บทนำ
ฉันชื่อ แป้ง บ้านของฉันฐานะยากจน ฉันถูกพ่อแม่ทิ้งไปตั้งแต่เด็กๆ ฉันจึงต้องพักอาศัยอยู่กับยาย ยายของฉันทำงานเป็นแม่บ้านอยู่คฤหาสน์หลังใหญ่ ซึ่งที่นี่แหละ ที่ทำให้ฉันกับยายได้มีที่ซุกหัวนอน และทำให้ฉันได้มีโอกาสได้เรียนหนังสือ คุณท่านและคุณหญิงมีลูก 2 คน
ลูกชายคนโต ชื่อ พอล เป็นคนผู้ชายที่ หล่อ สมาร์ท เท่ ขรึมๆแต่อารมณ์ร้อน
ลูกสาวคนเล็ก ชื่อ พราว ซึ่งเป็นเพื่อนของฉันเอง
จีจี้ แฟนพอล
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ คุณหนูคะ ตื่นได้แร้วนะค่ะ เดี๋ยวไปโรงเรียนสายค่ะ” เสียงฉันยืนเคาะประตูเรียกคุณหนูพราว
คุณหนูพราวเป็นลูกสาวคนเล็กของคฤหาสน์แห่งนี้ เป็นเพื่อนร่วมชั้นของฉันเอง
“ ฉันเสร็จแล้วย่ะ” คุณหนูพราวพูด พร้อมกับเปิดประตู เพื่อโชว์ความสวยของตัวเองให้ฉันดู
“ ฉันสวยรึยัง” พราวพูด “ วันนี้สอบวันสุดท้าย ฉันจะต้องสวยที่สุด” พราวยิ้มชื่นบานเหมือนถูกผู้ชายบอกรัก
“ คร้า สวยแร้วค่ะคุณหนู 555” ฉันพูดและหัวเราะออกมาเพราะความน่ารักของพราว
“ นี่! ยัยแป้งบอกหลายครั้งแร้ว ว่าอย่าเรียกฉันว่าคุณหนู”
“5555”ทั้งสองหัวเราะอย่างมีความสุข
“ โรงเรียนกันเถอะ” พราวพูดพร้อมกับดึงมือฉันวิ่ง
ฉันกับพราว เป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็ก เพราะฉันกับยายเข้ามารับใช้บ้านหลังนี้ตั้งแต่ฉันจำความได้ ทำให้เราสองคนสนิทกันมากเป็นพิเศษ