เรื่องเล่าจากปู่ ป่าดงดิบ
0
ตอน
729
เข้าชม
7
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
2
เพิ่มลงคลัง

เรื่องมันมีอยุ่ว่า ตอนผมสมัยเด็กๆปู่ชอบเราเรื่องให้ฟังว่าตอนปู่ผมอายุสัก18ปีปู่กลับพ่อของปู่ชอบเดินป่าไปหาของกินในป่า....

 

พร้อมกันนะเริ่มเรื่อง ปูผมชื่อสองพ่อของปู่ผมชื่อทิต ปู่ผมเป็นคนชอบเดิมป่ามากๆหน้าจะได้สายเลือดคนเป็นพ่อตั้งแต่เด้กจนโตปู่ของผมไม่เคยได้เดินป่าสักครั้งจนมาถึงปีนี้ก็อายุ18ปีพอดีปู่ของผมเลยไปขอพ่อของปู่ว่า พ่อรอบนี้ผมขอไปด้วยนะเองอายุยังไม่ถึง20ยังไม่ได้บวดให้พ่อแม่ จะเข้าไปในป่ามันอันตรายเกินกว่าเด็กอายุ18อย่างเองจะรับได้ มันอันตรายยังไงคับพ่อ เองนี้มันได้นิใสคัยดื้อเกินนน ก็ได้นิใสพ่อมันฮันละจร้า แม่ปู่เดิมพร้อมย่าม ของที่เตียมไว้ได้ครบแล้วจร้าพ่อ เออดีแล้วอีก2-3จะเข้าป่าพอปู่ผมได้ยิน ฮันแน่พ่อจะแอบไปคนเดียวไม่ได้นะรอบนี้ยังไงผมก็ต้องได้ไปด้วย555 พ่อของปู่ผมไม่มีทางเลือกเลยจำใจบอกปู่ผมว่าแค่รอบนี้รอบเดียวนะ เย้ๆดีใจๆความฝันของปู่ก็เป็นจริงอยากจะเข้าป่ามากๆๆ แล้วพ่อของปู่ก้ทำหน้าเครียดๆเหมือนจะรู้ว่าในป่าเป็นยังไงได้แย่ถอนหายใจ ส่วนปู่ผมไม่ต้องพูดถึงกะโดดโลดเต้นชิวๆยิ้มแย่มแจ่มใสจริง ต่างกลับพ่อของปู่ผมมากๆ แล้วพ่อของปู่ผมก้สั่งให้ไปเตรียมของ ปู่ผมไม่รอช้าวิ่ง200ไปเตรียมของอย่างไว้อะคับของที่เตรียมไปเข้าป่าได้แก่ ย่ามที่แม่เอามาให้สิ่งแรกๆที่พ่อของปู่ผมเข้าป่าต้องมีย่ามนี้ติดตัวไปตลอด แล้วก็ปืน แล้วก้ของกินเพราะไปหลายวันและอื่นๆ

และแล้ววันที่รอคอยก็มาถึงปู่กับพ่อของปู่ก็ออกเดินทางสมัยก่อนไม่มีรถไม่มีถนนลาดยางเหมือนปัจุบันเดินไปอย่างเดียวทางก็เล็กๆป่าหนาทึบไม่มีไฟข้างทาง พอเดินไปสักพักก็มาถึงป่าที่ปู่ผมอยากมาสีหน้าปู่ผมก็ยังชิวๆยิ้มตลอดแต่กลับกันกับพ่อของปู่ผมสีหน้าอย่างเครียดพอเดินมาถึงหน้าป่าใหญ่ที่คนสมัยก่อนเรียกว่า {ป่าดงดิบ} มีสิ่งเล่าขาลกันว่าถ้าใครที่เข้ามาในป่าแห่งนี้ถ้าไม่มีวิชาอาคมจะกลับออกไปได้ยากสวนมากจะไม่มีใครได้กลับของมาอีกเลย พ่อของปู่ได้พูดลอยๆออกมาแต่ปู่ของผมไม่สนใจทำเหมือนไม่ได้ยินตามนิใสวัยรุ่นวัยกำลังห้าวอะคับ หยุด..หยุดตรงนี้ปู่ผมก็งงอะสิคับหยุดทำไมพ่อ พ่อของปู่ผมก็เงียบแล้วเอาของจากย่ามออกมาทำพิธีเปิดป่าขอเจ้าที่เจ้าทางก่อนเข้าป่าปู่ผมก็งงคับ แล้วเดินไปถามพ่อทำไร พ่อของปู่ตอบกับนี้คือพิธีการเปิดป่าขอให้เจ้าที่เจ้าทางเปิดทางให้ ไม่ให้เจอสิ่งร้ายในป่าปู่ผมยิ่งงงไปอีกว่าในป่ามีอะไรก็แค่ป่าด้วยความที่ยังเด็กเลยไม่รู้อะไรเลยเดินไปเยี่ยวที่ต้นไม้ใหญ่พ่อของปู่ผมเดิมมาตบหัวเกรียนแป๊...โอ้ยเจ็บคับพ่อร้องเสียงดังมากเพราะในป่ามันเงียบ เงียบจนได้ยินเสียงหายใจของตัวเองตีผมทำไมแก่ทำอะไรลงไปซวยแล้วซวยอะไรพ่อเขาห้ามเยี่่ยวในป่าเห็นขวดน้ำเปล่าที่เอามาไหม่เยี่ยวใสในนั้นห้ามเยี่ยวอีกนะถ้าเยี่ยวจะพากลับเมือได้ยิ้นอย่างนั้นปู่ของผมกลัวได้กลับก้เลยรับปากพ่อของปู่ไว้เมือเดินเข้าไปลึกขึ้นๆยิ่งเงียบเสียงสัตว์ป่าก็ไม่ได้ยินได้ยินแต่เสียงหายใจแล้วปู่ของผมก็หันไปเจอคนเดินป่าเหมือนกันปู่ผมไปทักทายโบกมือทักทายแต่กับเงียบจากคนเดินป่าแล้วปู่ผมก้ได้ไปถามพ่อของปู่ว่าพอผมเห็นคนเดินป่าคับผมทักทายกับเขากับเดินหนีไปพ่อปู่หน้าเสียเลยแล้วพ่อของปู่ก็ถามกับปู่ไปว่าเดินมากี่คนปู่ผมตอบว่า1คนแล้วเขาถือปืนมาไหมปู่บอกไม่ มาแต่ตัว

เราเจอดีเข้าแล้วรีบเดินๆไปที่ ฮ้างนั้นบนต้นไม้ก่อนจะค่ำเพราะตอนกลางคืนเราอยุ่บนพื้นไม่ได้อันตรายเกินไปเมือกี้อะไรคับพ่อ นั้นคือผีป่าที่เองไปเยี่ยวใสเมื้อกี้ไม่หน้าพาเองมาเลยสีหน้าปู่ผมชีดมากกลัวมากปู่บอกยังไม่กลัวเท่าไปอยุ่บนฮ้างต้นไม้....... มีต่อ

หัดเขียนคับมีอะไรติชมได้คับ

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว