งูเห่าสีขาวค่อยๆเอาหางของตัวเองไปหยอกล้อเล่นกับขาขาวของร่างบางทำให้ร่างบางพยายามจะหนีแต่งูเห่าสีขาวมองดูใบหน้าของร่างบางที่กำลังรู้สึกดีกับการที่งูเห่าสีขาวทำแบบนี้
.
" ยะ..อย่า..อะ..อาส์ " ร่างบางพยายามไม่ให้หางสีขาวหยอกล้อกับขาของตนแต่..ร่างบางกลับรู้สึกดีอย่างแปลกประหลาด
' ที่รักปากแข็งจัง แต่ก็ไม่เห็นจะแข็งเลยนี่..'
.
งูเห่าสีขาวก้มลงไปไซร์คอร่างบาง เขี้ยวสีเงินฝังลงไปที่คอของร่างบางอย่างเบาๆ เพื่อไม่ให้ร่างบางได้รู้สึกเจ็บไปมากกว่านี้
.
" จะ..เจ็บ " ร่างบางน้ำตาคอล งูเห่าเห็นเลยเลียน้ำตาที่กำลังจะไหลออกให้
.
งูเห่าสีขาวพงักหัวของมันลงไปที่เสื้อของร่างบาง ปากของมันงับที่กระดุมของร่างบางปลอดมันออกทำเหมือนกับคนไม่มีผิด เมื่อมันปลอดกระดุมออกจนหมด ทำให้มันเห็นผิวพรรณที่ขาวเหมือนน้ำนม งูเห่าสีขาวแลบลิ้นออกมาก้มลงไปเล่นกับยอดอกของร่างบาง
.
" อื้ออ..อึก.." ร่างบางเม้นปากเพื่อไม่ให้เสียงที่แสนน่าอายออกมา
.
' ที่รักอย่ากลั้นเอาไว้เลย ปล่อยมันออกมาเถอะ '
.
งูเห่าสีขาวกัดริ่มฝีปากของร่างบางเพื่อให้ร่างบางได้ปล่อยเสียงออกมา
.
" อ่าส์..ยะ..อย่า.." ร่างบางยังคงขัดขืนต่อไป งูเห่าสีขาวก้มลงไปที่กางเกงขาสั้นของร่างบางหางของมันค่อยๆดึงออกอย่างสบายๆ ร่างบางที่รู้สึกเหมือนอะไรบ้างอย่างกำลังเสียดสีกับช่องสีหวานของตนก็ก้มดู
.
" !! " ร่างบางตกใจกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ราวกับว่ามันเป็นสิ่งที่แปลกใหม่สำหรับร่างบาง
.
สิ่งๆนั่นมันคือสิ่งที่สัตว์เพศผู้ทุกตัวต้องมีมันเพื่อใช้ในการผสมพันธุ์กับเพศเมีย แต่..ทำไมมันถึงมี2อัน ร่างบางที่กำลังตกใจอยู่ก็ได้สติอีกรอบเพราะงูเห่าสีขาวกำลังใช้หางของมันดึงแพตตี้ของร่างบางออกจากขาของร่างบางไปร่างบางพยายามขยับหนีออกแต่ลำตัวของงูเห่าสีขาวกลับรัดตัวของร่างบางแน่นขึ้น
.
' อย่าพยายามดิ้นหนีเลยที่รัก ยังไงที่รักก็ต้องเป็นของผม'
.
สิ้นเสียงของงูเห่าสีขาว แท่งเอ็นทั้ง2ของงูเห่าสีขาวถูกยัดเข้ามาพร้อมกันเข้าไปในช่องสีหวานของร่างบาง งูเห่าสีขาวพยายามจะหยับแต่กลับแน่นเกินไปที่จะหยับมันได้ซักนิด
.
" อะ..อาส์..เจ็บ..อะ..เอาออกไปนะ.." ร่างบางร่ำขอให้งูเห่าสีขาวเอาสิ่งนั่นออกจากตัวของร่างบางเพราะมันทั้งจุกและเจ็บในเวลาเดียวกัน
.
' ที่รักอย่าเกร้งสิ ผมขยับไม่ได้นะ '
.
งูเห่าสีขาวแช่สิ่งนั่นเอาไว้เพื่อให้ร่างบางให้ปรับตัวกับสิ่งนั่นให้เร็ว งูเห่าสีขาวจูบร่างบางแผ่วเบาร่างบางที่รู้สึกได้รับจูบที่อ่อนโยนมาให้ตนก็ค่อยๆคลายตัวจากสิ่งนั่นออก งูเห่าสีขาวที่รู้สึกถึงการคลายตัวออกจากสิ่งนั่นก็ขยับขึ้นลงเบาๆ
.
" อะ..อ่าส์..เบาๆ..ได้มั้ย.." ร่างบางพยายามเม้มปากของตัวเองแต่ก็เหมือยเม้มปากไปก็เท่านั่นแหละ เสียงที่แสนจะน่าอายของร่างบางก็ยังคงส่งเสียงออกมาอยู่ดี
.
' อาส์..อย่ารัดสิที่รัก..'
.
งูเห่าสีขาวแลบลิ้นของมันออกมาเลียไปตามแก้มของร่างบางลากลงมาจนถึงยอดอกของร่างบางโดยที่ด้านล่างก็ยังคงขยับไปมาอย่างไม่หยุดแถมยังเพิ่มความเร็วความถี่มากขึ้นอีกด้วย
.
พับๆ
.
" อาส์ๆๆ อะ..อ่าส์..อืออ.." ร่างบางที่ครางออกมาไม่เป็นภาษาเอาเสียเลย แต่งูเห่าสีขาวกลับพอใจที่ได้ยินเสียงนี้
.
งูเห่าสีขาวเร่งการขยับและความถี่มากขึ้นเรื่อยๆ ร่างบางมือก็อยู่ไม่เป็นสุขหาแต่ได้จับผ้าปูที่นอนของตัวเองจิกเพื่อระบายความเสียวซ่าที่เกิดขึ้นในตอนนี้
.
' ผมจะเสร็จแล้วนะ '
.
งูเห่าสีขาวเกล่าเสียงสิ้นสุดก็ขยับให้เร็วและแรงถี่ขึ้นเรื่อยๆ จนร่างบางแถบจะแตกเป็นเสี่ยงๆ
.
" อะ..อาส์ๆๆ อื้ออ อึก..อะ..อาส์ " ร่างบางครางแถบไม่เป็นภาษาเพียงเพราะแรงกระแทกของงูเห่าสีขาวที่กำลังเร่งรัดเตรียมปลอดปล่อย
.
พร๊วดดด!!
.
น้ำสีขาวขุ่นไหลออกมาจนล้นช่องสีหวานของร่างบาง งูเห่าสีขาวดึงสิ่งนั่นออกมาแล้วเก็บซ่อนมันเอาไว้ แลบลิ้นออกมาเลียที่ปากของร่างบางคลายกลับจูบร่างบาง
.
' ไว้เจอกันใหม่นะที่รักของพี่ '
.
.
.
.
.
.
.
.