ใครจะไปรู้ว่าวันนี้จะต้องเจอกับอะไร วันพรุ่งนี้จะต้องเจอกับอะไร และเราก็กลับไปแก้ไขอะไรในอดีตไม่ได้ และถ้าต้องเสี่ยงที่่จะถูกทำร้าย หัวใจดวงนี้ก็พร้อมที่จะแลก
คลับ. SS
“ขอเหมือนเดิมแก้วนึง”. เมญ่าพูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อย ๆ ถามกลางแสงไฟสลัว และเหล่าผีเสื้อราตรีที่กำลังรายล้อมตัวเธอ
“ยัยจอมหยิ่งแบบเธอแก้วเดียวคงไม่พอหรอกมั้งง ” ไมค์ บาร์เทนเด้อและเพื่อนที่คลับแห่งนี้. เพราะเมญ่าชอบมานั่งดื่มคนเดียวบ่อย. ๆ. อย่างเธอถือว่่ามีไม่สนใจโลกนิดหน่อย.
“ปากดีกับลูกค้าหรอยะ หึ”เมญ่าพูดพรางอมยิ้มทีเล่นทีจริง
“ไม่กล้าหรอกครับบ คุณผู้หญิง ” ไมค์เป็นเพื่อนคุยในยามนี้ มันพอคลายความเครียดที่มีในหัวของเธอไปได้บ้าง
“ฉันถามอะไรนายหน่อยดิ ถ้า. . เอ่อ. สมมตินายต้องแต่งงานกับคนที่ไม่รู้จัก. นายจะทำไงอะ” เมญ่าตัดสินใจลองปรึกษาไมค์ที่เป็นเพื่อนในเวลานี้ของเธอดู เผื่อมันจะะช่วยให้ความอัดอั้นในใจนี้หาทางออกได้
“นี่หรอที่ทำให้เธอเครียด. ถ้าเป็นฉันฉันคงบอกไปตรง. ๆ. ว่าไม่ชอบ ” ไมค์ตอบไปตามความคิดของตัวเอง แล้วเอาก้มหน้าเอามือเท้าคางที่เคาวน์์เตอร์บาร์บอกหน้าเมญ่าในระยะใกล้จนปลายจมูกเกือบจะชนกัน
“หื้มม ใครจะกล้า. ก็เค้าเป็นมาเฟีย ”. เมญ่าพรึมพรำกับตััวเองแล้ว แล้วเผลอสบตากับไมค์
ระหว่างที่เมญ่ากำลังปวดหัวเเรื่องที่จะต้องแต่งงานกับมาเฟีย สายตาคมกริบคู่หนึ่งมองจากมุมวีไอพีด้านบนของคลัับมือกำแก้วบรั่นดีเกือบจะแหลกคามือ นี่ยังไม่ทันได้เจอกันรู้เพียงว่าเค้าเป็นมาเฟียก็หนีแจ้นมาหาผู้ชายซะแล้ว อยากเล่นสนุกขึ้นมาแล้วสิ หึ. แล้วเจอกันยัยแมวน้อยเมญ่า
“น้องเเมญ่า. มานานยังเอ่ยย นี่อย่าเพิ่งพูดอะไรเเลยพอดีมีเจ้รับงานซ้อนอะลูกค้ามาพร้อมกันคนใหญ่คนโตด้วย ” เจ้มีมี่ รุ่นพี่ที่คณะ
ท่าทางรีบร้อนมาขอร้องให้เมญ่าช่วย
“แค่ไปนั่งเป็นเพื่อนรอเจ้แป๊บเดียว. นะ. ๆ น้องญ่า ถือว่าช่วยเจ้เถอะนะ” เจ้มีมีี่ขอร้อง
“ไม่ต้องขอร้องก็ได้เจ้คนกันเอง เดี๋ยวหนูไปดูให้” ด้วยความสนิทกันพอสมควร เมญ่าจึงช่วยไปนั่งเป็นเพื่อนแขกให้กับเจ้มีมี่
ชั้นสาม โซนวีไอพี
เมื่อเมญ่ามาถึงชัั้้นสามก็ต้องประหลาดใจเพราะไม่มีใครนั่งอยู่ที่โต๊ะเลย
“มานี่สิ. เมญ่า”. ราชัน. ตบที่นั่งข้างเบา ๆ เพื่อเรียกให้เมญ่ามานั่งข้าง ๆ จากสีหน้า เมญ่าเริ่มรู้สึกว่าเค้าไม่น่าจะใช่คนธรรมดา จึงคคิดจะเปลี่ยนใจเดินกลับ แต่ช้าเกินไป
“ปล่อยนะ นี่ ฉันแค่มานั่งคุยเป็นเพื่อนไม่ได้ให้มารุ่มร่าม” ราชันกระชากให้เมญ่ามานั่งบนตัวเค้าด้วยความรวดเร็ว เมญ่าสัมผัสได้้ถึงกล้ามเนื้อแน่น. ๆ. ผ่านเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวบางนั้นและอะไรบางอย่างที่กำลังตื่นตัวแทบจะทะลุออกมานอกกางเกง
“นีี่แหละหน้าที่เธอ อื้ืมมมมม ”. ราชันซุกหน้าลงที่หน้าอกขาดใหญ่เกินตัวของเมญ่าอย่างรุนแรง
“อ๊ะ ช่วยย อุ๊๊บบ. ”. ยังไม่ทันได้พูดริมฝีปากบางเฉียบก็ถูกเสือตัวนี้เขมือบไปก่อนแล้ว หวานนนนน. มืือก็เค้นเต้างามทั้งสองข้างอย่างเมามันสลับกัน แล้วเมญ่าก็ตกใจมากกว่าเดิมเมื่อมือปลาหมึก. ล้วงไปที่แพนตี้ตัวจิ๋ว
“อื้อ. อื้อ. อือ อ่อย ปล่อยอั้น” (ปล่อยฉัน) เมญ่าพยายามดิ้น. นี่เธอเจอคนโรคจิตหรอเนี่ย. แล้วตตัวเธอก็เล้กยังกะลูกแมวจะเอาจะไรไปสู้เสือหิวแบบเค้า
“ง่ายแบบนี้มันจะไปสนุกอะไร. หึ” ราชันถอนริมฝีปากด้วยความยากลำบาก เพราะอยากต่อให้เสร็จ แต่ความคิดสนุกของเค้าก็หักห้ามไว้
และเจ้มีมี่ก็เข้ามาเห็นพอดีเอ่อ. ทำไงดีวะเนี่ยย
เมญ่ารีบเด้งตัวลุกขึ้นยืนทันทีที่พ้นพันธนาการ แล้วเสียงก็เกิดขึ้นจนเจ้มีมี่ต้องตาโต
เพี้ยะ. เสียงตบดังสนั่น
เมญ่ารีบเดินออกจากชั้นสามโซนวีไอพีแล้วรีบตรงไปที่จอดรถทันที นี่มันวันอะไรวะเนี่ยย
แต่บนใบหน้าของมาเฟียคนนี้กับมีแววตาโหดพร้อมทำลายล้าง และคิดสนุกขึ้นมาทันทีี
“ฉันตกลง หุ้นร้านนี้ฉันซืื้อ ”. เจ้มีมี่งงเป็นไก่ตาแตกว่าทำไมเค้าถึงตกลงง่ายขนาดนี้. เหล่าลูกน้องที่คอยดูแลก็มองเจ้านายอย่างรู้ทัน เพราะว่าเรื่องสนุกสุดโหดกำลังจะเกิดขึ้นแล้ว
Guest
