หื่นนัก.. รักซะเลย

ฉันเอาขนมขึ้นมายัดใส่ปากเขาก่อนที่เขาจะเข้ามาใกล้มากกว่านี้ 

"เร็วๆค่ะ อย่าลีลา" 

จากนั้นฉันก็หยิบขนมใส่ปากตัวเองต่อ แหะๆ ก็คนมันหิวนี่นา ตังค์ก็แทบจะไม่เหลือแล้วด้วย 

"ให้พี่ขึ้นไปกินน้ำที่ห้องเธอได้มั้ย เมื่อกี้เธอยัดขนมชิ้นใหญ่เข้าปากพี่ จนจะติดคอแล้วเนี่ย" 

คุณกัปตันทีมพูดแล้วก็ไอค่อกแค่ก 

"ฮ่าๆๆ อย่ามาใช้มุกนี้นะ แล้วอีกอย่างคือ นี่มันหอพักผู้หญิง ผู้ชายเข้าไม่ได้ โดยเฉพาะผู้ชายลามกแบบพี่ธันเนี่ย แค่เดินเข้าไปก้าวเดียวก็ถูกลุงยามหิ้วออกมาแล้วค่ะ" 

ฉันพูดเร็วไปหน่อยจนรู้สึกเหมือนขนมจะติดคอฉันเข้าจริงๆ แล้วฉันก็เผลอไออย่างแรงออกไปจนเศษขนมพุ่งออกจากปากของฉันไปโดนใบหน้าเกลี้ยงเกลาของคุณกัปตันทีมเต็มๆ…. 

_______________ 

ฉันค่อยๆยื่นนิ้วชี้ไปสัมผัสกับสิ่งนั้น มันแข็งมากค่ะ แต่พี่ธันยังหลับปุ๋ย อิอิ ฉันเพิ่งเคยเห็นพี่ธันตอนหลับเป็นครั้งแรก เหมือนเด็กน้อยเลยอ่ะ อ้าปากหวอแบบนี้เดี๋ยวตัวอะไรก็เข้าไปกันพอดี เสื้อก็ไม่ใส่ ฉันเผลอกลืนน้ำลายดังอึ้ก แล้วใช้สองนิ้วทำเหมือนปูไต่ เริ่มที่ต้นขาบริเวณเหนือหัวเข่า ฉันใช้สองมือเลยนะ แล้วฉันก็ไต่ขึ้นไปตามขาทั้งสองข้างของเขา ฉันนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เหมือนคนเป็นบ้า จ้องมองเจ้าสิ่งนั้นสลับกับมองใบหน้าของพี่ธันเป็นระยะว่าเขาตื่นหรือยัง  

ฉันทำปูไต่ขึ้นไปจนถึงจุดที่สิ่งนั้นตั้งโด่เด่อยู่ แต่ฉันเดินผ่านมันไป ขึ้นไปยังหน้าท้องแบนราบที่มีซิกแพค สองนิ้วของฉันเดินไต่รอบสะดือ ฉันออกแรงจิ้มเบาๆที่หน้าท้องเพราะกลัวเขาจะรู้สึกตัว มันแน่นมากเลยค่ะ ดูแข็งแรงมาก ถ้ากำปั้นน้อยๆของฉันต่อยท้องเขา เขาคงไม่สะเทือนแน่ๆ 

เมื่อเล่นกับหน้าท้องจนพอใจ ฉันก็กลับมาโฟกัสเจ้าสิ่งนั้นต่อ…. 

_______________ 

"เพราะถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่นกกระจอก แต่มันก็บินได้ด้วยปีกของมันเอง ก็เหมือนกับชมรมฟุตบอลของเรา ที่มีกันแค่นี้ ไม่มีโค้ชตัวจริง ไม่มีอาจารย์มาคุม แถมยังมีผู้จัดการทีมเป็นเพียงเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ แต่เราก็มาถึงวันนี้ได้ด้วยตัวของพวกเราเอง เดือนที่แล้วชมรมฯกำลังจะถูกยุบ แต่มาวันนี้เราสู้กันมาจนมีมหาลัยอื่นตอบตกลงมาอุ่นเครื่องด้วย พวกเราแม่งคือนกกระจอกชัดๆ" 

_______________ 

"ตอนที่พี่หรั่งโหม่งบอลอะ พี่หรั่งเจ็บหัวมั้ยอ่าา มิวเห็นแล้วมิวอยากเจ็บแทนเลยค่ะ" 

"ไม่หรอกครับน้องโย่ง ไกลหัวใจพี่ตั้งเยอะ ซึ่งพี่จะไม่ยอมให้ลูกบอลมาโดนหัวใจของพี่เด็ดขาด เพราะในหัวใจพี่มีน้องโย่งอยู่ในนั้น" 

"อั๊ย..! พี่หรั่งอ่ะ บ้าบอ พูดอะไรก็ไม่รู้ คนตั้งเยอะ อายเขาแย่"