บำเรอรักนายมาเฟีย
0
ตอน
500
เข้าชม
9
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
4
เพิ่มลงคลัง

สวัสดีครับ ผมชื่อ วายุ ผมกลายมาเป็นนายบำเรอให้กับเขาตอนผมอายุแค่18ปี พ่อเลี้ยงผมติดหนี้ติดเหล้าจนผมต้องหยุดเรียนและใช้หนี้แทนเขา 

 

 

วายุ หนุ่มหล่อ หน้าตาจิ้มลิ้ม ชีวิตอาภัพ พ่อติดเหล้าติดการพนัน จนต้องหาเงิน

 

อัคนี หนุ่มหล่อ เจ้าชู้เล่นได้ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย เป็นเจ้าหนี้ของพ่อวายุ

 

ชีทเค้ก ผู้หญิงที่เป็นคู่หมั้นของอัคนี แรดอยากได้วายุจนอัคนีทนไม่ได้

 

น็อต เพื่อนวายุ ที่คิดกับวายุมากกว่าเพื่อน

 

"ปล่อยผมนะ ผมทำงานอยู่ " วายุโวยวาย ผู้คนพากันมอง เมื่อมีชายชุดดำกลุ่มใหญ่เข้ามาจับตัวเด็กเสริฟ

"นายสั่งให้พวกฉันมาจับตัวแกไป ใช้หนี้ ตามมาเถอะนายฉันรออยู่" ชายชุดดำกล่าว

"นี่มันเรื่องอะไรกันครับ จับตัวลูกน้องผมไปทำไม พวกคุณเป็นใคร" เจ้าของผับโวยวาย แต่เมื่อเจ้าของผับได้ยินเสียงทุ้มกล่าวขึ้นจนต้องหยุดชะงักไป

"ลูกน้องฉันเอง แกมีปัญหาอะไรไม่ทราบ" เสียงอัคนีกล่าวขึ้น

"เอ่อ..... คะ.คุณอัคนี " เจ้าของผับเสียงสั่น

"เออใช่กูเองอัคนี กูถามว่ามึงมีปัญหาอะไรรึป่าว" อัคนีเอ่ยถาม

"ป่าวคับ" เจ้าของผับตอบ

"ดีงั้นกูจะเอาลูกน้องมึงไปใช้หนี้" อัคนีเอ่ยกับเจ้าของบผับ

"นายคับ!!!1 ช่วยผมด้วยครับ" วายุตะโกนขอความช่วยเหลือกับเจ้ายาย เจ้ายายได้แต่ก้มหน้า

ชายชุดดำลากวายุมาหยุดอยู่รถลีมูซีนคันหรู

"เอามันขึ้นรถ" อัคนีเอ่ยกับลูกน้องคนสนิท

"คับนาย"ชายชุดดำกล่าวและลากวายุขึ้นรถไปนั่งข้างอัคนี

ภายในรถเงียบกริบจนวายุเอ่ยถามหลังสูง

"คุณเป็นใคร จับผมมาทำไม" วายุเอ่ยถามแต่ร่างสูงเงียบ

"ผมถามว่าคะ..อุ๊บ!!วายุตกใจเมื่ิอร่างสูงเอาริมฝีปากมาประกบปากน

"อย่าถามมากถึงบ้านแล้วค่อยถาม"ร่างสูงตอบ

ร่างบางนั่งแก้มแดงและก้มหน้าลงจนถึงบ้านของชายหนุ่ม

 

 

 

เดี๋ยวมาต่อนะคะฝากเรื่องนี้ไว้ในใจด้วยนะคะ

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว