โปรเจคฟิค by skyyiiya
#พี่3น้อง1
#พี่หมอของธันวา
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นอย่างต่อเนื่องจนผมที่นอนอยู่บนเตียงนุ่มต้องสอดมือออกจากผ้าห่มเพื่อเอื้อมไปกดหยุดเสียงที่น่าหงุดหงิดนี้ วันอาทิตย์ที่แสนสดใสของใครหลายๆคนคงเป็นอะไรที่เพอร์เฟค แต่ต่างจากผมที่ต้องเตรียมตัวกลับมหาลัย แค่คิดก็เหนื่อยแล้ว !
“ตื่นแล้วหรอน้องเล็ก” พี่ชายคนที่สามของผมเอ่ยทักขึ้นก่อนที่จะวางน้ำส้มสีสันสดใสบนโต๊ะ
“จูนนน เห็นเสื้อยืดตัวโปรดน้องเหนือมั้ย” เสียงพี่คนที่สองตะโกนลอดออกมาจากประตูห้องของตัวเอง
“กูซักให้อยู่ หาตัวอื่นใส่ไปก่อนนะคะ”และตบท้ายด้วยเสียงพี่ใหญ่ที่กำลังสะบัดผ้าอย่างมันมือ
และใช่ครับทั้ง3คนเป็นแฝดกัน... โดยที่มีผมเป็นน้องเล็กของบ้าน
วันนี้เป็นวันอาทิตย์ นั่นแน่นอนว่าผมและพี่ๆทั้งสามคนจะมารวมกันอยู่ที่บ้าน
ครอบครัวผมอาจจะแตกต่างจากครอบครัวอื่นนิดหน่อย ตรงที่ทุกวันเสาร์ทุกคนต้องกลับมานอนที่บ้าน อาจเป็นเพราะตอนที่พี่ๆไปเรียนมหาลัยก็จะมีผมอยู่บ้านแค่คนเดียว
ตอนแรกก็ไม่คิดจะแยกกันหรอกครับ แต่ระยะทางจากบ้านไปมหาลัยก็ไกลไม่ใช่น้อย คุณดวงดาวกับคุณธนภพเลยตัดสินใจซื้อคอนโดให้ผมกับพี่ๆคนละห้อง และผมก็ได้ย้ายไปอยู่คอนโดตัวเองได้สักพักนึงแล้ว เพราะคณะที่ผมเรียนเรียกได้ว่าสั่งงานเหมือนวันนึงมีเวลาประมาณ48ชั่วโมง เรียกได้ว่ามีงานทีก็แทบจะไม่เห็นเดือนเห็นตะวัน หรือออกจากห้องมาอาจจะลืมทางกลับบ้านไปเลยด้วยซ้ำ
คณะที่ใช่ นร้กที่คุณเลือกเอง !
ผมชื่อธันวา นายธันวา นิวัฒธนุกูล อายุ19กำลังจะ 20 ในเดือนกุมภาพันธ์ อาจจะสงสัยว่าชื่อธันวาได้มาจากไหน คุณดวงดาวบอกว่าพี่ๆแฝดสามของผมต่างเสนอชื่อผมกันอย่างเอาเป็นเอาตาย เถียงกันไปเถียงกันมา จนคุณดวงดาวแทบไม่ได้หลับไม่ได้นอน สุดท้ายคุณธรภพเลยตัดสินใจให้ผมชื่อธันวา เพราะเป็นเดือนเกิดของแฝดสามออ นั่นแหละครับ..คุณดวงดาวถึงได้หลับอย่างเต็มตา
อย่าถามหาชื่อเล่นเลยครับ แค่นี้ก็แทบไม่ได้นอนกันแล้วหล่ะ และแน่นอนว่าน้องเล็กอย่างผมก็มักจะโดนโอ๋จากพี่ๆเสมอ แต่จริงๆก็ต่างคนต่างโอ๋กันไปมานี่แหละครับ เพียงแต่ว่าผมอาจจะโดนโอ๋เยอะกว่านิดหน่อย...นิดหน่อยจริงๆนะ
“หลับสบายมั้ยคะเมื่อคืน”
เวก้า หรือ องศา นิวัฒธนุกูล พี่ชายคนโตที่ตอนนี้เป็นนักศึกษาแพทย์ปี6 เอ่ยทักผม
ขอบอกเลยว่าพี่ใหญ่ของผมนั้นดีกรีเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง หล่อ รวย และแสนจะอบอุ่น พยาบาลทั้งสาวน้อยรวมไปถึงสาวใหญ่นี่กรี๊ดกันให้ลึ่ม แต่คติของพี่ใหญ่ของผมก็คือ ... รักไม่ยุ่งมุ่งแต่รักษาคน สาวๆก็เลยแห้วกันไปตามระเบียบ
“สบายมากๆเลยค้าบ” ผมตอบกลับไปอย่างอารมณ์ดี
“แล้วนี่ต้องเข้ามหาลัยมั้ยธัน” เสียงหนาดังขึ้น
“ไม่ครับ ธันว่าจะกลับห้องเลย พี่จูนจะเข้ามอหรอ”
ผมตอบกลับพี่ชายคนที่สามที่ชื่อ เนปจูน หรือ อธิกร นิวัฒธนุกูล นักศึกษาแฟชั่นปริญญาโท ที่รวบทั้งบริหารโรงพยาบาลอีกด้วย สายนิ่ง แต่ถ้าได้อยู่กับครอบครัว คนๆนี้หน่ะ ยิ้มเก่งยิ่งกว่าอะไรอีก อ้อ...เร็วๆนี้พี่จูนก็จะถ่ายแบบให้กับโรงพยาบาลอีกด้วย เรียกได้ว่าเป็นผู้ชายเกือบครบเครื่อง แต่ที่ไม่ครบเนี่ยไม่ใช่อะไรหรอกครับ พี่ผมหน่ะไม่มองใครเล้ยยย วันๆเอาแต่ฟังเพลงแล้วก็ถ่ายรูปท้องฟ้า สาวๆก็แห้วไปตามระเบียบนั่นแหละ คิดแล้วก็เป็นเศร้า ...
และคนสุดท้ายที่ผมไม่พูดถึงก็คงไม่ได้ พี่ดาวเหนือ หรือ อชิระ นิวัฒธนุกูล คนนี้แหละครับคลาสโนว่าตัวพ่อ คณะไหนบอกมาเถอะ พี่ผมเก็บมาหมดแล้วจริงๆ สายเปย์ สายดูแล และสายไก่ทอด
แต่ไม่ใช่ว่าสาวๆทุกคนจะสามารถออกเดทกับพี่ผมได้หรอกนะ คนที่ทอดไก่อร่อยเท่านั้นถึงจะสามารถชนะใจพี่สองของผมได้ เจ้าตัวเคยบอกไว้ว่า “อายุไม่สำคัญ ถ้าทอดไก่อร่อยก็ผ่านแล้ว” นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้ทุกคนในบ้านปวดหัวมากที่สุด เพราะพี่ผมเล่นไปจีบป้าเจ้าของร้านไก่ทอดหลังมอ ตามจีบกันเป็นเดือนๆแต่ป้าแกก็ไม่ใจอ่อนหรอก ก็ป้าแกมีผัวแล้วนี่ครับ.. ตั้งแต่นั้นมาพี่ผมก็เลยตั้งใจว่าจะใช้ชีวิตอยู่กับไก่ทอดเพราะว่า...ไก่ทอดไม่เคยทำร้ายใคร
“แล้วทำไมของน้องเหนือไม่มีไข่ดาวอะ”
อ๋อ...ลืมบอกไปอีกอย่าง พี่สองของผมหน่ะนะ อยากโดนหยิบออกมาเป็นคนสุดท้าย ทุกวันผมนี้ก็ยังไม่รู้เหตุผลเหมือนกันว่าทำไมถึงอยากเป็นพี่สามนักหนา
“ถ้าจะกินไก่ทอดมึงก็ไม่ต้องกินไข่ดาว” พี่เวก้าเอ่ยขึ้นก่อนที่จะหันไปหยิบไข่ไก่อีกฟองที่อยู่ในตู้เย็น
“กินไก่ทอดแล้วจะกินไข่ดาวด้วยไม่ได้รึไง”
“เออ กำลังจะทอดให้นี่ไง” ว่าจบก็ทำการตอกไข่ลงกะทะทันที
บอกแล้วไงครับว่าพี่ๆผมโอ๋กันเก่งมาก...
และนี่แหละครับแฝด3น้อง1ในตำนาน...นิสัยที่โครตจะแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
Guest
