บทนำ
(ภาพจาก หัวใจแอบรักเซนเซ)
เซนส์ ชายหนุ่มวัย 27ปี ผู้หลงไหลในบทกวีต่างๆมากมาย นั้นจึงทำให้เขาได้เข้ามาสอนเกี่ยวกับภาษาและวัฒนธรรมในมหาลัยแห่งนี้ ใบหน้าที่ดูมีเสน่ห์รวมถึงรูปร่างที่นับว่าเทียบขั้นนายแบบก็ว่าได้ เพราะเหตุนี้อาจารย์ผู้นี้ที่มีหน้าตาเป็นอาวุธทำให้เป็นที่ถูกตาต้องใจของเหล่านักศึกษาสาวและอาจารย์สาวด้วยกัน แต่ก็ไม่ได้อยู่ในสายตาชายหนุ่มแต่อย่างใด มันกลับทำให้เขาไม่ได้แคร์อะไรนอกจากทางเดินและตัวของเขาเอง นั่นไม่ใช่เพราะเขาหยิ่งหรือหลงตัวเองจนเข้าขั้นขี้เก๊กแต่เขาแค่ไม่อยากตอบสนองในเสน่หาต่างๆที่สาวทุกคนต่างโปรยมาให้เขา เขาเองรู้ตัวว่าถ้าเขาตอบกลับมันก็เป็นสิ่งที่ไม่สมควร.
แต่หากจะพูดถึงรสนิยมของชายผู้นี้เรียกได้ว่าดีก็ว่าได้ ในรั้วมหาลัยเขาไม่เคยเหล่ตามองสาวใดแต่ในบ้านของชายหนุ่มเองกลับมีหญิงสาวมากหน้าหลายตาที่เขาพาเข้ามาเพื่อบำเรอความใคร่ของเขาอย่างที่ใครต่อต่างก็คาดไม่ถึง โทษอย่างอื่นไม่ได้เพราะเซนส์เองก็เป็นผู้ชายซึ่งก็เป็นธรรมชาติของชายหนุ่มที่จำเป็นมีใครสักคนไว้คอยบำเรอ แต่สำหรับเขาเขาต้องการแค่บำเรอเพียงชั่วข้ามคืนเท่านั้นไม่ได้ต้องการใครที่อยู่เคียงข้างเขาไปตลอดเพราะนั้นหมายถึงพันธะที่ยึดเขาไว้มันทั้งทำให้เขาอึดอัดและปวดใจในขณะเดียวกัน.
....เช้านี้.... ก็เหมือนเช่นทุกวันเพียงแค่วันนี้คือวันหยุดของเขา เขามักจะไปหาแม่เพื่อเยี่ยมเธอที่โรงพยาบาลเอกชนภายในตัวเมือง เธอต้องพักรักษาตัวที่นั้นเป็นเวลาหลายเดือนแล้วไม่มีทีท่าจะได้ออกมาใช้ชีวิตเหมือนอย่างเคยเนื่องจากเธอเป็นอัลไซเมอร์ เซนส์เลยไม่กล้าที่จะให้เธออยู่บ้านคนเดียวตามลำพังหรือทำอะไรเองถ้าเขาพาแม่มาอยู่ที่โรงพยาบาลและจ้างพยายาลเพื่อดูแลเธอ เขาก็หายห่วง ชายหนุ่มถือของใช้และขนมที่เขาคิดว่าน่าจะอร่อยมาฝากพยาบาลรวมถึงแม่ของเขาเอง ถามไถ่อาการของแม่กับพยาบาลทุกครั้ง แต่คำตอบก็ยังคงเหมือนเดิม อาการของแม่ของเขานั้นเข้าขั้นโคม่าแล้ว เนื่องด้วยความเครียดสะสมก่อนหน้านี้ และอาการก็ไม่เคยทุเราลงเลยเขาทำใจกับคำตอบแต่เขาก็ดีใจที่แม่ของเขายังอยู่ให้เขาเองนั้นได้ดูแล .
พอตะวันใกล้ลับขอบฟ้า เซนส์ก็กลับบ้านอย่างที่เคย เขาพาตัวเองมาอยู่ใต้ตึกที่มีแม่ของเขาอาศัยอยู่ ในมือมีแก้วกาแฟแบบช๊อต เขาเงยหน้ามองท้องฟ้า พลันให้ใจและสมองทำการตรงกัน นึกถึงเรื่องเก่าๆที่เขาเคยมีคนรักแต่สุดท้ายความรักกลับทำลายแม้แต่กับแม่ของเขาเอง ถึงตอนนี้คนนั้นๆจะได้ไปอยู่ในที่ที่ต้องอยู่แล้วก้ตาม แต่อดีตก็ยังคอยตามหลอกหลอนเขาจากวันนั้นจนวันนี้เขาไม่เคยจะไม่คิดถึงมัน อาจด้วยเพราะเซนส์เองไม่ปล่อยหรือเรื่องนี้ไม่ควรเกิดขึ้นก็ตาม
และแล้วค่ำคืนนี้ก็เป็นของเขา เขาไปบาร์ของเพื่อนเขาอย่างเช่นทุกคืนวันหยุด
ภายในนั้นก็เป็นบรรยากาศเหมือนๆกับที่อื่นๆ แต่ตกแต่งได้อย่างลงตัวไฟที่ไม่สรัวจนเกินไป หญิงสาวนับ10ที่นั่งเรียงรายเพื่อหวังเรียกเงินจากแขก เสียงเพลงที่สร้างหรือปลุกอารมณ์ของเขาให้ตื่นจากความจริงสู่ฝันที่เขาอยากจะเป็นในที่ที่มีแต่เขาและหญิงสาวที่เขาต้องการให้เธอบำเรอความใคร่ เพียงเท่านั่น
เขาพาหญิงสาวกลับมาบ้านเขาอย่างเช่นที่เคยทำ ชายหนุ่มและหญิงสาวแรกรุ่น ทั้งสองนัวเนียเข้าหากันอย่างดูดดื่มทั้งริมฝีปากที่ดูดเข้าหากันเหมือนแม่เหล็ก ร่างกายที่ปลดปล่อยสิ่งที่สวมใส่จนไม่เหลืออะไรให้ปิดบังอยู่เลย ทั้งสองคลุกเคล้าเข้าหากันมือชายหนุ่มที่ล้วงเข้าไปหาเนินสวาทอย่างไม่หยุดหย่นจนเด็กสาวหน้าแดงกล้ำด้วยเลือดที่สูบฉีดไปทั่วร่างของเธอ และแล้วค่ำคืนนี้ก็ผ่านพ้นไป เธอตื่นมาเจอเงินพร้อมโน๊ตที่เขียนไว้ว่า"ขอบคุณ"ที่ถูกวางไว้ให้โดยชายหนุ่ม
เช้านี้ของวันนี้ ชายหนุ่มในคราบอาจารย์ก็เป็นบทบาทนึงที่เขาต้องรับบทเพื่อทำงานในสิ่งที่เขาต้องรับผิดชอบ
เขาเข้าสอนในคลาสของคณะปี3เกือบทั้งวัน จนถึงบ่ายชายหนุ่มเริ่มหิวเพราะตั้งแต่เช้าเขายังไม่ได้ทานอะไรเป็นเรื่องเป็นราว เขาจึงมาที่ร้านอาหารภายในมหาลัย ร้านประจำที่เขามักจะกินบ่อยๆ แต่ระหว่างที่นั่งทาน เขาต้องสะดุดตากับเด็กสาวมัธยมแต่งตัวม.ปลาย ทำท่าเหมือนมาดักรอใครที่ข้างหน้าร้านอาหารที่เขามานั่งทานเด็กสาวหน้าจิ้มลิ้ม รูปร่างสมบูรณ์เข้าขั้นดาวมหาลัยแต่เทอเป็นเพียงเด็กมัธยม เขาจำได้โดยทันที เพราะเธอคือคนที่เขานอนด้วยเมื่อคืน เขาครุ่นคิดขึ้นมาทันทีว่าเด็กสาวผู้นั้นคงจะจำเป็นที่ต้องทำงานอย่างนี้ถ้าเธอมีทางเลือกที่ดีกว่านี้คงไม่ทำอะไรแบบนั้นเพื่อเป็นตราบาปให้กับตัวเธอเองแน่
เขาได้แต่ส่ายหัวไปมาเหมือนสมเพชอย่างเห็นได้ชัด
เด็กสาวในชุดม.ปลายที่ทำท่ารอใครสักคน คนๆนั้นก็ปรากฏตัวขึ้น ชายหนุ่มที่วิ่งมาจากที่ไกลๆเพื่อมาหาเธอ อาจารย์หนุ่มมองแล้วก็อดคิดไม่ได้ว่าเขาทั้งสองดูยังไงก็เป็นคนรักคู่รักกันอย่างแน่นอน เด็กสาวในชุดม.ปลายที่ยืนรอคนที่วิ่งมาก็อดยิ้มและขำให้กับความรีบร้อนของชายหนุ่มคนนั้นไม่ได้ก็รีบพากันขึ้นมอเตอร์ไซค์เพื่อไปไหนสักแห่ง จนทั้งคู่ขี่รถพากันออกจนลับสายตาอาจารย์คนนี้ แต่ภาพที่ทั้งสองขี่รถกันออกไปมันกลับเข้าตาอาจารย์คนนี้อย่างจังแม้ขนาดตัวเขาเองก็ยังคงถามตัวว่าทำไมเขาถึงต้องสงสัยหรืออยากรู้เกี่ยวเรื่องเด็กสาวคนนี้ให้แน่ชัด...
Guest
