Honey Honey! น้ำผึ้งหวานจรดจดหมายคล้ายเป็นความรัก

รักโรแมนติก

จบ Honey Honey! น้ำผึ้งหวานจรดจดหมายคล้ายเป็นความรัก

Honey Honey! น้ำผึ้งหวานจรดจดหมายคล้ายเป็นความรัก

รัมภ์/ ทานตะวันสีน้ำเงิน

รักโรแมนติก

34
ตอน
4.48K
เข้าชม
33
ถูกใจ
3
ความคิดเห็น
47
เพิ่มลงคลัง
ความสัมพันธ์ในวัยเด็กจางหายไปตามกาลเวลา เขาอยู่ไกลถึงออสเตรเลีย ส่วนเธอไม่เคยก้าวออกจากประเทศไทย เมื่อโชคชะตาพาเขาและเธอให้มาเจอกัน.. ความรักที่ถูกฝังเอาไว้ในอดีตนั้นจะกลับมาเติบโตงอกงามหรือไม่?

Honey Honey! น้ำผึ้งหวานจรดจดหมายคล้ายเป็นความรัก 

Our Time Series #1 : เธอ ฉัน และวันวานของเรา 

____________________________________________________________ 

มธุรดา : เพื่อนชายวัยเด็กของเธอนั้นเปลี่ยนไปราวกับเป็นคนละคน.. เขาจำเธอไม่ได้แถมยังเข้าใจผิดคิดว่าเธอตั้งใจจะมาเป็นแม่เลี้ยงเขาอีกด้วย!! 

แซมเมอร์ : ผู้หญิงคนนั้นไร้ที่มาที่ไป อยู่ ๆ ก็โผล่มาที่บ้านของเขา.. คิดจะจับตาแก่นั่นเหรอ? ฝันไปซะเถอะ! 

____________________________________________________________ 

 

เสียงหัวเราะของหญิงสาวและเสียงพูดคุยของชายสูงวัยดังออกมาจากห้องทำงานจนทำให้ชายหนุ่มร่างสูงที่เดินผ่านต้องชะงักฝีเท้า แซมเมอรยืนนิ่งฟังหลายช่วงขณะหายใจเพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้หูฝาดไปเอง คิ้วดกเข้มม้วนเข้าหากันเล็กน้อย บอกไม่ได้ว่าเพราะความสงสัย หรือเพราะความไม่ชอบใจกันมากกว่ากัน 

มือเรียวง้างบิดลูกกลอน ก่อนเขาจะปรากฏตัวขึ้นภายในห้องทำงานของผู้เป็นพ่อโดยไม่ได้รับเชิญ

บทสนทนาถูกตัดลงอย่างฉับพลัน สายตาสองคู่ภายในห้องจับจ้องไปยังแซมเมอร์

นัยน์ตาดำขลับตวัดมองหน้าบิดา ก่อนจะเคลื่อนไปยังหญิงสาวหน้าใหม่ มธุรดารู้สึกได้ถึงรังสีความไม่เป็นมิตรที่ถูกส่งเปรี้ยง! มาหาเธออย่างไม่ทันตั้งตัว 

“ขอโทษที่เข้ามาขัดจังหวะ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น น้ำเสียงแข็งทื่อจนมธุรดาแปลกใจ นัยน์ตาดำขลับกลับไปจ้องชายวัยสูงวัยคนด้วยความแข็งกร้าว สัญชาตญาณทำให้มธุรดาเดาว่าอีกฝ่ายอาจจะเป็น ‘แซมเมอร์ แฮร์ริส’ ลูกชายของ 'อัลเบิร์ต แฮร์ริส' ที่เธอเคยเห็นในรูปถ่ายเมื่อนานมาแล้ว

นัยน์ตาดำขลับตวัดกลับมามองที่เธอ ใบหน้าตึงนิ่ง

“หาผู้หญิงคนใหม่มาแทนแม่ได้เร็วดีนะครับ” เสียงทุ้มกระแทกกระทั้นแม้จะไม่ได้โวยวาย แต่ประโยคนั้นทำให้บรรยากาศภายในห้องคุกรุ่นขึ้นภายในเสี้ยววินาที

ขณะที่กำลังงุนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า  มธุรดาพบว่าสายตาเธอนั้นเคลื่อนไปยังแซมเมอร์พร้อมกับหมอนใบเล็กจากมืออัลเบิร์ตที่เธอไม่รู้ว่าเขาหยิบมันมาตั้งแต่เมื่อไหร่

เฟี้ยวววว !

ร่างสูงเบี่ยงหลบหมอนที่พุ่งตรงมายังเขาก่อนจะแค่นหัวเราะน้อยๆ

“แกกล้าพูดกับฉันแบบนี้ได้ยังไง กล้าพูดถึงแม่แกแบบนี้ได้ยังไง” อัลเบิร์ตกล่าวด้วยโทสะ

“แกออกไปเดี๋ยวนี้ อย่ามาทำตัวไม่มีมารยาทต่อหน้าแขกของฉัน”

แซมเมอร์เม้มริมฝีปาก แต่ไม่มีท่าทางจะกลับออกไปแต่อย่างใด.. เขานิ่งไปชั่ววินาทีก่อนจะตอบพ่อของเขาด้วยน้ำเสียง และใบหน้าที่ยียวนยิ่งกว่าเดิม

แขก..บนเตียงน่ะเหรอครับ 

____________________________________________________________ 

 

 

แซมเมอร์ แฮร์ริส 

Talk: เรื่องนี้เบาสบายไร้ม่าม่านะคะ เน้นความน่ารักของพระเอกนางเอกซะมากกว่า เหมาะกับคนที่อยากอ่านอะไรสบายสมอง อ่านเพลิน ๆ เนอะ ❤  

(รักคนอ่าน, ไรท์)

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว