เรื่องนี้เป็นนิยายแนวชายรักชาย
เรื่องนี้ไม่มีเนื้อเรื่องแบบ 18+
ทิวา ...ชายหนุ่มวัย26ปีใบหน้าหล่อเหลาคิ้วคมเข้มจมูกเป็นสันผิวสีแทนแบบคนไทย ขับรถเคลื่อเข้าซอยไปช้าๆสักครู่ก็มาจอดอยู่ที่ลานจอดรถของร้านที่เขามาค่อนข้างบ่อย “ ดอกแก้ว ” เป็นชื่อของบาร์นั้นคืนนี้เป็นวันพุทธ คนจึงไม่มากนัก ไม่เหมือนวันศุกร์และวันเสาร์ คนจะแน่นร้าน พนักงานต้อนรับเป็นบุรุษหนุ่ม2คน อายุประมาณ20กว่านิดๆยกมือไหว้เขาอย่างนอบน้อมก่อนจะเปิดประตูให้เขาก้าวเข้าไปข้างใน …. เพลงไทยสากลดังเบาๆเข้าโสตประสาทหูของเขา กลบเสียงเครื่องยนต์ที่ดังกระหึ่มบนท้องถนนเมื่อครู่ บรรยากาศเย็นฉ่ำไปด้วยแอร์คอนดิชั่น ตรงกลางของบาร์ มีช่อดอกไม้ประดิษฐ์มาจากแก้วหลากหลายสีส่องแสงระยิบระยับวับวาว ยามกระทบแสงไฟ ปักอยู่ในแจกันแก้วเข้าชุดกัน นี่คือที่มาของชื่อร้านนั้นเอง...
… When it comes to love
There's no easy answer
Only you can say what you're gonna do
... เสียงเพลงท่อนที่สองดังแว่วๆ เป็นเพลงที่เขาได้ฟังเกือบทุกคืน
…The one you love ….
“ ใครที่คุณรัก “ ทิวาเอ่ยเบาๆๆ
“ ฉันรู้ว่าเธอต้องการเพื่อนซักคน
คนที่เธอจะคุยด้วยได้
คนที่เข้าใจว่าเธอกำลังเจอกับอะไรมา
เมื่อเป็นเรื่องของความรัก
มันไม่มีคำตอบที่ง่ายดายนักหรอก
มีเพียงเธอเท่านั้นที่บอกได้ว่าเธอจะทำอะไร "
…. เสียงแปลเป็นไทย ของเนื้อเพลงดังเบาๆอยู่เบื้องหน้าของเขา
ทิวา เงยหน้าขึ้นไปมอง รอยยิ้มแต่งแต้มบนใบหน้า แล้วดวงตาก็ฉายแววแห่งความดีใจปลื้มปิติกับบุรุษที่ยืนอยู่ข้างหน้าของเขา… คืนนี้ … เขาคงจะไม่ต้องรอคอยอีกต่อไปแล้ว….
-----------------------------------------------------------------------------------