Love in Rainy Season รักมากมายนายฤดูฝน
1
ตอน
1.06K
เข้าชม
52
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
0
เพิ่มลงคลัง

เมื่อคำว่า'ผิด'มากีดกันความรักของ'เธอ'

'เธอ'จึงต้องสู้อย่างไม่คิดชีวิต เพื่อให้'เธอ'และ'เขา'

ได้จับมือเดินคู่กันไปอย่างไม่หวั่น

 

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วว....

เมื่อต้นเดือนกรกฎาคม(นานตรงไหนฟะ)

อากาศดีจังน้า~♥

ฉันคิดพลางแกว่งขาไปมาอยู่บนเก้าอี้

ในสวนสาธารณะ

วันนี้เป็นวันหยุดฉันเลยมานั่งฟัง

เพลงที่สวนสาธารณะหน้าหมู่บ้าน

ฉันชอบมานั่งเล่นที่นี่อยู่บ่อยๆเพราะ

ที่นี่อากาศดี ต้นไม้ก็เยอะ แถมยังมีเสียงนกร้องเจี๊ยบๆให้ฟัง

ฉันบอกได้เลยถ้ามีใครกำลังเครียดๆ

อยู่เนี่ย มานั่งที่นี่รับรองหายเป็นปลิดทิ้ง!!

 

ตึก!ตึก!ตึก!

เสียงฝีเท้าของใครบางคนกำลังมุ่งตรงมาทางนี้ ฉันรีบถอดหูฟังออกแล้ว

เดินย่องไปข้างหลังต้นไม้

ฉันเป็นโรคขี้ระแวงแบบนี้มานานแล้ว

ได้ยินเสียงอะไรแปลกๆก็คิดว่าเป็นผี

-_-

ผู้ชายตัวสูงสักประมาณ190+เดินมานั่งลงที่เก้าอี้ตัวที่ฉันนั่งเมื่อกี้

เขานั่งหันหลังให้ฉันแล้วล้วงมือลงไปในกระเป๋ากางเกงสีครีมก่อนที่จะเอามือออกมาพร้อมกับโทรศัพท์เครื่องใหญ่สีดำ

ถึงเขาจะนั่งหันหลังให้ฉันแต่ฉันก็พอดูออกว่าาเขาน่าจะเป็นฝรั่ง

เพราะดูจากผมสีน้ำตาลประกายทองและผิวขาวจัด

เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีฟ้าตัวใหญ่แล้วพับแขนขึ้นจนถึงข้อศอกเหมือนที่พวกฝรั่งส่วนใหญ่ใส่กัน

แกรกก~

ฉันแทบจะกลั้นหายใจเมื่ออาการซุ่มซ่ามของฉันกำเริบ เผลอไปเหยียบเอากิ่งไม้แห้งที่วางอยู่ข้างๆ

นายฝรั่งคนนั้นหันหน้ามาทางที่ที่ฉันนั่งแอบอยู่

โอ มาย กอดดดด...

ฉันไปอยู่อเมริกามาตั้งแต่เด็กไม่เคยเห็นฝรั่งคนไหนจะหล่อเท่าคนนี้เลยย..

ฉันคงจะเผลอทำหน้าตลกๆไป

จึงทำให้คนตรงหน้าถึงกับหลุดขำออกมา

แค่เสียงหัวเราะก็จะทำให้โลกทั้งโลกเป็นสีชมพูแล้ว

"Helloo~"นายฝรั่งนั่นเอ่ยทักอย่างร่าเริง

"Hi"ฉันว่าพลางยันตัวลุกขึ้นก่อนจะใช้มือปัดที่ก้นเบาๆ

"คุณพูดไทยได้หรือเปล่า"เขาพูดไทยด้วยสำเนียงแปร่งๆตามแบบฉบับฝรั่งพูดไทยไม่ชัด

เออ..ว่าแต่หน้าฉันออกฝรั่งขนาดนั้นเลยหรอ ฉันว่าน่าฉันออกคนไทยมากกว่านะ

ไม่เห็นเหมือนฝรั่งตรงไหน

ก็แค่ผมสีบลอนด์ กับกระตรงแก้มนิด

หน่อยเอง

"ได้สิ ฉันเป็นคนไทยนิ"นายฝรั่งนั่นหน้าเหวอไปนิดนึงเมื่อได้ยินคำตอบ

"แต่คุณเหมือนฝรั่งมากเลยนะ"ฉันยิ้มให้เขานิดนึงก่อนจะเดินมาทิ้งตัวนั่งลงข้างๆ (สาธุขออย่าให้กลายร่างเป็นซอมบี้เล๊ยยย)

"ฉันจะบอกว่าฉันเป็นลูกครึ่งไทย-อเมริกัน"เขาพยักหน้างึกงัก

"แล้วคุณล่ะทำไมถึงพูดไทยได้"

"เรียนเอาสิครับ"

"อ๋อ.."

ฉันนั่งมองใบหน้าเรียวได้รูปของเขา

อย่างเหม่อลอย ปากสีแดงโคตรจิ้มลิ้มเลย><

แถมดวงตายังมีหลายสีนับไม่ได้

แล้วยังมีกลิตเตอร์วิ้งๆอีก อยากนั่งมองแบบนี้นานๆจัง~~

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว