#เพื่อนรัก
บทนำ
พวกคุณเคยยอมใครมากๆไหมค่ะ ยอมอยู่หลบๆซ่อนๆ ยอมให้เค้าทำร้ายร่างกายและจิตรใจมาโดยตลอด ที่ยอมทั้งหมดก็เพราะคำว่ารัก....
แต่คำว่ารักในที่นี้คือรักข้างเดี๋ยวนะคะ เค้าไม่เคยรักฉันค่ะมีแต่ฉันที่รักเค้าข้างเดียว เค้าเห็นฉันเป็นแค่สิ่งของที่ไม่มีค่า คิดจะมาตอนไหนก็มา คิดจะไปก็ไป
ฉันก็เปรียสเหมือนของตายของเค้าอย่างไรอย่างนั้น.
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ สกุล คีรติ ดำรงเดช ฉันอายุ22ปี
ศึกษาอยู่มหาลัยแห่งหนึ่ง คณะบริหาร ฐานะทางบ้านของฉันถือว่าดีค่ะ พ่อกับแม่แยกทางกันไปมีครอบครัวใหม่ พวกเค้าส่งเงินให้ฉันทุกเดือน พวกเค้าก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ เลี้ยงฉันด้วยเงินไม่คิดจะให้ความรักกับฉันบ้าง ทุกวันนี้ฉันเหมือนเด็กที่ขาดความอบอุ่น พ่อแม่ไม่รัก เค้าไม่เคยคิดจะสนใจว่าฉันจะอยู่อย่างไร...
แม่ฉันอยู่เมืองนอกได้สามีใหม่เป็นเศรษฐีฝรั่ง ส่วนพ่อฉันเป็นคนมีฐานะชื่อเสียงอยู่แล้วได้ และได้ภรรยาใหม่เช่นกัน...ทั้งพ่อเลี้ยงและแม่เลี้ยงฉันก็เคยเจอมาหมดแล้วพวกเค้าไม่ได้ดูร้ายกาจแต่อย่างใด
ก่อนหน้านี้พ่อกับแม่ฉัน ก็เอาชนะกันโดยการจะเอาฉันไปอยู่ให้ได้ทั้งสองคน แต่ฉันไม่ใช่หมากในเกมส์ของใครฉันเลยเลือกที่จะอยู่คนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียวตั้งแต่ปีหนึ่ง
ครืดดดด📳 (แม่)
"เงินที่ให้หมดหรือยังให้แม่ส่งเพิ่มอีกไหม" นี่แหละค่ะแม่ฉันโทรมาทุกที ก็ไม่เคยคิดจะถามอะไรนอกจากเรื่องเงิน
"โทรมาแค่นี้ใช่มั้ยยย"ฉันตะคอกถาม
"ไอ้ลูกคนนี้ฉันถามแกดีๆนะ"
"แม่ก็โทรมาถามแต่เรื่องนี้ทุกทีแหละค่ะ เคยเป็นห่วงหนูบ้างมั้ย"
"ถ้าฉันไม่เป็นห่วงแก ฉันจะส่งเงินให้แกทุกเดือนมั้ย"
".............."ฉันหมดคำจะพูดแล้วจริงๆ
"นิสัยเสียเหมือนพ่อแกไม่มีผิด" ฉันได้ยินคำนี้ทุกครั้งที่พ่อกับแม่โทมาหาฉัน เค้าเอาแต่โทษกันว่าฉันนิสัยเสียเหมือนพวกเค้า แต่พวกเค้าไม่เคยโทษตัวเองเลยว่าที่ฉันเป็นแบบนี้ก็เพราะพวกเค้าทั้งนั้น
พวกเค้าให้ฉันได้ทุกอย่างไม่ว่าจะบ้าน รถ สิ่งของต่างๆ ยกเว้น ความรัก พวกเค้าไม่เคยให้ฉันได้ ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าจะให้ฉันเกิดมาทำไม....
#ดราม่าอีกแล้ววววว
#ฝากสกุลไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของทุกคนด้วยนะคะ
Guest
