ภาคินเงยหน้ามองเจ้าของเสียงหวาน บุคลิกดูเรียบร้อยอ่อนหวาน
กรวิภาเอามือจับใบหน้าก่อนเอ่ยถาม “หน้าของดิฉันมีอะไรผิดปกติรึเปล่าคะ”
ภาคินกระพริบตา “ผมแค่รู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตา เราเคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่า” เขาถามผู้ช่วยคนใหม่
“ดิฉันเกรงว่าผู้จัดการน่าจะจำผิดคนนะคะ ไม่เคยพบกันมาก่อนค่ะ”
ภาคินพยักหน้า “คุณชื่ออะไรนะ”
“ดิฉัน วิรยา อธิติภาค่ะ” กรวิภาแนะนำตนเอง
“หน้าที่ของคุณคือ ผู้ช่วยของคุณณัชชา และคุณธิติอีกที งานผมค่อนข้างเยอะ ภาระงานของคุณก็ถามจากเขาทั้งสองคนก็แล้วกัน” ภาคินยังคงจ้องหน้ากรวิภา
“คุณแน่ใจนะว่าเราไม่เคยเจอกันมาก่อน”
“ค่ะ ดิฉันแน่ใจ หรืออาจจะเคยเจอกันก็ได้นะคะ” กรวิภาแกล้งภาคินที่ยังคงขมวดคิ้ว
“ถ้าท่านผู้จัดการเคยไปทานร้านก๋วยเตี๋ยวที่อยู่แถวๆนี้ ดิฉันชอบไปทานบ่อยๆค่ะ”
เขาถอนหายใจ “ผมไม่เคยทานอะไรแบบนั้น”
“อ่อ ค่ะ งั้นคงไม่เคยเจอกัน” เธอยิ้มสดใส “ถ้าผู้จัดการไม่มีอะไรแล้ว ดิฉันขอตัวก่อนนะคะ”
ภาคินโบกมือไล่กรวิภา ทำไมเขารู้สึกคุ้นหน้าผู้ช่วยเลขาคนใหม่เหลือเกิน เพียงแต่นึกไม่ออกว่าเคยเจอที่ไหนนั่นเอง
Guest
