ชุลมุนวุ่นรักสาวบริหารหน้าใสกับนายก่อสร้างมาดเซอร์
...........................................
ฉันน่ะ...ไม่เคยสนใจผู้ชายคนไหนนอกจากโอป้าในโลกออนไลน์จากแดนกิมจิ ^O^
หรือพระเอกนิยายที่แส๊น...จะเพอร์เฟคในหนังสือนิยายรักฉบับวัยรุ่นสดใส ><
ที่ไรท์เตอร์ทั้งหลายมโนภาพออกมาให้ฉันได้จินตนาการไปกับการบรรยายบริบทท่าทางต่างๆ ผ่านตัวอักษรนับแสนๆ ตัว จนกระทั่ง...
ได้พบกับ “พี่แพนิค” หนุ่มหล่อมาดเซอร์ สาขา ก่อสร้าง-โยธา ปวส.ปี 1 ดีกรีนักฟุตบอลตัวเต็งของวิทยาลัย...
เขาคือผู้ชายที่ฉันสามารถการันตีได้เลยว่าเป็น...'รักแรกพบ'
เพราะเพียงแค่เราบังเอิญสบสายตากันที่สวนหย่อมภายในวิทยาลัยฯ แค่ไม่กี่วินาที
ฉันก็สามารถมโนภาพถึงการใช้ชีวิตคู่ของเราทั้งสองแล้ว -*-
แต่การรู้จักกันครั้งแรกของฉันและพี่แพนิคมันไม่น่าประทับใจอย่างที่คิดไว้เลยน่ะสิ...
เพราะพี่เขาน่ะ...คิดว่าฉันเป็นโรคจิตขโมยกางเกงใน =_=
แถมยังเอาแต่เรียกฉันว่าโรคจิตๆ อยู่อย่างนั้นแหล่ะ ไม่ยอมเรียก "มะนาว" ซักที T^T
..................................................................
"แพนิค ภควรรณ ดำรงมาศ"
ก่อสร้าง-โยธา ปวส.1 เขาคือคนที่เดาอารมณ์และความรู้สึกได้ยากมากเลยทีเดียว แต่ถึงอย่างนั้นสาวๆ ทั่วทั้งวิทยาลัยก็ต่างกรี๊ดกร๊าดกันให้ควั่ก
เพราะแพนิคมีดีกรีเป็นถึงนักกีฬาตัวเต็งของวิทยาลัยฯ
"...นี่เธอเป็นโรคจิตหรือไง! ถึงได้แอบเข้ามาขโมยกางเกงในของฉันน่ะ!"
"มะนาว ธิดาพร วรหรรษา"
คอมพิวเตอร์ธุรกิจปี 2 เธอไม่เคยสนใจชายใดนอกเสียจากโอป้าจากแดนกิมจิ แต่กระนั้นก็ยังมีหนุ่มๆ เกือบทุกสาขาเข้ามาแจกขนมจีบให้เธอไม่เว้นแต่ละวัน
"...พี่ๆ เลิกตามหนูซักทีเถอะคะ หนูไม่สนใจผู้ชายคนไหนหรอกนอกจาก...?"
⚽️📚⚽️📚⚽️📚
ฝากเอ็นดูนิยายอีกเรื่องของไรต์ด้วยนะคะ
แว่นเด๋อขอขอบคุณ 🙏
Guest
