เพราะแอบชอบมานานแล้ว ถึงขนาดตามมาเรียนด้วยถึงที่นี่ แต่ความปอดแหกทำให้ไม่กล้าแสดงตัวสารภาพรัก จนกระทั่งอีกฝ่ายมีแฟนก็ได้แต่เฝ้ามอง แล้วพอรู้ว่าอีกฝ่ายเลิกกับแฟนก็หาทางเอาตัวเองเข้าไปใกล้ แล้วมันก็ช่างโชคดีเมื่อเขาเองก็กำลังมองหาเพื่อนมาร่วมแชร์บ้าน
แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังคงไม่กล้าสารภาพรักอยู่ดี กระทั่งจริงจังเมาแล้วเผลอมีอะไรกับบอมบ์ จากนั้นทั้งคู่ก็ทำเป็นลืมเรื่องคืนนั้นแล้วก็ใช้ชีวิตปกติ แต่มันเริ่มไม่ปกติตอนที่บอมบ์เริ่มไม่พอใจที่มีคนมาชอบจริงจัง ไม่พอใจที่เห็นจริงจังไปกับคนอื่นและไม่เห็นตัวเองอยู่ในสายตา เพราะแบบนี้งานประกาศศักดิ์ดาทวงตำแหน่งผัวจึงเริ่มขึ้น
วันหนึ่งเพื่อนๆ ของบอมบ์มากินข้าวที่แชร์เฮาส์
เพื่อน “มึงชอบคนนมใหญ่ๆ ไม่ใช่เหรอ?”
บอมบ์เหล่มองจริงจังที่นั่งอยู่ข้างพลางอมยิ้ม “กูชอบนมเล็กๆ แบนๆ”
จริงจังคิดในใจว่า ‘พูดเรื่องบ้าอะไรกันตอนกินข้าวเนี่ย’
//////////
สวัสดีค่า~ ไรต์ขอฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยน้า~
ฝากกดติตาม ฝากกดใจ ฝากคอมเม้นต์ ติชมกันได้นะคะ
—————
คำเตือน!
เนื้อหาในนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมติ
สถานที่ใดๆ ตัวละคร และเนื้อหาเป็นเพียงเรื่องแต่ง
ผู้แต่งไม่มีเจตนาดูหมิ่น พาดพิงถึงใครหรือผู้ใดทั้งสิ้น
ปล.ฝากเอ็นดูไรต์ด้วยจ้า~
Guest
