Kai x You Don't Go {ช x ญ}
Kai x You {Kai x Koonnee} NC
May-Nuna
ริมฝีปากร้อนไล่ลากตั้งแต่พวงแก้มนิ่มก่อนจะค่อยๆดึงเสื้อตัวบางลง
"อื้อ มะ ไม่เอานะพี่ หนูไม่ สนุกด้วยนะ"คุณพูดออกมาอย่างยากลำบาก
ร่างสูงไม่สนใจกับคำพูดของคุณก้มมาประกบปากมอบจูบเร่าร้อนให้คล้ายกับกำลัง
จะกลืนคุณเข้าไปทั้งตัวมืออีกข้างค่อยๆเค้นขย้ำสะโพกบางจนคนถูกกระทำร่างกาย
สั่นสะท้านไปทั้งตัว เสื้อยืดหายไปจากร่างกายบางขาวเนียนตรงหน้า มืออีกคนที่
กำลังขย้ำส่วนอ่อนไหวจนเจ้าของปรือตามอง น้ำเสียงขาดห้วงก่อนจะทุบลงที่อกแกร่งเบาๆ
"อ๊ะ! พี่.."
"หืม?"ร่างสูงคล่อยๆกดไหล่บางให้แนบชิดกระเตียงนุ่มเเละค่อยๆดึงกางเกงในตัวบางออก
แววตาของหนุ่มเย็นชากลับฉายแววเจ้าเล่ห์ที่น้อยคนนักจะได้เห็นตอนนี้จับจ้องกายเพรียว
ที่เคยสัมผัสทุกคืนก่อนที่จะจากกันวันนั้น
"อ๊ะ"คนตัวเล็กหลับตาปี๋เมื่อรู้สึกถึงความอุ่นที่กำลังครอบงำส่วนอ่อนไหวอย่างนุ่มนิ่ม
ความรู้สึกเหมือนตัวเองลอยขึ้นอยู่สวรรค์ ด้วยการดูดดึงยอดอก มือเล็กจิกไหล่อีกคนให้มีสติ
เพื่อให้รู้ว่าตอนนี้กำลังจะรุนแรงเกินไป
"ฮือ อ๊ะ อื้ออออ อ..อื้มม"เสียงครางหวานหูที่ได้ยินไม่รู้เบื่อพร้อมกับความรู้สึกเสียววาบช่วงท้องน้อย
"อ๊ะ! .. ออออ อื้อออ"ใบหน้าหวานเชิดขึ้นเมื่อถูกสอดใส่เข้ามาทีเดียวจนหมด
"อืม ตั้งแต่เกิดเรื่องวันนั้น ตัวเล็กก็ไม่เคยมีใครเลยใช่ไหม"จงอินก้มหน้าลงมาถามพร้อมกับซุกไซร้ลำคอหง
"อ่ะอืม ม ไม่ค่ะ"
"ซี๊ด แน่นชะมัด"จงอินร้องครางออกมาเพราะผนังนุ่มที่ตอดรัดแกนกายใหญ่สลับกับคายออกอยู่อย่างนั้น
มันแทบจะทำให้จงอินหลั่งได้ทันที
"ขอบคุณนะครับ ที่ยังไม่มีใคร"
"อ่ะ อื้อ อ่า อ๊าาาาา"เสียงหวานครางออกมาไม่ขาดเมื่อร่างสูงบรรจงกระเเทกใส่อย่างไม่ลืมหูลืมตา
"อ๊ะ อื้มมม จงอินอาาา น หนู ไม่ ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ"คนตัวเล็กที่กลายเป็นเด็กน้อยไม่
ประสีประสาอะไรทุกครั้งเมื่อตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ยิ่งทำให้จงอินหลงใหลจนหัวปักหัวปำ
ร่างสูงค่อยๆขยับกายเข้าออกช้าๆ
ก่อนจะกระแทกเข้าไปอย่างแรงจนคนใต้ร่างต้องครางลั่น พร้อมกับอ้าปากโกยอากาศเข้าปอด
"เจ็บมั๊ย?"ดวงตากลมโตค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้นก่อนจะส่ายหน้าให้จงอิน
แต่สีหน้าที่เเสดงออกมานั้นทำให้จงอินรู้ในทันทีว่าตัวเองได้ทำตัวเล็กของเขาเจ็บ
จงอินค่อยๆขยับเข้าออกเบาๆอย่างอ่อนโยนเเล้วก้มหน้าลงมาประกบ
ริมฝีปากบางอย่างต้องการปลอบประโลม
“คราวหลังเจ็บก็บอกสิครับถ้าไม่บอกพี่ก็ไม่รู้นะ”
“อ๊ะ..”เสียงหวานครางออกมาเบาๆเมื่อร่างสูงค่อยๆขยับตัวช้าๆเนิบนาบ
ก่อนจะค่อยๆดันให้อีกคนนอนลงบนเตียงดั่งเดิม เสียงครางหวานหูมันกำลังทำ
ให้จงอินคลั่งตาย ยิ่งการตอดรัดแบบนั้นมีใครจะทน
“อื้อออ..จงอินอ่าาาา”จงอินเองก็พึ่งรู้ว่าชื่อเค้าเพราะที่สุดก็ตอนที่ถูกคนตัวเล็ก
เรียกนี่แหละเนิบนาบได้เพียงไม่นานก็ต้องเปลี่ยนเป็นการกระแทกเข้ามาจน
สุดปลายของแกนกายใหญ่และกระแทกย้ำจุดกระสันจนจุกไปทั่วท้อง
เสียงหวานครางออกมาไม่หยุดการกระแทกที่รุนแรงเข้ามาถี่จนหายใจแทบไม่ทัน
“อ๊ะ อืมมมม”
“อ่าาาาห์”น้ำนมอุ่นฉีดเข้าไปในตัวคุณจนไหลย้อนกลับออกมา
นี่พี่จงอินไม่ได้ไปมีใครต่อจากเกิดเรื่องวันนั้นจริงๆใช่ไหม
ถึงได้หลั่งออกมาเยอะขนาดนี้
“อะไร เหนื่อยแล้วหรอ?”
“งื้มมมม นอนได้แล้วนะหมีน้อยยย”
“ฉันไม่เหนื่อยนี่นา..”ให้ตายเถอะการที่ปล่อยให้จงอินอดนี่มันเป็นอะไรที่.......
................ต้องเหนื่อยที่สุด
=============================================
อย่าลืมกลับไปอ่านเนื้อเรื่องต่อนะคะ อย่าอ่านเเต่NCละ รู้นะๆ
http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1389628&chapter=4