"อืมไม่เล่นแล้วอาหาร...เล่นหนูแทนดีกว่า"
"!!!" ดวงตากลมโตเบิกกว้างยามถูกจับให้หันมาเผชิญหน้ากับรุ่นพี่พ่วงตำแหน่งสถานะแฟน แผ่นหลังบางแนบชิดไปกับเคาน์เตอร์ครัวโดยมีแขนแกร่งสองข้างของคนพี่กักขังเอาไว้
คนอายุน้อยกว่ากระพริบตาปริบๆยิ่งดูน่ารังแกเพิ่มขึ้นในความคิดของคนโตกว่า บวกกับหน้าแดงๆขึ้นสีระเรื่อยิ่งทำให้ความอดทนทั้งหมดที่มีพังทลายลงไปอย่างง่ายดาย
"เสื้อเลอะ...พี่ขอทำความสะอาดให้นะ" ดูจะเป็นประโยคบอกเล่าเสียมากกว่าประโยคขออนุญาต เพราะหลังจากพูดจบ ใบหน้าหล่อเหลาก็ก้มลงมาใกล้ใช้ลิ้นร้อนตวัดเลียไปตามรอยด่างของครีมบนเสื้อตัวขาวบาง
"อึก…ด...เดี๋ยว" จากแค่เลียรอบรอยครีมก็ดูเหมือนว่าเจ้าหมาตัวใหญ่จะเพลิดเพลินมากไปหน่อย ถึงได้เปลี่ยนตำแหน่งจากรอยบนเสื้อเคลื่อนสูงขึ้นเรื่อยๆ
มือบางบีบไหล่ของคนตัวโตกว่าหลับตาแน่น ยามที่ลิ้นร้อนตวัดเลียยอดอกสวยผ่านเนื้อผ้าบาง ความรู้สึกวูบโหวงในช่องท้องรุนแรงเสียจนกันแทบอยากจะทรุดตัวลงนั่งกับพื้นห้องให้มันรู้แล้วรู้รอด
สติเตลิดเปิดเปิงไปแล้วปากที่คิดเอ่ยห้ามก็ทำไม่ได้เสียงที่เปล่งออกมามีแต่ความอึกอัก จะผลักไสก็ไม่ทำ เลยได้แต่ยันมืออีกข้างไว้กับเคาน์เตอร์ครัว แอ่นอกน้อยๆยามคนพี่ออกแรงดูดดุนผ่านเนื้อผ้าแรงขึ้น
"อ..อา…" ร่างเล็กอ้าปากหอบหายใจน้อยๆ กางเกงขาสั้นถูกดึงหลุดออกไปกองกับข้อเท้าสวยตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ใบหน้าได้รูปเลื่อนมาซุกไซร้สูดดมความหอมจากกลิ่นกายของคนตัวบาง ขบกัดเบาๆก่อนจะเลียไล้ไปตามรอยกัด
กันส่งมือไปลูบผมนุ่มของคนพี่เอียงคอรับสัมผัสวาบหวามที่อีกฝ่ายมอบให้ แรกๆเขาไม่อยากจับหัวพี่เพราะรู้สึกว่าตัวเองอายุน้อยกว่า แต่เพราะพี่ออฟเคยบอกเอาไว้ว่าชอบ...กันถึงไม่นึกขัดใจ…
เหมือนกับสรรพนามบางอย่างที่จะมาแค่ในช่วงเวลาพิเศษแบบนี้เท่านั้น…
"อึก...พ...พี่ที…" น้องเอ่ยเรียกเสียงแผ่วยามฝ่ามือร้อนเลื่อนมากอบกุมแก่นกายเล็กเอาไว้ ออกแรงรูดรั้งเบาๆกระตุ้นปลุกเร้าอารมณ์พอเป็นพิธี ก่อนจะจับเอวคอดยกคนตัวบางกว่าให้ขึ้นไปนั่งบนเคาน์เตอร์ครัว ไม่มีการพูดพร่ำทำเพลงหลังจากจัดการตำแแหน่งคนน้องเสร็จ ก็ก้มลงใช้ปากครอบครองแก่นกายสีหวานของคนตรงหน้าทันทีจนร่าบางสะดุ้งเฮือก
ก็รู้นะว่าหิว ...แต่ไม่คิดว่าจะใจร้อนขนาดนี้
"อื้อออ...อื้ออ..พ..พี่ที" เสียงดูดดุนนั้นดังอื้ออึงสลับกับเสียงครางหวานหู ร่างสูงเร่งจังหวะเหมือนกับรอคอยช่วงเวลานี้มานาน มือบางจับขยุ้มกลุ่มผมของคนพี่ ร่างกายสั่นสะท้านจนต้องเอนทิ้งน้ำหนักตัวไปทางด้านหลัง ใช้มีออีกข้างช่วยพยุงร่างกายตัวเองไว้
"อ๊ะ...อ้าา…" พายุอารมณ์ไต่ระดับขึ้นรวดเร็วความเสียวแล่นพล่าน จนมาแตะถึงปลายทางก่อนที่ทุกอย่างจะทะลักทลายออกมา กันหลับตาแน่นกระตุกเกร็งติดๆกันหอบหายใจแรง...ให้ตายเถอะ...นี่ขนาดแค่ออเดิร์ฟเขายังเกือบหัวใจวายเลย…แล้วถ้าของจริง..จะขนาดไหนกัน
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์มีประดับอยู่ที่มุมปาก ออฟยืดตัวขึ้นกดจูบไปที่ขมับไม่ต่างจากการให้รางวัลเด็กดี กันหลับตารับสัมผัสนั้นยังคงรู้สึกได้ถึงก้อนเนื้อในอกซ้ายที่ดีดดิ้นอย่างรุนแรงราวกับตัวเขาพึ่งลงมาจากรถไฟเหาะความเร็วสูง
ร่างสูงจับคนน้องให้ลงมาจากเคาน์เตอร์ครัวเกี่ยวรั้งเอวบางไว้ เตรียมจับพลิกให้หันหลังแต่ทว่ากลับถูกคนอายุน้อยกว่าขืนตัวไว้เสียก่อน
"หืม…?"
"กัน...เอ่อ..อยาก...ลองทำบ้าง" ไม่รู้อะไรดลใจให้พูดไปแบบนั้น...เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองจะทำได้หรือเปล่าเพียงแต่พอเป็นเรื่องของคนคนนี้...นอกจากจะไม่นึกรังเกียจแล้ว...ยังอยาก...ทำให้เขามีความสุขอีกต่างหาก
"แต่น้องไม่เคย…"
"ครับ...ไม่เคย...จะเคยกับพี่คนแรกเลยไง" เอ่ยเสียงอ้อมแอ้มตอบกลับไปใบหน้าหวานขึ้นสีเมื่อได้พูดสิ่งที่คิดในใจออกไป เขาไม่เคยแต่ก็เห็นพี่ทำหลายครั้งแล้ว...คงไม่ยากมากมายหรอกมั้ง...
"ตกลงขอทำนะครับ..." ส่งยิ้มตาหยีไปให้คนพี่ที่แทบจะยืนอ้าปากค้าง กันอาศัยจังวะที่พี่ออฟมัวแต่นิ่งตะลึงงัน พลิกอีกฝ่ายมายืนพิงเคาน์เตอร์แทน ตำแหน่งที่ตัวเองยืนอยู่ในตอนแรก
คุกเข่าลงประจันหน้ากับความใหญ่โตของคนรัก กัดริมฝีปากเบาๆด้วยความประหม่ายามยกมือสั่นๆไปปลดกระดุมกางเกงของคนโตกว่า
ออฟกำมือแน่นสูดลมหายใจเข้าลึกก่อนจะพ่นออกมาเพื่อระงับอารมณ์กับภาพตรงหน้า กันคุกเข่าใบหน้าหวานอยู่ในระดับเดียวกับกลางลำตัวของเขา เสื้อสีขาวตัวที่น้องใส่อยู่ยาวปกปิดส่วนกลางได้อย่างหมิ่นเหม่ยิ่งสร้างความรู้สึกปั่นป่วนให้คนมอง
ยิ่งตอนคนน้องกัดปากความรู้สึกยิ่งพุ่งสูงจนแทบทะลุเพดาน ออฟใจเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นเขาไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองกำลังตื่นเต้นอะไรแต่พอเห็นท่าทางค่อยๆเป็นค่อยๆไป...มันกลับทำให้รู้สึกคลั่งอย่างบอกไม่ถูก
กันปลดกระดุมกางเกงของคนพี่ดึงรั้งให้ร่วงหล่นพร้อมเกี่ยวกางเกงตัวในตามลงไปด้วย ความใหญ่โตปรากฏแก่สายตาให้เห็นในทันทีจนอดคิดไม่ได้ว่า...เขาจะสามารถทำได้จริงๆหรือเปล่า
"คิดว่ากินไอติม…" เพราะเห็นแววตาตกประหม่าของคนน้อง คนอายุมากกว่าถึงได้เอ่ยประโยคชี้นำ แตะสัมผัสไปแผ่วเบาที่ข้างแก้มใสเชิงเรียกขวัญและกำลังใจให้คนตัวบาง
"อือ…" กันรับคำในลำคอสลัดความเขินอายทั้งหมดที่มีทิ้งไป ใช้ฝ่ามือเล็กกอบกุมแก่นกายใหญ่เอาไว้ทั้งสองมือ ก่อนจะเริ่มต้นใช้ปลายลิ้นแตะเลียวนไปตามส่วนปลายร้อนช้าๆ รสชาติคาวจากน้ำหวานส่วนปลายไม่ได้ทำให้รู้สึกแย่ กลับกันยิ่งทำให้เด็กอ่อนประสบการณ์ยิ่งอยากลิ้มลอง
แรงดูดดุนไม่เบานักสลับกับการชักรูดแก่นกายใหญ่เข้าโพรงปากนุ่มทำเอาออฟแทบสติแตก ฝ่ามือหนากำแน่นที่เคาน์เตอร์ครัวเพราะไม่อยากไประบายอารมณ์ใส่คนน้อง ลมหายใจหอบกระชั้นเป็นสัญญาณบอกว่าอารมณ์ที่อยู่ในกายปะทุพลุ่งพล่านจนแทบระเบิด
กันได้ยินเสียงครางฮึ่มฮั่มในลำคอจากคนโตกว่าก็ยิ่งได้ใจ คนตัวเล็กอ้าปากครอบครองแก่นกายใหญ่เข้าไปเท่าที่ตัวเองจะสามารถทำได้ ดูดเลียเปรียบเสมือนแก่นกายที่อยู่ในมือเป็นไอติมแท่งโปรด ขยับโยกหัวไปตามจังหวะที่สร้างขึ้นอย่างอิสระ...ไม่ประสีประสาแต่ทำจนที่ยืนอยู่แทบจะทรุด
"อา...น้อง..กัน..อึก...ซี้ดดด…" คนถูกเรียกชื่อขานรับในลำคอ ทาบมือกับหน้าขาแกร่งช้อนสายตาขึ้นมองพี่เพื่อจับปฏิกิริยา ด้วงตาใสแจ๋วที่ปรือมองสบมายิ่งดูยั่วยุ ความอดทนคืออะไรไม่รู้อีกแล้ว คนพี่วางมือลงบนกลุ่มผมนุ่มกดท้ายทอยคนที่คุกเข่าอยู่ให้กลืนตัวตนของเขามากกว่าเดิม
"อึก…"หยาดน้ำสีใสไหลเปรอะมาตามมุมปากโชคดีที่กันเป็นคนหัวไว ถึงได้โอนอ่อนไปตามแรงจังหวะที่คนตัวสูงเป็นคนชักนำได้อย่างไม่ติดขัด
ปลายลิ้นเล็กๆหยอกเย้าส่วยปลาย บางคราก็ดูดดึงจนแก้บตอบ
ออฟนึกอยากจะโยกสะโพกเข้าหาน้องให้สาแก่ใจแต่สุดท้ายก็ทำได้แค่เกร็งสั่นไปทั้งร่าง เพราะไม่อยากทำให้คนตัวขาวต้องสำลัก แต่เหมือนว่าเด็กมันจะพอรู้ถึงความต้องการ ริมฝีปากอิ่มขบเม้มก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นฝ่ายเร่งจังหวะเร็วแรงขึ้น
"อาาา.อื้มม..กันครับ..อา..ดี..อาาา.."เด็กดีได้รับคำชมและการลูบหัวเป็นรางวัล ร่างกายของคนพี่กระตุกก่อนที่น้ำหวานสีขาวมุกจะไหลพุ่งออกมาฉีดเข้าโพรงปากของคนน้อง กันรับมันมากลืนลงไปบางส่วนเพื่อลิ้มลองพลางปล่อยให้บางหยาดหยดไหลจากปากอิ่มไปตามลำคอ
"...ยั่ว" ออฟรู้ว่าน้องอาจไม่ได้ตั้งใจ แต่ไอ้การที่ใส่เสื้อขาวตัวเดียวมานั่งคุกเข่าตรงหน้าเขาในสภาพนี้...มันเกินไปหน่อยไหม คนตัวสูงจับเด็กตัวเล็กให้ลุกขึ้นยืนแลบลิ้นเลียหยาดน้ำสีขาวไปตามลำคอขาว ไล่ปลายนิ้วลงไปทักทายปากทางสวยดันให้คนตัวบางไปยืนชิดเคาน์เตอร์ครัวอีกครั้ง
"อึก...อาาา…" ใบหน้าหวานเชิดขึ้นใช้มือทั้งสองข้างเกาะไหล่คนพี่ แอ่นสะโพกน้อยๆเพื่อรอรับนิ้วร้อนที่เบียดเสียดเข้ามาในช่องทางรักของตัวเอง...มันไม่เจ็บเหมือนครั้งแรกๆอีกแล้วซึ่งนั่นเป็นข้อดี…
"พี่ขอเลยได้ไหมคะ.." พี่ออฟก็ยังเป็นพี่ออฟสม่ำเสมอ ต่อให้อยากมากแค่ไหนแต่คนพี่ก็ยังมีแก่ใจเอ่ยปากขออนุญาตก่อนในทุกๆครั้ง...กันชอบนะ...รู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายแคร์เขามาก...มากจริงๆ
"อึก...ถ้าบอกว่ายังไม่ได้ล่ะคะ..?"
"พี่จะรอค่ะ ..จะอดทน" คำตอบมาพร้อมกับการขยับนิ้วในช่องทางที่เนิบนาบช้าลงเรียกร้อยยิ้มจากคนน้อง กันโอบรอบคอคนตัวสูงกว่าโน้มหน้าลงมากดจูบแผ่วเบาราวกับให้รางวัลในคำพูดของอีกฝ่ายไล้ปลายลิ้นหยอกเย้าไปมา
"เข้ามาค่ะ กันอยากให้พี่รักแล้ว"
"ค่ะ...จะรักให้ขาดใจเอ้ย..สุดใจเลยคนดี"
"อื้ออ...อึก…" เสียงกระซิบทุ้มต่ำเจือไปด้วยความขี้เล่นของคนพี่ สวนทางกับการกระทำโดยสิ้นเชิงขาเรียวข้างหนึ่งถูกฝ่ามือร้อนยกสูงขึ้นแก่นกายใหญ่โต กดแทรกเข้ามาในช่องทางอย่างเชื่องช้า ความอึดอัดถาโถมความรู้สึกจุก เป็นผลให้คนตัวบางต้องเชิดหน้าปล่อยเสียงครางผะแผ่วออกมา
ออฟแช่ตัวตนค้างเอาอยู่อึดใจใหญ่แรงตอดรัดภายในช่องทางโอบล้อมตัวตนของเขา ราวกับไม่อยากให้ห่างหายไปไหน ริมฝีปากอุ่นกดจูบลงที่ข้างแก้มใสก่อนจะเอ่ยปากถามคำที่ทำเอาคนน้องหน้าแดงเถือก
"รัดของพี่แน่นขนาดนี้...ชอบมากหรอคะ?" รอยยิ้มเจ้าเล่ห์สายตากรุ้มกริ่มที่ส่งมา ส่งผลให้กันหน้าร้อนวูบ คนตัวเล็กฟาดมือลงบนต้นแขนของคนที่โอบกอดเขาอยู่ไม่เบานักเป็นการลงโทษที่พูดจากทะลึ่งตึงตัง
"ตีพี่หรอ หืมม ...หืมม"
"อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊าา..ซี้ดด..อึก…" คนน้องครางเสียงหลงเมื่อถูกคนขี้แกล้งเอาคืนจากการโดนประทุษร้ายทุบตี ออฟกดกระทุ้งปลายแก่นกายย้ำลงจุดกระสันจนคนตัวบางสะท้านเฮือก ความเสียวซ่านแล่นจี๊ดจนต้องจิกไหล่หนาเพื่อระบายอารมณ์
ใบหน้าหล่อเหลาของคนพี่ซุกซบไปตามลำคอสูดดมความหอมจากผิวกายละเอียด สะโพกแกร่งขยับโยกถอนตัวตนจนเกือบจะหลุดออกจากช่องทางรักแล้วกระแทกกระทั้นกลับเข้าไปใหม่ ซ้ำไปซ้ำมาให้คนตัวบางลุ่มหลงกับบทรัก
มันไม่ใช่คำว่าร้อนแรงแต่อัดแน่นไปด้วยอนุภาคของความรัก เสียงครางของคนสองคนดังประสานกันไปทั่วทั้งห้อง ลืมความอายไปจนไม่หลงเหลือ ลืมแม้กระทั่งว่าทั้งคู่ยังคงอยู่กันในห้องครัว ออฟจับให้คนน้องพลิกหน้าหันไปอีกทางโดยระวังไม่ให้ตัวตนหลุดจากการเชื่อมต่อกัน
ร่างบางวางมือเท้าลงกับเคาน์เตอร์ตรงหน้าแยกขาออกน้อยๆอย่างรู้งาน เพื่อเตรียมรับแรงกระแทกที่เกิดขึ้น...คนหน้าหวานอ้าปากปล่อยเสียงครางหวานหูมาให้ได้ยินเป็นระยะ ออฟย่อตัวลงน้อยๆส่งแก่นกายเสยงัดขึ้นเป็นจังหวะเน้นๆจนรับรู้ได้ถึงแรงตอดรัดที่เริ่มถี่ขึ้น
ออฟชอบยามที่ตัวตนของเขาหลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียวกับน้อง มันเหมือนกับว่าเราสองคนเป็นคนคนเดียวกัน อะไรที่อีกฝ่ายได้รับหรือรู้สึก...เขาเองก็ได้รับความรู้สึกนั้นไม่ต่างกัน
"อ๊ะ..อ๊าาา..พี่ที...กันเสียวว ฮื้อ...เสียวว" เสียงครางกระเส่าปนสะอื้นดังคลอเสียงหอบหายใจ ร่างบางแอ่นสะโพกไปหาคนด้านหลังที่ยิ่งเร่งจังหวะแรงขึ้นมากกว่าเดิม คนพี่โน้มตัวลงจูบลงบนต้นคอขาวกระซิบเสียงแหบพร่าเมื่อรู้ว่าปลายทางของความฝันสามารถมีผู้ชนะได้สองคน…
"อาาา..ที่รัก...พร้อมกัน..ครับ.."
"อื้อออ..อื้อออ..อ๊าาา..ไม่ไหว..อึกอ๊าาา" ออฟโถมตัวลงทาบทับคนตัวบาง สอดประสานมือกับมือของน้องที่วางค้ำอยู่บนเคาน์เตอร์ ส่งแรงกระแทกไปย้ำๆจนกันสมองพร่าเบลอ
แรงกระตุกตอดรัดในช่องทางกับจังหวะกระแทกสวนในครั้งสุดท้าย ทำเอาทั้งกันและออฟเสียวเกร็งไปทั้งร่าง คนสองคนกระตุกถี่ปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาในช่วงเวลาเดียวกัน
ไม่มีใครก่อน...ไม่มีใครหลัง แต่เราไปถึง...พร้อมๆกัน…
.
.
.
กลับไปอ่านที่JOYLADA
Guest
