สำนวนสุภาษิตนั้นกล่าวเอาไว้ว่าคบคนพาลพาลไปหาผิด คบบัณฑิตบัณฑิตพาไปหาผล แต่การที่ผมคบเพื่อนมีผัวนี่มันผิดอะไร มันถึงพาผมไปหาผัวด้วยอีกคน!
ไหน...เพื่อนคนไหนมันบอกไอ้‘นาย’คนนี้ว่าคบเด็กระวังข้อหาพรากผู้เยาว์ นี่วัยรุ่นแมนๆชนกันเองแบบผมใกล้จะโดนพรากผู้ใหญ่อยู่แล้วครับ
ใครก็ได้! ช่วยรีบเอาเด็กหน้ามึนแบบไอ้‘จ้าว’ไปเก็บที เพราะตอนนี้ผมใกล้จะโดนเด็กมันขโมยหัวใจเข้าไปทุกทีแล้ว
“ผมชอบพี่นะพี่ช่วยคบกับผมได้มั้ย” ไม่เพียงแต่พูดเฉยๆมันยังฉวยมือผมขึ้นไปจูบเบาๆที่หลังมืออีกด้วย
แล้วผมที่หัวใจล้มเหลวไปแล้วเพราะอีกฝ่ายจะตอบอะไรมันได้ล่ะนอกจากคำว่า“เออ” กูคบแน่ “แต่หลังจากที่มึงสอบติดหมอแล้วล่ะนะ”
***นิยายเรื่องนี้ ทั้งบุคคล สถานที่ และเนื้อเรื่องเป็นเพียงสิ่งที่ผู้เขียนสมมติขึ้นเท่านั้น หากมีการกล่าวถึงนั้นก็เพื่อความสมจริงของเรื่อง มิได้มีเจตนาจะทำให้เกิดความเสียหายต่อบุคคลและสถาบันใดทั้งสิ้น หากมีข้อผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ***
Guest
