เมฆหลงเฟรม
[ Touch your mind ]

สำหรับผมแล้ว...
เขาเป็นเหมือนสายฝนที่เย็นฉ่ำ
เขาเป็นเหมือนสายลมที่เย็นสบาย
เขาเป็นเหมือนแสงแดดอ่อนๆในยามเช้า
เขาเป็นดั่งแสงตะวันในยามเย็น
และในบางครั้ง...
เขาก็เป็นเปลวไฟร้อนแรงที่แผดเผาหัวใจของผม
แต่ในท้ายที่สุดแล้ว...
เขาคือ 'ม่านเมฆ' ที่คอยบดบังแสงอาทิตย์ แสนผ่าวร้อน
เพื่อให้ผมได้อบอุ่นอยู่ในอ้อมกอดของเขา
#เมฆหลงเฟรม
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
"กูสัญญาว่าจะไม่เอาใครนอกจากมึงเฟรม ถึงแม้ว่ากูจะควงคนนั้นคนนี้ไปทั่ว แต่กูก็จะไม่เอากับใคร" เมฆบอกกับเขาหลังจากที่เราสองคนมีอะไรกันในครั้งแรก มันเป็นวันหยุดปิดภาคเรียนเทอมหนึ่งของชั้นม. 6
"สำหรับกูคงไม่จำเป็นต้องสัญญาอะไรแบบนั้นกับมึงหรอกเมฆ เพราะมึงก็รู้อยู่แล้วว่า กูไม่คิดจะมีใครนอกจากมึง" เฟรมบอกอีกคนไปตามความเป็นจริง
"แต่จำไว้นะเฟรม ถ้าวันไหนที่เราสองคน คิดที่จะมีอะไรกับคนอื่นแล้ว วันนั้นเรื่องของเราก็ต้องจบลง ไม่ใช่แค่กู แต่รวมถึงตัวมึงด้วย"
"กู..." เมฆยกมือขึ้นมาปิดปากของเขาเอาไว้ในขณะที่เฟรมตั้งใจจะปฏิเสธคำพูดของอีกคนไป
"สักวันหนึ่งมึงอาจจะเจอคนที่ทำให้มึงเลิกรักกูก็ได้เฟรม"
"อืม" ถึงแม้ตอนนั้นเฟรมจะตอบรับไปอย่างนั้น แต่ก็รู้ดีว่าคงไม่มีวันที่เขาจะหยุดรักเมฆได้เลย
เพียงแต่มีคำถามที่เขาไม่อาจจะเอ่ยถามอีกคนออกไปว่า...
ถ้าหากเฟรมจะเลิกรักเมฆได้เขาคงจะเลิกรักไปตั้งนานแล้ว คงไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านมาถึงหกปีอย่างนี้หรอก
...แล้วมันจะมีสักวันไหม ที่มึงจะรักกูบ้างเมฆ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยาย ชาย รัก ชาย
มีคำการใช้คำไม่สุภาพ ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
Lita P
Facebook : Lita P is Writing (เพจ)
Twitter : Lita P Y I write U @LSiripada
ฝากติดตามและให้กำลังใจพี่เมฆกับพี่เฟรมของเราด้วยนะจ้ะ
Guest
