NC You are my reader #ฟิคคุณทีOG ตอนที่40: ตามบัญชา

รักวัยรุ่น

NC You are my reader #ฟิคคุณทีOG ตอนที่40: ตามบัญชา

NC You are my reader #ฟิคคุณทีOG ตอนที่40: ตามบัญชา

Ceo.ty_tae_ss

รักวัยรุ่น

0
ตอน
7.47K
เข้าชม
109
ถูกใจ
12
ความคิดเห็น
225
เพิ่มลงคลัง

NC ตอนที่40 ตามบัญชา 

"ทวนคำสั่งให้พี่ฟังอีกทีสิ" เสียงกระซิบข้างหูนั้นชวนให้ใจหวิว แต่เจ้าลูกแมวก็ยังคงทำตัวเก่งกล้าต่อไป 

 

"กันสั่ง ให้มองทั้งคืนได้ยินไหมครับ...ทั้งคืน" 

 

"ตามบัญชาครับ" 

 

 

เปลือกตาของคนตัวเล็กหลับลงทันทีที่ริมฝีปากร้อนเคลื่อนมาสัมผัสลงบนหน้าผาก ลากไล้ไออุ่นผ่านไปตามแก้มขาว ฝ่ามือของคนพี่ลูบไล้ไปตามเอวบางมันปลุกเร้าแต่ก็ดูปลอบประโลมอยู่ในที 

 

 

"อืออ…" แมวน้อยครางในลำคอเสียงแผ่วยามถูกคนที่อยู่ด้านบนสอดลิ้นเข้ามาเก็บเกี่ยวชิมน้ำหวานจากในโพรงปาก กายบางสั่นสะท้านเมื่อฝ่ามือของร่างสูงเลื่อนไล้ต่ำไปวางทาบบนต้นขาขาว 

 

 

นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่มีใครสักคนสัมผัสเขาในแบบที่ลึกซึ้งถึงชนาดนี้ คนโดนกระทำรู้สึกประหม่าขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ถึงแม้จะไม่ได้แสดงออกไปแต่ลึกๆแล้วกันก็ยังรู้สึกกล้าๆกลัวๆอยู่ดี 

 

ลิ้นร้อนตวัดรัดดูดดึงกอบโกยขโมยลมหายใจของคนใต้ล่างด้วยจังหวะที่ร้อนแรงกว่าทุกครั้ง กันรู้สึกว่าเขากำลังกลายเป็นคนแก่ ที่หูตาฝ้าฟางสมองอื้ออึงร่างกายร้อนผ่าว...ราวกับกำลังจะละลายหายไป 

 

ออฟผละริมฝีปากออกห่างอย่างอ้อยอิ่ง หลังจากริดรอนลมหายใจของคนน้องจนพอใจ ร่างกายสั่นๆกับลมหายใจหอบแผ่วที่เขาสัมผัสได้จากน้อง เรียกรอยยิ้มมุมปากได้เป็นอย่างดี ...แมวขี้ยั่วก่อนหน้านี้ ดูจะกลายร่างเป็นแมวเด็กไปซะแล้ว  

 

กลิ่นหอมอ่อนๆจากคนตัวขาว เป็นเหมือนขนมหวานยั่วยวนหลอกล่อ ให้คนพี่ฝังปลายจมูกโด่งซุกไซร้ไปตามซอกคอระหง 

 

"อ้ะ…" คนถูกขบกัดสะดุ้งเริ่ดใบหน้าขึ้นความเจ็บแปลบเพียงครู่ ก่อนจะถูกปลอบประโลมตามมาด้วยลิ้นร้อนชื้นพาลให้รู้สึกวูบโหวงในช่องท้อง  

 

พี่ออฟกำลังปลุกปั่นค่อยๆทำให้ตัวเขาคลั่งอย่างช้าๆ คนโตกว่ากำลังทำตัวเป็นเด็กชายที่เจอของเล่นชิ้นสำคัญที่ถูกใจ ค่อยๆแกะ ค่อยๆเล่น ค่อยๆบีบ ค่อยๆเคล้น ค่อยๆเลีย...จากซอกคอลงต่ำไปเรื่อยๆ 

 

 

เสื้อยืดสีขาวตัวโคร่งถูกถอดออกอย่างรวดเร็วและว่องไว ผิวละเอียดกระทบกับแสงนวลของดวงจันทร์ที่ทอดผ่านเข้ามา ยิ่งทำให้คนน้องดูสวยเกินกว่าจะอธิบาย คนพี่โถมตัวลงหาคนบนเตียงอีกครั้งเป้าหมายคือยอดอกสีสวยที่ชูชันท้าทายสายตา 

 

หลังจากเสี้ยววินาทีที่ถูกปลายลิ้นแตะละเลงลงบนยอดอก กันก็รู้สึกว่าเขาไม่สามารถควบคุมร่างกายตัวเองได้อีกต่อไป...ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติคนน้องบิดเร่าดิ้นพล่าน ยิ่งแรงดูดดุนแรงมากเท่าไหร่ลูกแมวเด็กยิ่งสูญสิ้นความเป็นตัวเองมากเท่านั้น 

 

 

"อึก...อ…" 

 

 

"ร้องออกมา อย่ากลั้น" ถึงพี่จะพูดแบบนั้นแต่กันรู้สึกว่ามันน่าอายเกินไป ไอ้ตัวเล็กสะบัดหัวปฏิเสธใบหน้าหวานแดงซ่าน ดวงตาสวยมีแววตื่นๆราวกับลูกแมวหลงถิ่นนั้น ไม่ได้ดูน่าสงสารหรือเห็นใจ...กลับกันยิ่งดูน่ารังแกมากกว่าเดิมเสียอีก… 

 

 

เอาน่า...ถ้าน้องร้อง...เขาสัญญาว่าจะเป็นพี่ที่ดี...คอยปลอบน้อง...ทั้งคืนเลย 

 

 

"อื้ออ..อึก" กางเกงขาสั้นของคนน้องหลุดไปตอนไหนก็ไม่อาจรู้ ลืมตาขึ้นมาอีกครั้งคนพี่ก็อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าไม่ต่างกันแล้ว รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นในความมืดสลัว แต่มันกลับชัดเจนในภาพของคนมอง

 

"จ..จะทำอะไรครับ...ไม่...เอานะ มันสกปรก" ลูกแมวส่งเสียงร้องท้วงทันทีพลางจับต้นแขนแกร่งเอาไว้ เมื่อเห็นคนพี่เคลื่อนกายลงต่ำ ขาเรียวสวยถูกดันให้ชันขึ้น...มันทั้งเขินทั้งอายจนไม่กล้าแม้แต่จะก้มมอง

 

"เอาอะไรไปสกปรก...น้องหอมขนาดนี้" ตอบรับคำว่าหอมด้วยการกระทำที่กันเองก็คาดไม่ถึง ออฟกดริมฝีปากพรมจูบไปทั่วซอกขาอ่อนด้านใน ปัดป่ายลากผ่านขบกัดงับราวกับลูกสุนัขคันเขี้ยว ความรู้สึกร้อนวูบนี้กันไม่เคยได้สัมผัส...

 

มันเจ็บจี๊ดๆยามถูกขบกัด แต่หัวใจกลับพองโตเมื่อได้รับความรู้สึกของการถูกเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ คนตัวเล็กสะดุ้งผวาเฮือกเมื่อสัมผัสได้ถึงความเปียกชื้นที่เข้ามาครอบครองแก่นกายกลางลำตัวของตัวเอง

 

ร่างกายของคนน้องสั่นไปหมดมือบางจิกลงบนผ้าปูที่นอนกัดปากจนแน่น เมื่อรู้ตัวว่าเสียงอะไรกำลังจะเล็ดลอดออกมา ออฟรู้ว่าน้องอาจจะยังอายแต่หลังจากนี้ เขาจะทำให้คนขี้อาย...ลืมไปก่อน 

 

ลืมไปให้หมดทุกอย่างและมีแต่เขาเพียงคนเดียว...ให้เขาได้ครอบครองทั้งร่างกายและความคิด

 

"อื้ออออ...อึกก" สัมผัสวาบหวามยังคงเนิบนาบแต่กระชากอารมณ์ให้พุ่งสูงได้เป็นอย่างดี เสียงครางผะแผ่วดังแว่วมาให้ได้ยิน เมื่อคนด้านบนออกแรงใช้ปากดูดส่วนปลายแก่นกายไม่เบานัก จังหวะขยับโยกเนิบช้าในตอนแรกถูกเร่งเร้าขึ้นจนร่างบางเผลอแอ่นสะโพกสวนเข้าหาความร้อนจากปากคนพี่

 

ออฟจับมือบางให้วางทาบทับลงบนศีรษะของตัวเอง เขารู้อีกนั่นแหละว่าน้องไม่กล้า...คนตัวเล็กหลับตาแน่นเขาไม่อยากจับหัวพี่เพราะรู้ว่าอีกฝ่ายโตกว่า แต่ในเวลานี้ความรู้สึกนึกคิดทุกอย่างมันถูกคนตัวโตบนร่างผลักหายกระเจิดกระเจิงแตกเป็นเสี่ยงๆ

 

"อ๊ะ...อ๊ะ...อ้าาาา...อื้ออ" ไอ้ที่คิดว่าจะกลั้นไว้ก็ทำไม่ได้...ส่วนมือที่แค่วางไว้ในตอนแรกแปรเปลี่ยนเป็นจิกกำผมนุ่มระบายความเสียวซ่านที่เกิดขึ้น กันลืมไปหมดแล้วอะไรที่เคยคิดก่อนหน้านี้ไม่มีหลงเหลืออยู่เลย ยิ่งจังหวะของคนพี่เร่งขึ้น สะโพกสวยก็ยิ่งโยกสวนขึ้นไปหาอย่างลืมตัว

 

ออฟชอบปฏิกิริยาของคนน้อง...มันเป็นไปอย่างธรรมชาติไม่ประดิษฐ์ เสียงครางก็หวานหูและที่สำคัญ...คนอะไรหวานทั้งตัว...คนโตกว่าเพียงแค่เปิดเกมแต่ในตอนนี้ลูกแมวขี้ยั่วเริ่มกลับมาทำหน้าที่ตัวเองอีกแล้ว แรงอารมณ์ผลักดันให้น้องกลายเป็นคนควบคุมจังหวะ

 

กายบางเด้งสวนจังหวะครั้งสุดท้าย ในตอนที่ริมฝีปากร้อนดูดกลืนส่วนกลางลำตัวของเขาจนหมดสิ้น ร่างกายกระตุกเกร็งจนเจ้าของร่างต้องพยายามผลักไสคนพี่ให้ออกห่าง

 

 

"พ..พี่ออฟ อ๊าา… ออก..ก่อน...อ๊าาาาา" ละล่ำละลักบอกเพราะรู้ตัวว่าดวงดาวนั้นอยู่เพียงแค่เอื้อมมือแตะถึง หากแต่การกระทำของคนข้างบนนอกจากจะไม่หลบหลีกหนีหน่ายแล้ว ยังขยับจังหวะให้เร็วสลับกับใช้ปลายลิ้นเลียย้ำๆที่ส่วนปลาย จนคนตัวเล็กไม่อาจต้านทานไหว น้องกระตุกเกร็งก่อนจะปลดปล่อยน้ำหวานออกมาฉีดพุ่งเข้าโพรงปากของคนที่รออยู่แล้ว

 

 

"อื้ออ...แฮ่ก...พี่ออฟขอโทษนะ กันขอโทษ" คำขอโทษถูกเอ่ยออกมาเสียงเบา ใบหน้าหวานพร่างพราวไปด้วยหยาดเหงื่อลมหายใจหอบถี่ แรงกดจูบที่ข้างแก้มเป็นดั่งคำปลอบโยนว่าสิ่งที่คนตัวขาวทำนั้นไม่ใช่เรื่องน่าอาย

 

"เก่งแล้วครับเด็กดี น้อง...หวานมากรู้ไหม" การันตีความหวานจากคนที่ได้ชิม เสียงทุ้มแหบพร่าแบบนี้ฟังทีไรใจเขาก็ไม่เคยชินเลยสักนิด ใบหน้าหวานแดงก่ำเพราะความเขินอาย เสียงฉีกอะไรบางอย่างดังแว่วมาให้เขาได้ยิน พาให้ใจเต้นแรงหนักกว่าเดิม ไม่ต้องมองตรงๆก็รู้ว่าตอนนี้คนพี่กำลังทำอะไรอยู่ 

 

"พี่ออฟ...กัน...กลัว"

 

 

"ไม่ต้องกลัว...แบบนี้จะเข้าง่าย" รอยยิ้มอ่อนโยนถูกส่งมาให้ กันเองก็พอจะรู้จากเพื่อนมาบ้างว่าถ้าใส่ถุงยางกับใช้เจลหล่อลื่นจะช่วยได้ แต่ถึงรู้แบบนั้นก็ยังรู้สึกเกร็งอยู่ดี....ว่าแต่...

ถุงยางพอเข้าใจได้แต่เจลนี่...พี่ไปเอามาจากไหนกัน 

 

"จ...เจล...??"

 

"เพื่อนให้มา" คนพี่ตอบด้วยความสัตย์จริง ถึงก่อนหน้านี้นึกด่าพื่อนในใจแต่สุดท้ายแล้วก็ต้องขอบคุณพวกมันอยู่ดีแหละนะ..

 

หลังจากจัดการกับตัวเองเสร็จคนพี่ก็ก้มลงซุกไซร้ซอกคอขาวอีกครั้ง ริมฝีปากพรมจูบไปทั่วมือหนาเลื่อนไปกอบกุมส่วนอ่อนไหวของน้องรูดรั้งเบาๆไม่รีบร้อน

 

ดวงตาหวานฉ่ำเยิ้มเงยหน้ามาสบกับคนด้านบน ริมฝีปากสวยอ้าออกหอบหายใจน้อยๆ ราวกับเชื้อเชิญให้คนพี่เข้าไปสัมผัสลิ้มลอง รสจูบหอมหวานถูกป้อนให้คนอายุน้อยกว่าซ้ำแล้วซ้ำเล่าพร้อมคำพร่ำบอกรัก

 

"พี่รักกันนะ..รักมาก"

 

"กันก็รักพี่..อื้อออ" คำบอกรักสั่นไหวไปตามแรงอารมณ์ที่กำลังปะทุกรุ่นขึ้นอีกครั้ง นิ้วร้อนเคลื่อนลงต่ำไปแตะบริณเวณปากช่องทางสีหวาน เจลหล่อลื่นช่วยให้อะไรๆดูจะง่ายดายกว่าที่คิด 

 

นิ้วชี้เรียวยาวถูกสอดเข้าไปในตัวของคนน้อง มือบางบีบไหล่คนที่อยู่ด้านบนแน่นหลับตาปี๋เมื่อรู้สึกถึงความอึดอัดที่เกิดขึ้น จากหนึ่งเป็นสอง...จากสองเป็นสาม ลูกแมวน้อยนอนครางอื้อน้ำตาคลอเต็มหน่วยตา จนเจ้าของแมวต้องก้มลงจูบปลอบด้วยความเอ็นดู

 

 

"อย่าเกร็งนะ ให้พี่เข้าไปนะคนดี"

 

 

"อื้อ…" ถ้าบอกว่าอีกฝ่ายมีคาถาอาคมกันอาจจะเชื่อขึ้นมาจริงๆก็ได้เพราะทันที ที่ได้ยินแบบนั้นร่างกายของเขาก็ดูจะผ่อนคลายขึ้น ความคับแน่นยังคงมีอยู่แต่ก็ดูจะปรับตัวได้แล้ว 

 

 

"อ้ะ!!...อ้ะ...อื้อออ.." เพราะถูกจังหวะโยกเริ่มต้นโดยไม่ทันตั้งตัวทำให้เสียงครางหลุดลอดออกมาเสียงดัง ออฟกัดกรามแน่น แม้ท่าทีที่แสดงออกมานั้นจะนิ่งมากแค่ไหน แต่ความจริงในใจออฟกำลัง จะบ้า..

 

ช่องทางร้อนระอุกำลังตอดรัดนิ้วเขาจนแทบจะขยับไม่ได้ ทุกอย่างมันคับไปหมดแต่กลับกระตุ้นความรู้สึกของเขาได้เป็นอย่างดี ออฟอยากเอาแต่ใจอยากกระแทกกระทั้นแต่ที่สุดแล้ว เขากลับตระหนักได้ว่านี่ไม่ใช่แค่การมีเซ็กส์กัน… 

 

แต่มันคือเมคเลิฟ … 

 

 

"อ๊าาา ..ต..ตรง..อื้ออออ" 

 

"ตรงนี้หรอ บอกพี่รู้สึกยังไง?" เสียงครางลั่นของคนน้องพร้อมกับแรงกระตุกจากคนตัวเล็ก บ่งบอกได้ว่าเขากำลังมาถูกทางแล้ว ออฟกดปลายนิ้วเน้นย้ำน้ำหนักลงที่จุดเดิมจนคนตัวเล็กครางออกมาไม่เป็นภาษา 

 

สะโพกสวยยกน้อยๆใบหน้าหวานดวงตาหลับพริ้มเชิ่ดแหงนหน้าขึ้น ยิ่งเรียกรอยยิ้มจากคนกระทำได้เป็นอย่างดี 

 

 

"รู้สึกยังไงบอกพี่หน่อย?" 

 

 

"อ๊าาา..อึก...ส..เสียวๆ เสียวฮื้อออ…" คนใต้ร่างสะท้านเฮือกความวูบโหวงหวามไหวเข้าเล่นงานเป็นเหตุให้ต้องรีบละล่ำละลักบอก จิตใต้สำนึกกำลังเรียกร้องอ้อนวอนขอให้มีอะไรบางอย่างเข้ามาเติมเต็ม...กันรู้ดีว่าตอนนี้ร่างกายของเขามันต้องการอะไรที่มากกว่านี้... 

 

นิ้วเรียวถูกดึงออกไปแล้ว เสียงหอบหายใจของคนน้องเป็นดั่งแรงกระตุ้นชั้นดี ออฟทาบทับกายลงจนแนบสนิท ริมฝีปากร้อนกดจูบบริเวณกกหูของคนตัวเล็ก ก่อนจะเอ่ยคำหวานให้ใจของเราสองคนเต้นแรงมากกว่าครั้งใด 

 

 

"เป็นของพี่นะคะ คนดี" น้องพยักหน้ารับยกมือขึ้นโอบกอดคนตัวโตกว่าเอาไว้ แก่นกายแข็งขืนดุนดันที่ปากทางเข้าก่อนจะกดแทรกลงมาอย่างเชื่องช้า...แต่ถึงจะอ่อนโยนแค่ไหนสำหรับครั้งแรกแล้ว...มันก็ยังเจ็บมากอยู่ดี 

 

 

"อ้ะ...อึก...เจ็บ..เจ็บ" น้ำตาล่วง...มันเจ็บจนตัวเกร็งไปหมด ออฟเองก็อดทนอย่างถึงที่สุดเหงื่อเม็ดใหญ่ซึมออกมาตามไรผมของคนพี่ ร่างกายใหญ่โตนิ่งค้างในทันทีที่ได้ยินคำว่าเจ็บหลุดออกมาจากคนตัวเล็ก

 

 

"ชู่ว..อย่าร้องนะคะ ไม่เกร็งนะ" ทั้งคำปลอบจูบปลอบกอดปลอบสารพัดจะปลอบถูกหยิบยกมาใช้ มือหนาดึงหมอนอันหนึ่งมารองไว้ใต้สะโพกคนน้อง ก้มลงหยอกล้อกับยอดอกสวยอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ปลายลิ้นกับละเลงลงมาอย่างเร่าร้อนจนกายบางแอ่นขึ้นรับ ความเจ็บเบาบางลงแต่ก็ยังไม่สามารถกดตัวตนเข้าไปต่อได้

 

กันกดหัวคนโตกว่าไว้แอ่นอกเข้าหาคนพี่หลับตาครางอื้ออึง ออฟเองก็ไม่ปล่อยให้ช่วงเวลาทองสูญเปล่า คนพี่ชักแก่นกายดึงออกเล็กน้อยแล้วค่อยๆโยกสวนลึกเข้าไปทีละนิดๆ

 

 

"อื้ออ...อึก...อื้อออ้าาา...พี่.."

 

 

"ขอพี่รักได้ไหมคะ … ให้พี่เข้าไปนะ" เสียงร้องขอแหบพร่า มาพร้อมแรงกอดรัดคนใต้ล่าง แม้จะไม่ได้รับคำตอบอะไร แต่ปฏิกิริยาที่น้องแยกขาเรียวสวยออกกว้างนั้นก็เป็นคำตอบที่ดีกว่าอะไร 

 

 

"อ๊าา...อื้ออ…"

 

 

"ซี้ด...เข้าหมดแล้วที่รัก… หมดแล้วครับคนเก่งของพี่" คนพี่ว่าเสียงสั่นออฟกลืนน้ำลากอึกใหญ่หลุดสูดปากเสียงดังยามที่ช่องทางร้อน กลืนกินแก่นกายของเขาจนหมด ในนี้มัน...ยิ่งกว่าที่เขาเคยจินตนาการเอาไว้มาก มันอุ่นร้อนรัดแน่นคับแคบปวดหนึบ...และเสียวซ่าน

 

ขาเรียวขาวสั่นระริกยามคนด้านบนเริ่มออกตัว เสียงครวญครางของลูกแมวตัวเล็กดังหวานหู ดวงตาคู่สวยคลอเคล้าไปด้วยหยาดน้ำตา ร่างกายหลอมรวมเป็นหนึ่ง ราวกับว่าตอนนี้เราได้กลายเป็นคนคนเดียวกันแล้วโดยแท้จริง

 

แรงกระแทกจากคนด้านบนเริ่มขยับเข้าออกเร็วขึ้นความรู้สึกยามที่แก่นกายใหญ่โตเคลื่อนไหวในร่างกาย เล่นเอาคนน้องหูดับเขาไม่รู้เลยว่าตัวเองเผลอส่งเสียงครางดังไปมากเท่าไหร่ รู้แต่ในเวลานี้หัวใจของตัวเองกำลังเต้นแรงอย่างกับจะหลุดกระเด็นออกมา

 

 

"อ๊าาาา...อ๊าาาา...พี่ออฟ"

 

"อื้ออ.. หนู...ซี้ดอย่ารัดพี่ขนาดนี้...แฮ่ก…" คนด้านบนกัดฟันแน่นยามที่กดกระแทกน้ำหนักลงไปแล้ว ช่องทางเล็กกลับรัดตัวตนเขาเอาไว้จนแน่น ออฟพยายามยกสะโพกก่อนจะซอยกลับลงไปถี่ๆหมุนคว้านหาจุดสำคัญเรียกเสียงครางฟังไม่ได้ศัพท์ 

 

 

"พี่ออฟ!! อ๊าาา..อึกก...อ๊าาเสียว…" กันเผลอตัวหวีดดังร่างกายสวยผวาสะท้านเฮือกยามปลายแก่นกายกดย้ำไปถูกจุดกระสัน ความหฤหรรษ์ยิ่งกว่าสิ่งใดที่เคยได้รับวันนี้กันได้ลองเผชิญหน้ากับตัวเองแล้ว

 

 

แม้จะบอกตัวเองว่าให้อ่อนโยนแค่ไหนแต่ท่าทางของคนใต้ล่างก็ทำให้สติของคนพี่แทบจะมลายหายหมดสิ้น คนตัวขาวบิดกายแอ่นสะท้านร่างกายสั่นโยกคลอนไปตามจังหวะรัก เสียงครางอื้ออึงของคนทั้วคู่สอดประสานกันดังไปทั่วทั้งห้อง 

 

เหมือนว่าพี่ออฟจะรู้จุดแล้วรายนั้นไม่ปล่อยให้คนน้องได้พักหายใจหายคอ เร่งกดย้ำไปตรงจุดสุกความยาวทุกครั้งที่กระแทก ต่างฝ่ายต่างขยับโยกไปตามแรงอารมณ์ ก่อนที่ร่างทั้งร่างของน้องจะกระตุกเกร็ง

 

"อ๊าาา..อึก...อ๊าาาาาา" ไม่มีความอายหลงเหลืออยู่แล้ว กันปลดปล่อยเสียงของตัวเองออกมายามที่เอื้อมมือไปคว้าดวงดาวไว้ร่างกายกระตุกเกร็งจนเปรอะไปทั่ว ร่างสูงกระแทกตัวหนักๆอีกสองสามทีก่อนจะชักกายออก รูดถุงยางทิ้งไปยืดตัวคร่อมน้องเอาไว้

 

ร่างบางนอนหอบหายใจอยู่ใต้ร่างของคนพี่สายตาที่มองมาเต็มไปด้วยความปราถนา ยามที่มือร้อนของเจ้าตัวส่งมันไปกอบกุมส่วนกลางกลาย เพียงอึดใจน้ำรักมากมายก็พุ่งออกจากส่วนปลายไหลเปรอะไปทั่วหน้าท้องเนียน

 

สวย...ใบหน้าชื้นเหงื่อร่างกายนวลเนียนที่มีหยดน้ำรักอยู่เต็มตัวนั้นไม่มีนิยามอะไร นอกไปจากคำว่าสวย…

 

เราสองคนต่างมองตากันในความมืดแต่ความปราถนานั้นกลับชัดเจนในแววตา ต่างคนต่างรู้ดีว่าครั้งเดียว...มันไม่พอ

 

รอยยิ้มเล็กๆถูกส่งไปเมื่อเห็นว่าคนพี่ถือกล่องถุงยางค้างเอาไว้ ไม่ต้องมีคำถามไม่ต้องมีคนพูดกันเพียงแต่เลื่อนมือไปปัดกล่องเจ้าปัญหานั้น ให้หลุดออกไป...เขารู้ว่าพี่ต้องการ และเขาเองก็เช่นกัน

 

 

"ขอบคุณนะคะ" บทรักเริ่มต้นขึ้นใหม่อีกครั้งรอบนี้ดูจะราบรื่นกว่าครั้งแรก สองมือสอดประสานเข้าหากันในจังหวะที่แก่นกายใหญ่ไร้สิ่งใดที่ขวางกั้นสอดแทรกลึกเข้ามา … 

 

 

น้องยกแขนขึ้นอ้าออกดวงตากลมใสนั้นสั่นระริกติดจะเว้าวอนอยู่ในที เรียกให้ออฟต้องก้มลงไปกอดน้องมาแนบกัน เสียงครางเครือดังหวานหูยามที่ตัวตนของคนพี่ถูกดันเข้าไปจนเกือบสุด

 

 

"อา...พี่..แฮ่ก...พี่ที" 

 

 

"หื้ม..หนู..ว่าไงนะ"

 

 

"พี่ที...พี่ทีของกัน" ออฟคิดว่าเขาได้ยินเสียงเส้นความอดทนของตัวเองขาดสะบั้นลง แก่นกายที่ใหญ่โตอยู่แล้วมันยิ่งผงาดขึ้นกว่าเดิมในเวลานี้ ร่างสูงกดย้ำหาจุดกระสันทันทีโดยไม่คิดจะรอช้า 

 

 

"อ๊า...อื้อออ..พี่ที เบา...แฮ่ก" เสียวจนแทบสำลัก...พี่ออฟกำลังทำให้กันเผยตัวตนอีกด้านของตัวเองออกมา เสียงกระเส่าร้องขอให้เบาจากคนน้องไม่ต่างอะไรกับเสียงลมพัด ถึงจะบอกให้เบาแต่ลูกแมวกลับอ้าขาออกกว้างยกสะโพกเด้งรับกันทุกจังหวะ...แล้วแบบนี้ ...จะเบาได้ยังไงกัน

 

 

"เบาคืออะไรคะ ...พี่ไม่รู้จัก" คนโตกว่าจุดยิ้มมุมปากยันมือกับเตียงไว้ข้างหนึ่งทรงตัวไว้ ส่วนอีกข้างส่งไปยกขาขาวขึ้นมาพาดบ่า กันอ้าปากค้างตัวสั่นไปทั้งร่างท่านี้มันทั้งลึกทั้งเสียว หยดน้ำตาไหลจากหางตาสวย...ไม่ใช่ความเจ็บปวดหากแต่เป็นความสุขกระสันที่มีมากจนหัวใจแทบทะลักทะลาย

 

 

"ซี้ด…หนู...สุดยอดเลยค่ะ..อา..แน่นมาก"

 

 

"อ๊าาา..ลึก...มัน...อื้อออ..ส...แฮ่ก"

 

 

"มันอะไรคะ?..แฮ่ก" ปากก็ถามสะโพกสอบก็ไม่ยอมหยุดกระแทกกระทั้นจนคนใต้ล่างหัวสั่นหัวหัวคลอน ตัวเล็กสะบัดหน้าไปกับหมอนนุ่ม กระท่อนกระแท่นตอบแทบฟังไม่รู้เรื่องจนคนพี่ต้องถามย้ำ

 

 

"แฮ่ก… หนูเป็นอะไรคะ มันทำไม?"

 

 

"ม...มันเสียวค่ะพี่ที ..ฮือ...อ๊าาา..หนูเสียว" สัมผัสแนบเนื้อมันแนบชิดยิ่งกว่าเดิม เสียวซ่านกว่าเดิม...และเร่าร้อนยิ่งกว่าเดิม ปลายเท้าของคนตัวขาวจิกเกร็งร่างกายโอบกอดรัดคนด้านบนไว้แน่น เสียงหอบหายใจดังร่วมไปกับเสียงโยกคลอนของเตียงใหญ่ น้องครางจนเสียงแหบเสียงแห้งช่องทางเริ่มบีบรัดรัวเร็วขึ้น จนออฟแทบทนไม่ไหว 

 

"อ๊าาาา..หนู...จะ...แฮ่ก..ไม่ไหว..อื้อออ"

 

 

"มองตาพี่ซี้ด...มองพี่เร็วค่ะ…" เจ้าลูกแมวน้อยว่าง่ายที่สุดในเวลานี้ กันลืมตาสบมองกับคนด้านบนวินาทีนั้น มันเหมือนว่าหัวใจของเราเต้นรัวในจังหวะเดียวกัน ดีที่สุด...สุขที่สุด...รักที่สุด…สุดเท่าที่ความรู้สึกของคนคนหนึ่งจะไปถึง…

 

 

"อ๊ะ...อ๊ะ..อ๊าาาา...อื้ออออ" ไม่ใช่การต่างคนต่างคว้าดาว...เหมือนอย่างทีแรกแต่รอบนี้...เป็นเราสองคนที่จับมือประสาน เพื่อไขว่คว้าดวงดาวนั้นลงมาเชยชมพร้อมกัน ร่างกายสองร่างกระตุกเกร็งก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักออกมา กันสะดุ้งแรงยามที่ความอุ่นร้อนถูกฉีดพุ่งเข้ามาในร่างกาย ….

 

ใบหน้าได้รูปเคลื่อนคล้อยลงมาจูบพรมไปทั่วใบหน้าหวาน เราสบตากันด้วยแววตาที่เราต่างก็เข้าใจในความหมายนั้นดีแม้ไม่มีคำได้เอื้อนเอ่ย

 

 

เราเป็นของกันและกันอย่างแท้จริง… 

 

 

"ยังไม่พอเลยค่ะ...ขออีกได้ไหมคะ?" เสียงกระซิบนั้นออดอ้อนเสียจนคนฟังใจอ่อนยวบยาบ ไม่มีเสียงห้ามปรามหรือทักท้วงใดๆ...จะมีก็แต่เพียง 

 

สุ้มเสียงครวญครางของคน… 

คลั่งรักสองคนเพียงเท่านั้น… 

. 

. 

. 

 

"กัน...แฮป ..ปี้ เบิดเดย์นะ..อ่าา...ครับ..หนู..ซี้ด..." 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว