อุบัติรักเกมส์ลวง

"ขวัญเป็นแม่ของพลับใช่ไหม....?"

"พูดบ้าอะไรคะ ขวัญยังไม่มีลูก!"

"ไม่ใช่ขวัญแล้วจะเป็นใคร เวลาและอายุมันไล่เลี่ยกับเวลาที่เราคบกัน ส่วนเด็กนั่นก็หน้าเหมือนขวัญซะขนาดนั้น"

"ตอนนั้นพี่ก็มีพี่มีมี่อยู่นี่คะ หรือพี่ณัชชา....ขวัญขอตัวนะคะ"

"ขวัญจะแก้แค้นพี่ที่หลอกลวงขวัญใช่ไหม?....ขวัญพาเด็กที่ไหนไม่รู้มาหลอกพี่ เพื่อจะให้พี่เจ็บปวดที่ถูกหลอกเหมือนที่ขวัญเคยเจ็บใช่ไหม.....?"คิ้วสองข้างขมวดเข้าหากัน เธอเปลี่ยนไปมากจริงๆ ทั้งคำพูดและน้ำเสียงที่เฉยเมยและแข็งกระด้าง

"พูดเพ้อเจ้ออะไรคะ.....ขวัญไม่มีลูก"พาขวัญสะบัดเหวี่ยงให้แขนหลุดออกจากมือของผู้ชายปลิ้นปล้อนคนนี้ทว่าเขากลับส่งเสียงกระแทกกระทั้นกลับมาจนเธอเองก็ใจหายวับไปชั่วขณะ

"เฮอะก็แค่ถาม.....ไม่ใช่ก็แล้วไปสิ คนอย่างแบทไม่เคยรักใครอยู่แล้ว ไอ้เด็กแสบต้องถูกสั่งสอนจนแม่เจ้านั่นต้องร้องไห้โฮมารับกลับบ้านเลยคอยดู"แบทลอบมองอากัปกิริยาของขวัญเพื่อจะจับผิดที่ใบหน้า ทว่าสาวสวยกลับยิ้มเยาะออกมาแล้วพูดขึ้นทันควัน

"จะฆ่าแกงใครมันก็เรื่องของพี่ค่ะ พี่แบททททท"ขวัญทำใจแข็งเดินกลับเข้าไปร้องเพลง ทว่าเธอหวั่นใจกับคำพูดของเขาไม่น้อยเลย แม้จะต้องเสี่ยงเจ็บแต่เพื่อลูกเธอก็อยากจะลองดูซักครั้ง

เมื่อคลาสโนว่า ต้องสบตากับแม่ของลูก

เขาจะสิ้นลาย หรือเธอจะสิ้นใจ

มาลุ้นไปพร้อมๆกันในอุบัติรักเกมส์ลวง