'ดอกไม้คร่าวิญญาณ'
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!
เสียงกรีดร้องดังออกมาจากห้องเล็กๆห้องหนึ่ง เสียงมันดังขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ แต่กลับไม่มีใครได้ยินมันเลย ...
ปัง! กรี๊ดดดดดดดดดดด !!!
เสียงทุบประตูและเสียงกรีดร้องดังขึ้นมาอีกครั้ง ทั้งๆที่เสียงดังขนาดนี้แต่กลับไม่มีใครสักคนที่ได้ยิน ไม่มีใครที่ได้ยินมันเลย
ฮึก... ฮื่อ...
เสียงสะอื้นดังออกมา เพื่อหวังอยากให้ใครมาได้ยิน แต่ก็ไม่มีใครสักคนที่ได้ยิน ไม่มีเลย
หยุด!! พอ!!! พอได้แล้ว!!!
เสียงตะโกนเป็นคำพูดดังออกมาอีกครั้ง แล้วสักพักเหมือนเสียงจะเงียบไป ทุกอย่างกลายเป็นสิ่งที่เงียบสงบ
ฉันเหนื่อย..
ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นนี้มักจะเกิดขึ้นในช่วงเวลากลางคืน ใช่มันเป็นช่วงเวลาที่ทุกคนใช้นอนหลับพักผ่อน เพื่อจะมีแรงไปเริ่มต้นใหม่ในเช้าวันรุ่งขึ้น แต่สำหรับบางคนมันไม่ใช่...
รอยแผลตามตัวบ่งบอกถึงภาวะทางอารมณ์ที่บิดเบี้ยวไปได้ดี
รอยยิ้มบนใบหน้ายังคงปรากฏพร้อมกับคาบน้ำตาและความบวมเบ่งของผิวหนังรอบดวงตาที่สามารถมองออกได้ทันทีว่า คนๆนี้ พึ่งผ่านการร้องไห้มา
รอยยิ้มที่เหมือนดอกไม้สวยงาม ที่แสดงให้คนอื่นเข้าใจว่าตัวเองไม่เป็นไร...
ยังอดทน..
และสบายดี
ดอกไม้ที่ไร้สีสันนี้ กำลังคร่าวิญญาณที่กรีดร้องอยู่ภายในใจ ทุกวัน... ทุกคืน...
อย่าคิดว่าคนที่กำลังหัวเราะอยู่ไม่มีเรื่องเศร้า
อย่าคิดว่าคนที่ยิ้มอยู่ยังอดทนได้
เพราะจิตวิญญาณมองไม่ได้ด้วยตาเปล่า...
@Bealone