รักปีนเกลียว 

ผมชื่อ ‘โอบเอื้อ’ เป็นบาร์เทนเดอร์ประจำอยู่ที่บาร์แห่งหนึ่งย่านใจกลางเมือง หน้าที่ของผมก็คือชงเครื่องดื่มให้กับลูกค้าที่เข้ามาใช้บริการ เพื่อแลกกับเงินเดือนอันน้อยนิดและธิปจากพวกเขา กระทั่งคืนหนึ่งเมื่อผมได้พบกับ ‘พี่ศิลา’ ลูกค้าประจำของที่ร้าน 

                “กูชอบเขาว่ะ ทำไงดีวะ”

                “ทำใจ มึงกับเขามันคนละชั้นกัน เขาน่ะลูกหมอ ส่วนมึงอ่ะ ลูกหมา”

                ใครๆ ก็เตือนผมอย่างนั้น แต่ผมก็ไม่คิดจะยอมแพ้

                “พี่ศิลาครับ”

                “อะไรของมึง”

                โอ้โหว เพียงแค่เขาขานรับ ผมก็มองเห็นอนาคตความรักของเราสดใสขึ้นมาทันใด

                “พี่มีแฟนรึยังอ่ะ” ผมแสร้งถาม พี่ศิลามองผมด้วยหางตานิดๆ ก่อนจะค่อยๆ ยื่นหน้าเขามาใกล้ อีกนิดเดียวปลายจมูกของเราก็จะชนกันอยู่แล้ว แต่เขาดันยกมือขึ้นมาตบหัวผมจนหน้าทิ่มเคาน์เตอร์บาร์เสียก่อน

                “อย่า-ปีน-เกลียว”

                เหมือนวันนี้จะยังไม่ใช่วันของผมสักเท่าไหร่อ่ะนะ แต่...ขอลองอีกที

                “พี่ศิลาครับ”

                “อะไร”

                “เหล้ามันขม กินผมดีกว่านะ”

                พี่ศิลามองค้อนใส่ มือขวายกแก้วเหล้าขึ้นมาวนราวกับกำลังรวบรวมสมาธิ

                “กูโตแล้ว ไม่ชอบของจืด กูชอบของเผ็ด”

                ชอบของเผ็ดเหรอ ได้สิ ผมเอาหัวเป็นประกันเลยว่าผมเผ็ดมากกก...