เเฟนฉันมันร้าย

เขาผู้ซึ่งหาคำว่าดีไม่ได้เลย ผู้ชายคนนี้มีเเต่คำว่าเลว เลว! เลว! แต่..ถึงเขาจะเลว จะร้ายกับฉันแค่ไหน หัวใจเจ้ากรรมมันก็ยังยืนยันที่จะรักผู้ชายคนนี้อยู่ดี

ชายคนนี้คือ ไทเกอร์ หรือ จะเรียกชื่อที่ผู้คนส่วนใหญ่เรียกกันนั้นก็คือ เสือ ถ้าคนนี้ๆภายนอกเเน่นอน เขาหล่อ เขารวย เเต่ถ้าคุณได้รู้จักเขาเเละคนรอบข้างของเขาเเล้วนะก็...หึ คุณจะลืมเรื่องหน้าตาเเละฐานะของผู้ชายคนนี้ทันที เขานะมันเลวยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน

“ถ้าฉันอยากจะได้อะไร ฉันก็ต้องได้”

นี่คือคำพูดที่เเสนเอาเเต่ใจของคนที่ฉันเกลียด เกลียดตั้งเเต่เด็กจนโต เพราะคนตรงหน้าฉันตอนนี้ เขาค่อยเเต่ดูถูกคนอย่างฉันเสมอมา

“ฉันเป็นคน ไม่ใช่สิ่งของที่คุณอยากจะเมื่อไหร่ มันก็จะไปกองอยู่ตรงหน้าคุณ”

ฉันพูดออกไปด้วยน้ำเสียงเเละสีหน้าที่ไม่ต่างอะไรจากผู้ชายตรงหน้า ไม่ใช่ว่าฉันไม่กลัว เเต่เพราะกลัวฉันก็เลยต้องสู้ไง ไม่อย่างนั้น ฉันก็ต้องถูกคนเลวๆเเบบนี้รังเเกตลอดเวลา

“หรอ เเต่สำหรับฉัน สิ่งของยังมีค่ามากกว่าเธอซะอีก”

แล้วจะไม่ให้ฉันเกลียดผู้ชายคนนี้ได้ยังไง

“เลว”

เเละนี่คือฉันเอง กวาง เเต่คนส่วนใหญ่ชอบเรียกฉันว่า กวางน้อยอยู่เรื่อย ส่วนมากจะเป็นเพื่อนทีีมหาลัยซะมากกว่า ฉันใช้ชีวิตอยู่กับเเม่ เรามีกันเเค่สองคนเเม่ลูกเท่านั้น เเม่ของฉันทำงานเป็นเเม่บ้ายอยู่ที่ บ้านไตรศาลธนาเวช ใช่ค่ะบ้านของผู้ชายเเสนเลว ผู้ชายคนนี้เป็นลูกชายคนเดียวของบ้านนี้ เขามักจะเเกล้งฉันอยู่เสมอ

“นี่คุณ! ถามจริงเป็นบ้าหรอไง ถึงได้คอยเเกล้งฉันตลอดเวลา”

ฉันพูดออกไปอย่างเหลืออด เพราะเมื่อกี้เขาพึ่งทำให้ฉันขายหน้าต่อหน้าเพื่อนๆของเขา

“ฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน เพราะที่ ที่เธอยืนอยู่ตอนนี้มันคือบ้านของฉัน”

คนเห็นเเกตัว ฉันได้เเต่กร่นด่าเขาในใจเเละมองหน้าเขาอย่างเกลียดชัง

เปิดเรื่อง 14/01/63

สวัสดีจ้าาา นี่เป็นนิยายเรื่องเเรกของเเพรเลยน่าาา เปิดตัวไปเลย ยุคนี้เเล้ว ชอบก็เข้ามาอ่าน เข้ามาให้กำลังใจกันเยอะๆเลยนะ

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เเต่งขึ้นจากจินตนาการล้วนๆ คนในรูปไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับนิยายที่เเพรเขียนเลยน่า เอามาเเปะไว้เพื่อเป็นอรรถรสเท่านั้น เข้าใจเนอะ ^^