..........เป็นเรื่องแรกของไรท์เนื้อหาไม่สนุกตรงไหนคอมเมนต์ติติงได้นะครับ....
"อีศาลอีเด็กผี เป็นแค่เด็กที่แนทเก็บมาเลี้ยง เนรคุณ! มีหน้ามีตายั่วยวนให้ท่า"
"ศาล ป่าวนะคะพี่สาย"
"แล้วรอยที่คอมึงนี่อะไร รอยคันมึงว่างั้น"
"อาแนทขาา..ช่วยศาลด้วย พี่สายจะตบศาลอีกแล้ว"
"โดนตีนกูรอบก่อนคงไม่หนำใจคนอย่างมึงสินะ"
".....แม่ครับพอเถอะ ถือว่าผมขอนะ"
"อาแนทขาา.."
"หยุดร้องหาผัวคนอื่นสักที เพี้ย!!!"
"แม่....."
สำหรับคนอื่นความรักเป็นสิ่งสวยงามเสมอ แต่ไม่ใช้อีศาลคนนี้แน่นอน เกิดมายังไม่สัมผัสคำว่ารักจากผู้ชายหน้าไหนเลย แต่...สำหรับทำไมอาแนทถึง?
"ไอ่ธิต!!! เจ้าศาลเป็นเมียข้าแล้วนะ"
"แต่ผมรักเจ้าศาล"
"ข้าก็รักศาล ไม่แพ้เอ็งหรอกนะ"
"แต่อาแนท....มี..แม่ผมอยู่ทั้งคนละนะครับ"
"สำหรับสายคือเมียที่ถูกต้องตามกฎหมาย แต่สำหรับเจ้าศาลถึงผิดแค่ไหน เค้าคือคนที่กูรัก"
"ผมรักเจ้าศาล ผมอยากจะแต่งงานกับเจ้าศาล"
"เจ้าศาลเค้าไม่ได้รักมึง เค้ารักกู"
"ลองดูสักน้ำก็ไม่เสียหายนิครับ"
________________________ ❤️_______________________
จากใจนักเขียน
นิยายเรื่องนี้มีคำหยาบ100% มีเนื้อหาที่รุนแรง สำหรับนักอ่านท่านที่ไม่ชอบเนื้อหาดังกล่าว กดข้ามได้เลยนะครับ
Guest
