ผีเสื้อของผม

‘Black Butterfly ‘  

‘ฉันเกลียดผีเสื้อที่สักอยู่บนตัวฉัน เพราะมันคือสิ่งเดียวที่คอยเตือนใจฉันทุกครั้งที่ได้เห็นมัน ’ 

“สามปีแล้วสินะ...” หญิงสาวร่างสวยเซ็กซี่หน้าค้นหาในชุดเดรสสีแดงผิวขาวสะอาดของเธอทำให้ทั้งตัวเธอดูสวยสง่า ด้วยใบหน้าที่เรียวสวยดวงตาเฉี่ยวคมแสนดูเย็นชาสุดๆ ที่มองทุกอย่างได้ทะลุปุโปร่ง อ่านใจคนได้อย่างแม่นยำ ริมฝีปากเรียวเล็กอิ่มเอิมหน้าหลงไหลชวนให้เคลิบเคลิ้ม หน้าอกขนาด 36 ที่ทำให้ใครต่อใครต่างพากันอิจฉา ภาพลักษณ์โดยรวมคือสวยเพอร์เฟกทุกอย่าง “เธอดูสวยขึ้นมาเลยสินะ” หญิงสาวพรึมพรำกับเงาของตัวเองที่สะท้อนในกระจกอยู่ตรงหน้า 

“เอ่อ นะ..นะ..น้องพีชค่ะ ได้เวลาเตรียมตัวแล้วค่ะกองถ่ายพร้อมแล้ว ไหนมาดูซิว่าโอเคหรือยัง” เสียงพี่ผู้จัดการส่วนตัวและเป็นทั้งคนสนิทของฉันเองนางชื่อ กระปุก เป็นสาวประเภทสองที่ดึงฉันหลุดออกมาจากขุมนรกแห่งความมืดดำ เธอเป็นคนที่มีบุญคุณกับฉันมากเลยที่เดียว แต่ในทางกลับกันเธอก็กลัวฉัน ไม่เข้าใจว่าทำไมทุกๆ คนที่ได้อยู่ใกล้ฉันต้องมีท่าทีสั่นตลอดเวลาไม่เข้าใจเลย 

“ให้ตายสิ! พี่กระปุกจะกลัวอะไรพีชนักหนา ทำงานกับพีชมาก็นานยังไม่ชินอีกหรอ เลิกกลัวได้แล้วค่ะ” หญิงสาวบอกพร้อมส่งสายตาเย็นชามาให้ 

“ค่ะ... ค่ะ พี่ว่าเราไปที่กองกันเถอะ” (จะไม่ให้ฉันเกร็งได้ไงล่ะ ดูสายตาเธอสิยะเย็นชาที่สามารถอ่านใจคนได้อย่างเฉียบขาดแบบนั้น กระปุก เมาส์มอย) เมื่อฉันเดินมาที่กองถ่ายบรรยากาศที่ครึกครื้นก็หยุดนิ่งทันที นี่ฉันไม่ใช่ผีนะ ชิ