อัศวราช
17
ตอน
2.59K
เข้าชม
29
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
8
เพิ่มลงคลัง

“ฉัน..ฉันแค่ออกมาเดินเล่นก็เท่านั้น อยู่ในห้องมันน่าเบื่อ”

“ฉันเพิ่งรู้นะว่าเวลาที่เขาเดินเล่นกันจะมอบแมมไปด้วยดินขนาดนี้...” อัศวราชถอดหมวกที่ตนเองสวมอยู่สวมให้กับหญิงสาว“อย่าถอด อยู่กลางแดดทำไมไม่ใส่หมวก”

“มันก็ไม่ร้อนนะ อากาศมันก็เย็นสบาย” เธอพยายามเถียง “จะทำอะไร.. ปล่อยมือฉันนะ”

“.....” พ่อเลี้ยงหนุ่มใช้มือปัดคราบดินออกจากมือของคนตัวเล็ก เมื่อคราบดินหลุดออกไปจึงปรากฏรอยแดงอยู่บนผิว ผิวเธอบอบบางเสียจริง มือก็ยังนุ่มนิ่มราวกับเด็ก “ปลูกไปอีกห้าสิบต้นเลยนะขนมผิง เธอทำให้คุณใยไหมมือเจ็บ”

“อะไรกันคะ..พ่อเลี้ยง..” เธอเรียกตามที่คนงานในไร่เรียก คนตัวสูงจึงหันกลับมามองหน้าเจ้าของมือบางที่เค้ากุมอยู่ “ขนมผิงไม่เกี่ยวซะหน่อย ฉันทำมือตัวเองเอง ทำไมต้องลงโทษไม่มีเหตุผล”

“เพิ่มไปอีกสามสิบนะขนมผิง...”

“โอ๊ยยยพ่อเลี้ยง” หญิงสาวใช้สองมือเขย่าแขนคนที่ตัวโตกว่าที่กำลังใช้อำนาจทำโทษขนมผิง“ต่อไปฉันจะไม่ดื้อ จะบอกก่อนที่จะทำอะไร อย่าทำโทษขนมผิงแบบนี้สิคะ”

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว