“พี่เบย์...ดูดคอผมเหรอ ?”
ฉิบหาย!
<<>>
เลือดอร่อย ๆ ไม่ได้มีมาบ่อย ๆ เพราะความจน
เงินในกระเป๋าไม่พอยาไส้ตน แถมได้แมวหนึ่งตัวมาเลี้ยงแก้เหงา
บอกเลย ไอ้พี่เบย์คนนี้จะไม่ยอมตกเป็นทาส!!
"วิสกี้มันเค็ม เอาโรยอลคานินไปกินละกันนะไอ้ลี่" - พี่เบย์เอง
<<>>
* EPIC STORY BY MUSUE *
*คำโปรย*
คุณเดซี่บอกกับผมว่าถ้าหากเจอรักแท้ กำยานที่คล้องอยู่กับลำคอจะใช่ไม่ได้ผล
ผมไม่เชื่อมัน สิ่งประดิษฐ์ของด็อกเตอร์ไม่เคยใช้การไม่ได้
จนกระทั่งผมเจอเขา...
ผู้ชายที่มีเส้นผมหยักศกสีดำขลับ แก้วกลมในดวงตาสุกสกาวเป็นสีน้ำตาลสวย
เขาเป็นรุ่นน้องอายุห่างจากผมสามปี เขาเรียกผมว่าพี่ แต่ท่าทีไร้การเคารพ
ไอ้ท่าทีนิ่งเงียบที่เจอกันครั้งแรกนั้นหลอกลวง ผมนึกว่าความลับของผมจะถูกปิดแน่น
แต่กลับโดนไอ้เด็กนี่ล่วงรู้ ... “พี่เป็นแวมไพร์...ใช่ปะ”
<<>>
ฉีกทุกกฎการเป็นผีดิบ แหวกทุกทฤษฎีที่เกี่ยวข้อง
เพราะสตอรี่นี้ผมเป็นคนเขียน และใช่ คุณกำลังทำความรู้จักกับผม
Mr. Bay Mon Carstein
ผู้สืบสายเลือดห่าง ๆ วงเล็บห่างมากของตระกูล Carstein เลือดผสมที่เกิดนั้นถูกเลี้ยงมาอย่างลับ ๆ
ผมต้องใช้ชีวิตโดยการปกปิดตัวตนจากสายพันธุ์เดียวกัน
นั่นไม่พอเท่ากับการปกปิดตัวเองต่อพวกมนุษย์! ที่มีดีกรีความอยากรู้อยากเห็นทะลุปรอท
นั่นยังไม่วายป่วงเท่าเรื่องของหัวใจ
ไอ้น้องมู่ ไอ้เด็กนิสัยเสียยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!
* EPIC STORY BY MUSUE *
(( สาลี่ที่เป็นแมวไม่ใช่ผลไม้, พี่เบย์ตั้งให้เพราะตอนเด็กขาวมาก โตมามีลายทำไม งง?))
/ᐠᵕ ‸ᵕᐟ\ﾉ OPEN INVENTORY ON 26-June-2020 /ᐠᵕ ‸ᵕᐟ\ﾉ
<< Talk กับเจ๊ >>
เชื่อว่าหลายคนคงจะร้องดังต่อหน้าจอว่า 'อีกละ!! มึงเปิดเรื่องใหม่อีกละ เรื่องเก่ายังไม่จบเลยอีมู มึ๊งง!!'
ช้าก่อนนักอ่านที่รัก เรื่อง Begin Again นั้นเขียนเสร็จแล้วรอตรวจคำผิดและเกาตอนให้สมูธ
เรื่องนี้แต่งแก้เครียดแนวสบายแต่ข้อมูลเยอะฉิบบบบบบบห***** รีเสิร์ชที่ทำมาหาได้นั้นยังไม่พอจะสร้างเรื่องยาวใหญ่โตของตระกูลนี้มากนัก
ฉะนั้นเรื่องพี่เบย์ ลูกนอกคอกของตระกูลเลยเบาสมองหน่อย เขียนไม่ง่าย และไม่ยากไป
อ่านเอาบันเทิง ห้ามหาเอาประวัติศาสตร์ และสาระ
ไอ้พี่เบย์ไม่มีให้ เจ๊เองก็เช่นกัน ฝากมู่เบย์ เอ้ะ หรือเบย์มู่ ไว้ในอ้อมแขนด้วยค่ะ
รักส์
-เจ๊มู-
Credit picture: Obtained from weheartit.com thx. very much ka.
Guest
