เรื่อง รักครั้งใหม่ หัวใจ8ดวง
บทนำ
สวัสดีมิตรรักนักอ่านทุกท่าน ดีใจและยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ทุกท่านได้เขามาอ่านเรื่องนี้ หวังว่าเรื่องนี้จะสามารถเป็นเรื่องที่ดีและให้ข้อคิดกลับบางคนที่กำลังเจอปัญหาอยู่ในตอนนี้
นางสาว ศสิฐนา วิวัฒต์ อายุ16 ปี
สายธาร เป็นคนที่ซื่อๆตรงๆใสๆ
เป็นคนที่อ่อนไหวแต่ไม่อ่อนแอ
วิชาที่ชอบ ดนตรี,ภาษาอังกฤษ,ศิลปะ
อาหารที่ชอบ ก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กไม่เอาถั่วงอก
สีที่ชอบ สีฟ้า,เขียว
งานอดิเรก ร้องเพลง,วาดรูป,อ่านกาตูน,วิ่ง
สายธาร :“ไม่ ไม่น่ะ เป็นไปไม่ได้ ไม่ ไม่”
อ๊อฟ :“สายธาร ตื่น สายธาร เป็นอะไรไหม สายธาร ตื่น”
ตาของฉันค่อยๆเปิดขึ้น ฉันมองไปรอบๆ และเห็นใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยอยู่เต็มไปหมด
ซี :“เฮ้ย สายธาร ฝืนแล้ว”
ได้ยินเสียงที่ไม่เคยฟังมาก่อน
อ๊อฟ :“เป็นยังไงบ้างสายธาร”
และไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี้
อ๊อฟ :“อ่าว ทำไมไม่ตอบฉันละ”
เตชิต :“สงสัยจะยัง เจ็บอยู่”
ซี :“งั้น ไม่เป็นไรพักผ่อนเถอะ”
ณ ตอนนี้ ฉันงงสับสนมาก และที่ฉันงงไปกว่านั้นคือ จำอะไรไม่ได้เลย
เตชิต :“สายธาร เธอโอเคใช่ไหม เธอเจ็บหรือเป็นอะไรหรือป่าว”
สายธาร :“สายธาร”
อ๊อฟ :“ใช่ ทำไมเหรอ”
สายธาร :“ฉันจำไม่ได้”
ซี :“จำไม่ได้หมายความว่ายังไง”
อ๊อฟ :“ก็หมายความว่าความจำเสื่อมงั้นเหรอ”
เตชิต :“ความจำเสื่อม?”
ซี :“งั้นเธอก็จำอะไรไม่ได้เลยสิ”
ฉันพยักหน้าเพราะไม่รู้จะตอบยังไง ฉันก็ไม่รู้ว่าตัวเองความจำเสื่อม แค่ฉันจำอะไรไม่เลย
พอต :“ทุกคนหมอมาแล้ว”
หมอมิน :“ขอโทษนะครับ หมอขอตรวจหน่อย”
ซี :“ตรวจเลยครับหมอ”
หมอคนนั้น เข้าตรวจร่างกาย และเช็กสายน้ำเกลือให้ฉัน
เตชิต :“หมอครับเป็นไงบ้างครับ"
หมอมิน :“คนไข้ยังเจ็บหรือปวดตรงไหนไหมครับ"
สายธาร :“ไมค่ะ"
หมอมิน :“จากที่ดูอาการแล้ว ก็ไม่ได้เป็นอะไรมากแล้วครับ ไม่ต้องห่วง"
อ๊อฟ :“แต่เพื่อนผมจำอะไรไม่ได้เลย"
หมอมิน :“อ่อ เรื่องนั้นหมอก็กำลังจะบอก คือเรื่องนั้นน่ะ เกิดจากศีรษะที่กระทบกับของแข็งอย่างแรก เลยทำให้สมองบางส่วนเสียหาย หรือหายไป คุณสายธารเลยจำอะไรไม่ได้"
ซี :“แล้วความจำของเพื่อนผมจะกลับมาไหมครับ"
หมอมิน :“อันนี้หมอก็ไม่แน่ใจเพราะจากอุบัติเหตุแล้ว น่าจะยาก"
อ๊อฟ :”งั้นก็หมดหวังแล้วสิน่ะครับ"
หมอมิน :“แม้ว่าจะจำใหม่ไม่ได้แต่ถ้าสร้างใหม่แบบที่ทำกันบ่อยๆ ไม่แน่อาจจะมีบางส่วนกลับมาก็ได้"
พอต :“งั้นพวกเรามาทำให้ความจำของพี่สายธารกลับมากันเถอะ"
มาช่วยกันลุ้นว่า สายธารจะได้ความทรงจำคืนรึป่าว
Guest
