จวิ้นอวี้ชาน
“น่าสรรเสริญเมียกูจริงๆเลย กล้าควงตัวผู้ตัวอื่นมาเย้ยผัวตัวเอง แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวกูจะทำให้เมียรักของกูรู้ว่าร่างกายของมันมีไว้บำเรอกูคนเดียว”
พูดจบร่างหนาก็ประชิดตัวติดร่างบาง มือหนาวางอยู่บนเอวกิ่วไล่ลงมาถึงสะโพกมน ออกแรงกระชากชุดราตรีสีแดงเพลิงราคาเรือนแสนที่ผ่าพ้นเรียวขาวให้แยกจนถึงสะโพกมน มือหนาจับสะโพกมน อย่างไม่ปรานีแรงกระชากทำให้ผิวเนื้อขาวแสบทิ้งรอยปื้นแดงให้เห็นชัด อันเดอร์แวร์ตัวน้อยก็มีชะตากรรมเดียวกัน ถูกฉีกทึ้งขาดวิ่น
เมื่อปราการท่อนล่างถูกกำจัดออกไป สะโพกมนเปลือยเปล่าปรากฏต่อหน้า อวี้ชานมองตามันระยับ ทรวดทรงที่ได้เห็นนั้นยั่วน้ำลาย ปลุกอารมณ์ความปรารถนาให้ลุกโชน ร่างหนเข้าทาบทับร่างบางทันที และเริ่มสร้างความเจ็บปวดให้ร่างบางเพื่อเป็นการสั่งสอน
ถา ศรัทธา ศิริคุณากูล
“ถ้ากูเป็นเมียมึงจริง กูก็จะทำตัวเป็นเมียยุคใหม่ จะมีชู้ มีกิ๊ก มีกั๊กโดยที่ผัวอย่างมึงไม่รู้ได้เหมือนกันเหมือนที่มึงทำกับกู ต่อไปถ้ามึงจะไปมีอีเล็กๆอีกกี่ร้อยกี่พันคน กูจะไม่ห้าม ไม่หวง ไม่ไปตามราวี แล้วกูก็จะให้เงินพวกมันใช้ด้วย ไม่พอนะเอาเข้ามาอยู่ในบ้านด้วยดีมั้ยล่ะ”
เสียงหวานประกาศกร้าว สายตามุ่งมั่นเริ่มมีน้ำตาคลอหน่วยตา อวี้ชานกัดกรามแน่น จนเส้นเลือดปูดโปนออกมาตามแนวแก้มสาก หัวใจเจ็บหนึบโดยไม่รู้ตัว มือบางถอกำไลหยกออกมาเขวี้ยงลงพื้นอย่างแรงจนแตกเป็นสองชิ้น
Guest
