี้แม่งเลยเป็นไง!
" เห้ยนี่! งับ! "
" ... "
ผมที่กระโดดเกาะหลังมันเหมือนลูกลิงผสมกับมือติดกาวยาแนวตราตุ๊กแกลายดอก
อ้าปากงับเข้าที่คอแข็งๆของคนตรงหน้าอย่างเต็มที่ด้วยความหมั่นไส้เต็มพิกัด
แต่..มันกลับไม่มีปฎิกิริยาตอบโต้ใดๆกลับมาเลย แม้กระทั่งความตกใจสักนิดก็ไม่มี
ขณะที่ผมกรนด่ามันในใจยุบยิบ มันก็เริ่มขยับหน้าหันมาหาผมทางด้านหลัง
คนนิ่งส่งนัยน์ตาสีนำ้ตาลเข้มปนเทาที่แสดงความไม่พอใจมาให้กัน
ผมเผลอจ้องนัยต์ตาคมนั้นกลับไปทั้งที่หน้าเราห่างกันไม่ถึงหนึ่งไม้บรรทัด
ตึกตักๆ ทำไมหัวใจมันเต้นแรงนักวะ..ไอ้เมน
" ... "
" ถ้าไม่อยากเดี้ยง..ลงจากตัวกูส่ะ "
ย้าก! มันสะบัดตัวผมหล่นจากหลังเสียงดังตุบสบายๆเพียงแค่ขยับตัว
ผมนี่สะบัดหน้าขึ้นไปมองมันทันควันด้วยสายตาโมโห ไหนจะอับอายขายขี้หน้าที่มันจงใจทำ
อารมณ์ในตอนนี้ของผมมันบูดส่ะยิ่งกว่านมบูดในกระเป๋านักเรียนเด็กประถมอีก!
นี่มึงยั่วโมโหกูอยู่ใช่ไหม! ไอ้ขี้เก๊ก!
" ไอ้สั- "
มันไม่อยู่รอฟังผมด่าเลยสักประโยค เดินสะบัดก้นใส่หน้าผมไปอย่างหน้าตาเฉย
ผมนี่อ้าปากค้างจนแมลงวันบินเข้าปาก 100 กว่าตัวได้
จะตะโกนด่ามันก็อายเกินเพราะเพื่อนที่อยู่แถวนี้อยู่กันโคตรเยอะ!
แถมมีทั้งผู้หญิงผู้ชายมองมาทางผมเป็นตาเดียว เสียหน้าชิบหายเลยไอ้เมนเอ่ย
หื้ย! ฝากไว้ก่อนเถอะ ไอ้ขี้เก๊กเอ่ย! อย่าให้ไอ้เมนเจออีกนะ
พ่อจะเล่นคืนให้หนักเลย คอยดู!
⁜※⁜※⁜※⁜※
" คีย์ กูบอกว่านี่มันห้องลองเสื้อไง ปล่อยกู หยุดเลียหูกูด้วย ไอ้นี่นิ! "
" หุบปาก "
" ถ้ามึงอยากให้กูหุบปาก ก็หยุดลวนลามกูสิว่ะ ปะ..ปล่อยตัวกูได้แล้ว มึงไม่หนักรึไงห้ะ "
" ไม่ "
" ย้าก! ไอ้ไฟป่าดงดิบ! อย่าดูดคอกู! "
" หนวกหูชำมัด "
" จะทำอะไร อะ..อือ "
ใครเข้าใช้ให้มึงมาจูบปากกูไม่ทราบ! วิธีหุบปากบ้านมึงเขาทำกันแบบนี้รึไง ห๊าา!
#ลิขิตรัก ชะตาร้าย ตกหลุมพรางเจ้าชายจอมหยิ่ง
↓
-แนะนำตัวละคร-
cr. pinterest
ชื่อจริง : นาย พชรวิชญ์ อธิวัชรโยธิน
ชื่อเล่น : เมนทอล (MentoL) เรียกสั้นๆ เมน เฉยๆ
(เพื่อนในแก๊งค์ชอบเรียก.. ลูกอมเมนทอส.. เมนเผา(ศพ).. เมนส์..แบบลากเสียง ส.เสือ และอีกมากมายที่ไม่ใช่ชื่อ เมน ที่ใช้เรียกจริงๆ)
cr. pinterest
ชื่อจริง : นาย ธมนินทร์ เซอร์ วิกเทอร์เรีย (ธะ-มะ-นิน)
ชื่อเล่น : อัคคี (Auk-keY) เรียกสั้นๆ คีย์ (ใช้เรียกได้แค่คนในครอบครัวและอีกคนหนึ่ง..?)
____________________
รุ่นลูกมาเสิร์ฟแล้ว ประเดิมมาด้วยเจ้าแฝดคนแรกก่อนเลย!
สำหรับใครที่อยากอ่านรุ่นพ่อ-แม่ของนายอัคคีคนนี้.. ไปติดตามอ่านได้ที่
The prince of chaya : เจ้าชายเย็นชากับชาญาน้อยผู้น่ารัก นะคะ! ≧◡≦
เปิดหน้านิยายของไรต์เตอร์ คลิกตรงชื่อได้เบย~
writer talk ><
เรื่องราวในนิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องราวของรุ่นลูกล้วนๆ อาจจะมีรุ่นพ่อแม่โผล่มาแจมบ้างอย่าว่ากันนะค่า
ใครที่รอนางคนนี้อยู่ อย่าลืมมาติดตามเรื่องราวของนางคนนี้กันนะจ้ะ!
หวังว่ารีดเดอร์ที่น่ารักของไรต์ทั้งหลายจะพอใจกับพระนางที่แสนจะน่ารักและบุคลิคนิสัยเข้ากั้นเข้ากัน(?)ทั้งสองคนของไรต์
แล้ว..เตรียมตัวรอรับความสนุกจากนิยายเรื่องนี้ต่อได้เลยฮ่ะ!
ปล.1 รักรีดเดอร์ 💖
ปล.2 ขอบคุณสำหรับแรง Supports+comments ของเหล่ารีดทุกโค้น มาตามคำเรียกร้องแล้วค้าบ
ปล.3 นิยายเรื่องนี้จะมีฉากต่อสู้ฟาดฟันกันค่อนข้างเยอะ(ตามพล๊อตในหัวไรต์เตอร์นะคะ)
คิดว่าเหล่าพระนางอาจจะมีฉากบุกน้ำลุยไฟกันบ้าง~
รู้สึกว่ารุ่นลูกต้องมีอะไรน่าตื่นเต้นมากขึ้น! นอกเหนือจากเรื่องพ่อ-แม่
แล้วมาดูกันว่าพวกคุณจะสามารถเดาทางเนื้อเรื่องของเรื่องนี้ออกหรือไม่!
Let's Go !
Pls, Enjoys to my novels !
.............
#รูปทั้งหมดที่อยู่ในนิยายเรื่องนี้
ไรต์เอามาจาก Pinterest ทั้งหมดค่ะ ทุกรูปและรวมถึงหน้าปกที่ถูกดัดแปลงด้วยน้า💕
เครดิตรูปทุกรูป : Cr.Pinterest