เรือนร้อนรัก

"มึงมานี้อีแพศยา เป็นแค่ทาส แต่มักใหญ่ใฝ่สูงอยากจะเมียท่านเจ้าคุณรึ "

เพลี๊ย เพลี๊ย

หญิงสาวลากผู้หญิงคนนั้นมาตบอย่างไม่ยั้งมือหลังจากที่เห็นภาพบาดตาบาดใจของมันกับผู้ที่ขึ้นชื่อว่าผัว

"คุณหญิงเจ้าขา บ่าวขอโทษ อย่าทำบ่าวเลยนะเจ้าค่ะ"

"มึงมานี้ กูจะตบมึงให้ตายเลย"

เพลี๊ย เพลี๊ย เพลี๊ย

"น้องหญิงหยุดเถิดถือว่าพี่ขอ"

ท่านเจ้าคุณเดินข้ามาจับหญิงสาว

"ขอรึเจ้าค่ะ ไหนสัญญากับหนูมณไว้ว่าอย่างไร ลืมแล้วรึเจ้าค่ะ"

หญิงสาวพูดออกมาพร้อมน้ำตาที่ไหลรินอาบแก้ม

"พี่ขอโทษน้องหญิง แต่น้องหญิงปล่อยนังพลอยมันก่อนเถอะ"

"ฮึ ปล่อยหรอเจ้าค่ะ งั้นน้องขอตบมันให้หายแค้นก่อนแล้วกันเจ้าค่ะ"

"อย่าทำบ่าวเจ้าค่ะ บ่าวกลัวแล้ว"

ในขณะที่หญิงสาวกำลังจะลงมือทำร้ายอีกครั้ง นางบ่าวผู้นั้นก็พูดเบาๆที่ได้ยินแค่สองคน คำนั้นถึงกลับทำให้หญิงสาวทวีความโกรธยิ่งขึ้นอีก

"มึงเตรียมตัวเถิด กูนี้และเมียใหม่ท่านเจ้าคุณ"

"อีพลอย มึงอย่าอยู่เลย"

เพลี๊ย เพลี๊ย

"หนูมณพี่บอกให้หยุดไง"

จังหวะที่ท่านเจ้าคุณกำลังจะเข้าไปแยก เขาจับที่ตัวหญิงสาวก่อนจะออกแรงเหวี่ยง แต่ตรงนั้นเป็นบันไดจึงทำให้หญิงสาวเสียหลักก่อนจะหงายหลังตกบันใด

"ว้าย กรี๊ดดดดดด"

"หนูมณ"

เขามองดูหญิงผู้เป็นที่รักตกบันใดไปต่อหน้าต่อตาโดยที่เขาไม่สามารถช่วยได้

"คุณหนูเจ้าขา "

บ่าวคนสนิทรีบเดินลงมาดูผู้เป็นนายทันที

"โอ๊ย ฉันปวดท้องเหลือเกิน"

"ค่อยๆลุกนะเจ้าค่ะ"

จังหวะที่บ่าวประครองหญิงสาวขึ้น ของเหลวสีแดงก็ไหลออกมาตามขาของหญิงสาว

"ละ เลือด เจ้าค่ะ"