เด็ดตะวัน มารัก(ลูกสาวมาเฟีย) NC

"พะ พี่กฤษ พี่เข้ามาได้ยังไง นี่มันคอนโดส่วนตัวนะ!"

.....

"เฮียก็เดินเข้ามา ใส่รหัส6ตัว แค่นั้น"

ผมมองคนตัวเล็กร่างบอบบาง ที่เดินถอยหลังหนี

" แค่จะมาคุยให้รู้เรื่อง หนูจะหนีทำไม ??"

คนตัวเล็กวิ่งไปคว้ามือถือกำลังจะกดออก ผมรีบเข้าไปแย่งมันมาใส่กระเป๋าผม จากนั้นก็กอดเธอไว้ไม่ให้หนีไปไหน

"ปละ ปล่อย !! ปล่อยตะวัน !"

ผมรัดเธอแน่นขึ้นเรื่อย พร้อมเลื่อนใบหน้าลงมายังต้นคอของคนตัวเล็ก

"ปล่อยก็ได้ แต่เราต้องคุยกันเสร็จก่อน"

....

"ก็ได้ แต่ปล่อยก่อนได้ไหม หะ หายใจไม่ออก "

คนตัวเล็กพูดออกมาเสียงหอบ คงจะหายใจไม่ออกจริงๆ

ผมคลายอ้อมกอดพอหลวมๆ ก่อนจะฉวยโอกาสก้มไปจุมพิตริมฝีปากคนตัวเล็กตอนที่เธอเงยหน้าขึ้นมามองผมพอดี

"อื้อ อื้อ อออ "

คนตัวเล็กได้แต่ดันอกผมออกไป แต่ก็เปล่าประโยชน์ ผมจูบเธอพลางลิ้นก็ควานเล่นกับลิ้นเธอจนพอใจ ก็ถอนจูบออกเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กเริ่มจะหายใจไม่ออก

"นายทำบ้าอะไร!! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!"

สรรพนามเปลี่ยนไปทันที

"บ้ารักหนูไง ถ้าด่าอีกทีจะไม่ใช่แค่จูบนะ"

เมื่อผมขู่ไป เธอก็เม้มปากเงียบ เมื่อรู้ว่าสู้แรงผมไม่ได้

.............

**บุคคลในภาพเป็นเพียงเพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่านเท่านั้น พร้อมทั้งสถานที่ต่างๆไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงนิยายที่เขียนขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น