( Lisianthus = ความทรงจำที่งดงาม )
"เราเคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่า"
ฌอห์ณ ธณวิวัฒกุล ถามขึ้นอย่างคาดหวังในคำตอบ
"จะเป็นไปได้อย่างไรกันคะ
อีกอย่าง...คุณคงไม่พูดกับคนที่คุณสนิทด้วย...ว่าอย่าสำออยนักได้ไหม"
เวนิตาก้มหน้าตอบ อย่างแสร้งว่าไม่มีอะไร ทั้งที่โลกทั้งใบของเธอกำลังถล่ม
"เพราะอะไรที่ผ่านไปแล้ว ก็ให้ผ่านไปเถอะนะคะพี่ฌอห์ณ"
หญิงสาวกล่าวไล่หลังของเขาทั้งหยดน้ำตา
( Lavender = การรอคอยอย่างมีความหวัง )
"ถ้าคุณคิดจะขายความบริสุทธิ์ให้ใคร เห็นที่...คงไม่พ้น...ที่จะเป็นผมแล้วสินะ"
หรัญญ์ เฉิน กล่าวขึ้น พร้อมสัญญาที่ถือเอาไว้อยู่ในมือ
เวนิตาได้แต่ก้มหน้านิ่ง แอบมองชายตรงหน้า พร้อมกลืนศักดิ์ศรีลงคอ
เธอได้แต่คิดถึงทางออกสุดทท้ายที่มี
"(บางครั้งการเป็นผู้หญิงของเขาอาจไม่ได้แย่...
แค่ทนทนไป เพราะอย่างน้อย...ก็ยังมีที่...ให้เธอใช้หายใจได้อยู่)"
เป็นคุณ...คุณจะเลือกใคร
หนึ่งความทรงจำที่หายไป หรือเลือกสร้าง ความทรงจำใหม่ให้คงอยู่
#ทีมพี่ฌอห์ณ หรือ #ทีมหรัญญ์
Guest
