Identity V 9 ชีวิต 9 ทางเลือก การเดินทางไปสู่รักนิรันดร เอ็มม่าXนาอิบ

"อืม..." 

เสียงของหญิงสาวร่างเล็กครางอื้ออึงยามตื่นเช้าขึ้น.. ดวงตาสีเขียวมรกตจ้องมองไปที่หน้าต่างเธอมีนามว่า..'เอ็มม่า..' 

เมี๊ยว~ 

เสียงของเจ้าแมวน้อยสีดำกระโดดมาอยู่ที่หน้าต่างห้องของเอ็มม่า 

"อ๊ายย!.. เจ้าแมวบ้า!ฉันเกลียดแมว!..." 

เธอเดินไปและปัดแมวตกจากบ้านชั้น 3 ของเธอ.. 

"เขาว่าแมวมี 9 ชีวิตคงจะไม่ตายหรอกน่าา.." 

กึก!.. 

เสียงแปลกๆดังขึ้น.. 

'นี่...เธอ..' 

เสียงนั้นทำให้เอ็มม่าสะดุ้งและพยายามมองไปหาต้นเสียงแต่ก็ไม่มีอะไร.. 

"อะไร?" 

'รู้ไหม?ว่าทำอะไรฉัน?..เธอผลักฉันตกลงจากบ้านเธอเลยนะเอ็มม่า...' 

กริ๊งๆๆ.. 

เสียงกระดิ่งดังขึ้นแมวสีดำที่เอ็มม่าผลักตกจากตึกก็..ได้ปรากฏตัวขึ้น.. เสียงกระดิ่งจากปอกคอแมวดังขึ้นตลอดเวลา.. 

"แมวงั้นหรอ!" 

หญิงสาวมองไปข้างล่างก็เจอแมวสีดำที่เลือดอาบตัวไปหมด.. 

"ไม่จริง...ฉัน..ฉันนึกว่าเธอ.. จะไม่ตาย.. ฉันไม่ได้ตั้งใจ.." 

'เธอต้องชดใช้!...เธอต้องได้รับคำสาป!' 

"อ๊ายย!" 

ควันสีดำโขมงออกจากตัวเจ้าแมวน้อยสีดำทมิฬ มันอยู่รอบตัวเอ็มม่าและก็หายไป.. หญิงสาวนั่งไปอยู่กับพื้นด้วยความช็อค อึ้งและตกใจ 

"อะไรกัน.. มันก็แค่-" 

'คำสาป 9 ชีวิตเริ่มขึ้น.. เธอจะไม่ตายใน 9 ครั้งแต่ถ้าตายครั้งที่ 10 เธอจะตายทันที..แต่จะให้คนรักของเธอเป็นผู้ช่วยแล้วกัน..' 

"แล้วจะทำยังไงถึงจะเอาคำสาปออกได้?" 

'ไปตายครั้งที่ 10 ซะ.. ในยามกลางคืนเธอจะมีหูแมว...แต่ก็มีแค่หูแมวนะ แต่กลางวันจะไม่มี..' 

แมวสีดำเริ่มค่อยๆจางหายไปขวันสีดำทมิฬก็หายไปเล่นกัน.. 

"ฉันต้องทำยังไงดี..." 

ภาพตรงหน้าของเอ็มม่าเริ่มพร่ามัว..และก็มืดมิดไป... 

. 

. 

. 

. 

. 

"เอ็มม่าครับ! คุณเป็นอะไรครับ?.." 

เปลือกตาของหญิงสาวร่างเล็กได้เปิดขึ้น..จนได้พบกับชายร่างสูงผู้เป็นคนรักของเธอเขามีนามว่า 'นาอิบ' 

"คุณนาอิบฉันโดนคำสาปนะคะ!" 

เธออยู่บนเตียงตอนไหนก็ไม่รู้และเธอก็กระโดดเข้าหานาอิบทันที.. 

"พูดบ้าอะไรเนี่ย..เอ็มม่าถอดหูแมวก่อน.." 

"ถอดไม่ได้..นะคะ!" 

มือหนาของนาอิบพยายามดึงหูของเอ็มม่าออกแต่ก็ดึงไม่ออก 

"โอ๊ยย!!ฉันเจ็บนะคะ!" 

"เอ๊ะ..นี่หูของเอ็มม่า?" 

"ใช่ไงคะ!.. ฉันโดนสาปนะคะ!" 

"สาปอะไร? เธอโดนสาปได้ไง?" 

"ก็ฉันผลักแมวสีดำตกบ้านและฉันก็โดนสาปให้ฉันตายได้ 9 ครั้งแต่ครั้งที่ 10 ฉันจะตายทันที..ถ้าฉันตายคำสาปก็จะหายไป.." 

"แล้วจะให้ทำยังไงหละ.." 

"ฉันก็ไม่รู้...ฮึก.." 

หยาดน้ำตาเริ่มหลั่งไหลริน.. 

"เพราะฉันไปผลักแมวตก...จนทำให้เป็นเรื่องใหญ่เอง..ฉันไม่ได้ตั้งใจ..ฮืออ... ฮึก.." 

มือหนาของนาอิบยื่นมือมาเช็ดคราบน้ำตา.. 

"แม้ว่าคุณจะลำบากผมก็จะช่วยคุณเองครับ.." 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

"เพราะพวกเรากำลังรักกันอยู่" 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

----------------------------- 

ลองมาแต่งเรื่องใหม่ค่ะ เรื่องนี้มีแค่ 9 ตอนค่ะ ดังนั้นก็จะจบเร็วนะคะ ขอฝากติดตามเรื่องนี้กันหน่อยนะคะ~ จะออกแฟนตาซีก็ไม่ใช่นะ~ 

เพราะจะลองแต่งดูค่ะ.. อืม..อยากให้มาอ่านกันเยอะๆคอมเม้นกันเยอะๆนะคะ~ ขอให้สนุกกับการอ่านนะคะ