เพราะเธอคือชีวิต

นิยาย เรื่อง เพราะเธอคือชีวิต ss 3 

บทนำ

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายภาคต่อจากเรื่อง เพราะเธอคือหัวใจ เป็นเรื่องราวความรักที่ขมขื่นของต้องตามหญิงสาวที่เป็นน้องสาวของเพื่อนรักอย่าง ตรง และโต้ ผู้ชายที่ไม่เคยหยุดที่ผู้หญิงคนไหน ปากก็บอกว่าต้องตามคือคนที่ใช่ คือคนที่จะอยู่ด้วยแต่อยู่แค่ตัวเท่านั้น ตลอดเวลาการอยู่ด้วยกันของเขาทั้งสองคนไม่มีใครรับรู้ นอกจากเข้าทั้งสองคน ความลับที่ปิดมาตลอดเกิดแดงขึ้น เมื่อต้องตามประสบอุบัติเหตุ ทั้งๆที่ตัวของต้องตามเองก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองท้อง

ก่อนหน้าที่ต้องตามจะเกิดอุบัติเหตุ 1ปี

“ยินดีด้วยนะแก” เสียงของเพื่อนสนิทอย่าง ไหม และเฟินที่มากล่าวแสดงความยินดี ในงานวันรับปริญญา พร้อมด้วยครอบครัวของเธอที่ดูสุขสันต์ ม้า ป๊า และคนเป็นพี่ชายอย่างเฮียตรง

“ฉันก็ยินดีกับพวกแกเหมือนกัน วิศวกรสาว คืนนี้ต้องมาฉลองกันนะแก”

“ได้ งั้นพวกฉันกับไปที่คณะก่อนนะ มีถ่ายรูปรวมอะแก”

“โอเค แก เจอกันนะ”

“ป๊า ม้า สวัสดีคะ สวัสดีคะ เฮียตรง ไปก่อนนะ”

“ถ้าถ่ายรูปกันเสร็จแล้ว เดี๋ยวเรากลับกันเลยนะป๊ามีประชุมบ่ายโมง”

“โห้ยยย ป๊า นี่ลูกกสาวรับปริญญาเนี่ย ป๊ายังจะไปทำงานอีก”

เสียงอแงของหญิงสาวที่กำลังอ้อนพ่อ และแม่ 

“ไม่งอแงนะต้อง โตจนเรียนจบแล้วเนี่ย รีบกลับไปพักผ่อน คืนนี้มาฉลอง เฮียเป็นเจ้ามือเอง”

“ป๋า นะเราอะ ก็ได้ๆ”

“ให้เฮียไปส่งไหม”

“ไม่ต้อง หนูกลับเองได้ แล้วเจอกันนะเฮีย”

ต้องตาม

วันนี้เป็นวันเรียนจบของเรา ทุกคนก็แห่มาแสดงความยินดี ไหม เฟิน พวกเพื่อเฮีย แต่ไร้เงาของเฮียโต้ ที่สัญญากับเราแล้วว่าจะมาจนตอนนี้งานจะเลิกแล้ว เราเองก็จะกลับแล้ว โทรหาก็ไม่ติด ไลน์ไปก็ไม่ตอบ เขาเปลี่ยนไปมากนะตั้งแต่เราเลิกพี่เจมส์แล้วกลับมาอยู่กับเขา คอนโดที่เขาสัญญาว่าจะอยู่กับเราแค่สองคน มันก็กลายเป็นคอนโดที่เราต้องอยู่คนเดียว เฮียไม่ค่อยกลับห้อง ส่วนที่ร้านเฮียโต้นานๆเราจะได้เข้าไปแล้วเพราะช่วงนี้ เฮียตรงไม่ช่วยป๊าทำงาน เราก็เลยต้องเขาไปดูแลที่ร้านแทน

“ต้องตาม”

เรา : คะ // เราหันไปตามเสียงเรียก

เรา : พี่เจมส์

พี่เจมส์ : เกือบมาไม่ทันแล้วเนี่ย ลงเครื่องมาก็มาหาต้องเลย

เรา : นักธุรกิจ เยอรมันนี่หล่อได้ถึงขนาดนี่แล้วเหรอคะ

พี่เจมส์ : ไม่ได้เจอนาน กอดหน่อยดิ // เราก็เข้าไปกอดพี่เจมส์นะ หลังจากที่เราเลิกกับพี่เข้า เราก็ยังติดต่อกับแบบพี่น้อง ส่วนพี่เจมส์เขาบอกกับเราตลอดเลยนะ ว่ารอเรา

เรา : กอดอะไรแน่นขนาดนี่พี่เจมส์ หายใจไม่ออกแล้ว

พี่เจมส์  : แล้วนี่ เฟิน กับไหมละ นี่ไอ้โอบมาด้วยนะเนี่ย

เรา :  กลับไปที่คณะแล้ว

พี่เจมส์ : พรุ่งนี่ นัดมาเลยนะว่าที่ไหน นัดเฟิน กับไหมด้วย

เรา : ได้เลย

พี่เจมส์ : พี่ยินดีด้วยนะ

เรา : ขอบคุณพี่เจมส์มากนะคะ แล้วนี่จะไปหาพวกเฟิน กับไหม อยู่ไหม

พี่เจมส์ : แล้วตอนนี้ต้องจะกลับรึยัง

เรา : อืม เนี่ยต้องกำลังจะกลับเลยเหนื่อย แล้วก็ร้อนมากด้วย

พี่เจมส์ : ให้พี่ไปส่งก่อนไหม

เรา : ไม่เป็นไรคะ พี่ไปยินดี กับ เฟิน กับไหมเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกันนะคะ

พี่เจมส์ : ขับรถดีๆละ ถึงห้องก็โทรมาบอกด้วยแล้วกัน

เรา : คร้า

โต้

“ก๊อกๆ ก๊อกๆ ก๊อกๆ นายครับ นายจะไปแสดงความยินดีกับคุณต้องตามรึยังครับ นี่มัยจะ 10 โมงแล้วนะครับ” ผมไม่ได้สนใจกับสิ่งที่ลูกน้องผมพูดเลยสักนิด  แต่สนใจกับสิ่งที่อยู่ต่อหน้าผมตอนนี้

“เสี่ยคะ โอ้ยยยย อาส์ แรงอีกนิดคะเสี่ย โอ้ยยยยยยยย”