The mom แม่ผมเป็นผู้ชาย
0
ตอน
2.02K
เข้าชม
74
ถูกใจ
2
ความคิดเห็น
5
เพิ่มลงคลัง

ตอนที่  ..INTRO

 

 

 

 

 

ตุ้บ!

 

 

 

“พ่อว่าไงนะ!!”

 

 

 

เสียงของเด็กหนุ่มวัยละอ่อนเอ่ยถามอย่างดัง ‘ดิน’ มองชายตรงหน้าที่เค้าเรียกว่าพ่ออย่างต้องการคำตอบ เพื่อความแน่ชัด

 

 

 

“ก็อย่างที่ฉันบอกแกไป”

อัคคีตอบคำถามลูกของตนด้วยใบหน้าเรียบเฉยอันทรงอำนาจและหยิ่งทะนง

 

 

 

“พ่อ! แต่นั่นมันเป็นผู้ชายนะ!!”

ดินเอ่ยอย่างเคืองๆ

 

 

 

“แล้วไง ?”

 

 

 

“พ่อจะให้มันมาเป็นแม่ผมน่ะหรอ!!”

ดินยืนขึ้นจากโซฟาหนังสัตว์ราคาแพง แล้สชี้หน้าผู้ชายร่างบางที่นั่งตัวสั่นอยู่ข้างๆ พ่อของตน

 

 

 

“...”

อัคคีเงียบ แล้วฟังต่อ

 

 

 

“ผมรับไม่ได้หรอกนะ! จะหาคนมาแทนแม่ก็หาให้มันดีกว่านี้หน่อยสิ แล้วนี่ยังจะเป็นผู้ชายด้วยนะ รู้ถึงไหนอายถึงนั่นนะพ่อ!”

 

 

 

“จะสนทำไม แค่พวกปากไม่อยู่สุข”

อัคคีกอดไหล่ของคนร่างบางข้างที่กำลังนั่งตัวสั่นเทิ้ม

 

 

 

“ผมไม่ยอมเด็ดขาด!! ยังไงก็ไม่ยอม”

 

 

 

ดินพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินกระฟัดกระเฟียดขึ้นห้องนอนไป คนร่างบางหันเงยหน้าแล้วหันมาสบตาด้วยแววตาสั่นระริก อัคคีเห็นดังนั้นจึงกอดไหล่บางแน่นและเอานิ้วหัวแม่มืออีกข้างมาเช็ดหยดน้ำตาที่ติดอยู่หางตา พลางพูดปลอบประโลมไปด้วย

 

 

 

“ไม่เอานะ ไม่ร้อง”

อัคคีพูดกับคนข้างกายด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

 

 

 

“ตะ แต่ว่า...”

ร่างบางกำลังท้วง

 

 

 

“เชื่อพี่สิ ‘วายุ’ สักวันเดี๋ยวเค้าจะเข้าใจเองแหละ”

 

 

 

“จะ จริงหรอครับ?”

คนร่างบางถาม

 

 

 

“อืม”

 

 

 

ทั้งคู่นั่งกอดกันกลม ด้วยความรักใคร่ โดยไม่รู้เลยว่ามีร่างของเด็กหนุ่มที่ชื่อดิน มองทั้งคู่จากชั้นสองของบ้าน ดินกำมือแน่น รู้สึกอับอายและขยะแขยง เข้าเดินเข้าห้องปิดประตูเสียงดังปังด้วยความโกรธที่มีให้พ่อของตน ถ้าเพื่อนเขารู้ เขาจะอับอายขายขี้หน้าขนาดไหนที่พ่อของตนมีเมียเป็นผู้แถมยังจะมาเป็นแม่เลี้ยงของเขาอีก ในอุดมคติของลูกหลายๆ คนมักจะคอยคิดว่าแม่ใหม่หรือพ่อใหม่จะแย่งความรักพ่อและแม่แท้ๆ จากตนไป แต่สำหรับดินมันไม่ใช่ เพราะเขาไม่เคยได้รับความรู้สึกรักจากอัคคีตั้งแต่เด็กแล้ว ในวันนั้น วันที่แม่ทิ้งอัคคีและเขาไป พ่อก็กลายเป็นคนเงียบขรึม เขาพยายามที่จะหาแม่ใหม่หลายครั้ง แต่ไม่เคยเข้าตา เข้าใจอัคคีเลยสักนิด จนกระทั่งวันนี้ วันที่พ่อของเขาบอกกับตนว่าหาแม่ได้แล้ว เค้าควรจะดีใจมากหากแม่ใหม่ไม่ใช่...

 

 

 

‘ผู้ชาย!’

 

 

 

 

ดินหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา ก่อนจะกดหมายเลขปลายสายแล้วโทรออก รอสักพัก ปลายสายก็กดรับ ดินรีบพูดกรอกสายทันที

 

 

 

ติ้ด!

 

 

 

“ฮัลโหลไอ้น้ำ ว่างป่ะวะ”

ดินถามคนปลายสายอย่างหัวเสียนิดๆ

 

 

 

‘ว่างๆ ทำไมวะ’

คนปลายสายตอบกลับ

 

 

 

“ไปแดกเหล้ากัน ที่เดิมเจอกัน”

 

 

 

‘เออๆ’

 

 

 

ตรู๊ด~  ตรู๊ด~

 

 

 

ดินวางหูโทรศัพท์แล้วเดินไปถอดเสื้อผ้าหยิบผ้าขนหนูมาพันรอบเอว ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำอย่างรีบเร่ง

 

 

ในระหว่างดินอาบน้ำอยู่นั้น ทางด้านอัคคีและวายุแยกย้ายกันไปทำธุระส่วนตัว วายุกำลังอาหาร ทั้งของโปรดของอัคคีคนรัก และดินอย่างมีความสุข ส่วนอัคคีนั้นแยกไปอาบน้ำ เมื่อวายุทำอาหารเสร็จก็นำสำรับกับข้าวมาจัดแจงบนโต๊ะไม้เคลือบอย่างพิถีพิถัน

 

 

ดินที่อาบน้ำใส่เสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อยก็เดินลงมาจากห้องนอนผ่านโต๊ะอาหารที่วายุจัดอยู่ ร่างบางที่เห็นดินเดินลงมาจากห้องก็รีบปรี่ไปเรียกดินทันที....

 

 

 

“เอ่อ... คุณดินมาทานข้าวกันครับ”

วายุเอ่ยด้วยวาจาและท่าทีเจียมเนื้อเจียมตัว

 

 

 

 

“ไม่แดก! จะแดกก็แดกไปคนเดียวเหอะ!”

ดินตอบแล้วเดินชนไหล่จนร่างบางล้ม

 

 

 

ดินเดินออกมาที่โรงรถก่อนจะขึ้นคล่อมรถมอเตอร์ไซด์คันเก่งแล้วขับออกไปทันที วายุที่โดนดินเดินชนไหล่จนล้มก็ลุกขึ้นมาก่อนจะหันไปมองรถมอเตอร์ไซด์ที่ขับออกไปด้วยแววตาเศร้าสร้อย

 

 

 

‘น้าจะอดทนจะกว่าคุณดินจะยอมรับน้าได้นะ’

 

 

 

ร่างบางเดินกลับไปที่โต๊ะอาหาร พอดีกับอัคคีที่เดินลงมาจากชั้นบน ร่างบางจะชวนทานข้าวทันที อัคคีมองซ้ายมองขวาจนวายุจับสังเกตุได้ จึงถามออกไปทันที

 

 

 

“มองหาอะไรหรอครับ?”

วายุถามพร้อมกับคดข้าวให้ร่างสูง

 

 

“แล้วไอ้เจ้าดินล่ะ ทำไมมันยังไม่ลงมา ปล่อยให้คนอื่นรอนาน เสียมารยาทจริงๆ ไอ้ลูกคนนี้”

อัคคีไม่ตอบคำถามร่างบางแถมยังกล่าวว่าลูกของตนอีก

 

 

 

“เอ่อ.. คุณดินออกไปแล้วครับ”

ร่างบางพูด

 

 

 

“ออกไปแล้ว? ออกไปไหน ทำไมไม่บอก เดี๋ยวนี้มันชักทำตัวออกนอกลู่นอกทางมากไปแล้วนะ เดี๋ยวจะกักบริเวณเลยคอยดู”

 

 

 

“อย่าไปว่าคุณดินเขาเลยนะครับ กำลังอยู่ในช่วงวัยรุ่น ต้องให้เค้าได้ลองอะไรใหม่บ้าง”

ร่างบางของวายุตอบพร้อมกับกุมมืออัคคีแล้วบีบเบาๆ

 

 

อัคคีหันมายิ้มให้กับร่างบางของคนรักตรงหน้าอย่างทะเล้น ในรอบหลายปีมานี้อัคคีไม่เคยยิ้ม หรือหัวเราะเลย ตั้งแต่ ‘เพ็ญ’ คนรักคนเก่าที่เขารักมากทิ้งเค้ากับลูกไป นับแต่นั้นมาอัคคีไม่เคยยิ้มให้ใครเห็นแม้แต่ลูกของตนเอง และไม่เคยคิดที่จะมีภรรยาใหม่ด้วยแม้ดินจะพยายามหามาให้ก็ตาม จนมาเจอกับวายุ เลขาคนใหม่ที่มาทำงานกับเขา เขาและวายุแอบคบกันมาปีกว่าๆ โดยไม่มีใครรู้ จนมาวันนี้ วันที่เขาบอกกับลูกของเขาเองว่า

 

 

 

‘วายุคือแม่ใหม่ของแก’

 

.

.

.

.

เป็นมือใหม่หัดแต่งครับ ผิดพลาดตรงไหนขออภัย...น้ำหนักของเรื่องนี้จะหนักไปทางวายนะครับ ไม่ชอบก็ผ่านไปได้เลยนะครับ... นานๆ อัพทีนะครับ

 

SmileKung

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว