แพทย์หญิงในโรงพยาบาลเอกชนและแพทย์ทหารหลังปลดประจำการจากสงครามในอัฟกานิสถาน อยู่ๆเหมือนมีอะไรผลักให้ทั้งสองได้มาพบกันราวกับพรหมลิตบันดาลชักพา
Chris Lynn คริส ลินน์ (คริส)
ไม่มีใครรู้ว่าสงครามจะจบลงวันไหนแต่หมออย่างเรารู้ว่าแต่ละวันมีคนต้องตกตายเพราะสงครามไปเท่าไหร่ การสูญเสียไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นแต่ก็ไม่มีใครห้ามชะตาที่ฟ้าลิขิตมันไว้ได้ บางครั้ง...แม้แต่หมอที่มีความสามารถนักหนาก็ยังไม่อาจเปลี่ยนแปลงมัน
“ฉันน่ะ ชอบคุณจริงๆนะ”
ตามตะวัน โชติการพิพัฒน์พงษ์ (หมอตะวัน)
ไม่เคยคิดเลยว่าครั้งหนึ่งในชีวิตจะได้ยินเสียงระเบิดเสียงปืนใกล้หูขนาดนี้ มันทำให้คนอย่างฉันรู้ว่าความตายเป็นเรื่องใกล้ตัวมากกว่าที่คิด ในเขตสงครามชีวิตคนไม่ใช่สิ่งยิ่งใหญ่อะไรเลยหากเดินไม่ดีก็มีสิทธิ์ที่จะตายได้ง่ายนิดเดียว
“ปกติเป็นคนพูดตรงๆ อย่างนี้เลยหรอ คุณไม่เขินอายบ้างรึไง?”
Guest
