ฉันเป็นแมวน้อยเกิดอยู่ที่ศาลเจ้าแห่งหนึ่ง หลังจากที่แม่คลอดพวกเราสี่พี่น้อง แม่ก็ทิ้งพวกเราให้เผชิญชะตากรรมชีวิตในรั้วศาลเจ้ากันเอง พี่น้องของฉัน บ้างก็ถูกหมาฟัดตาย บ้างก็หิวโหยจนตาย เหลือเพียงฉันที่ตอนนี้ก็กำลังจะใกล้ตาย เพราะฉันไม่ได้กินอะไรมาหลายวันแล้ว
อยู่ดีๆฟ้าดินก็เห็นใจ
มีชามที่ใส่นมจนเกือบล้นวางไว้บนพื้น ฉันรีบเดินสับขาเข้าไปเลียอย่างเอร็ดอร่อย ฉันรู้สึกสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อถูกมือน้อยของเด็กชายคนหนึ่งอายุราว10ขวบลูบขนบนตัวฉัน
" แม่ ผมเลี้ยงมันได้ไหมฮะ " เสียงของเด็กชายเอ่ยกับผู้เป็นมารดาอย่างสดใสร่าเริง
หลังจากนั้นฉันก็ได้เข้าไปอยู่บ้านมนุษย์ ถูกเรียกชื่อว่า โมโม่ ได้กินดีอยู่ดี ไม่ต้องอดอยากหิวโหย และหนาวเหน็บเหมือนตอนที่อยู่ที่ศาลเจ้าอีกต่อไป ฉันยกตำแหน่งเจ้านายให้กับเด็กน้อยผู้มีพระคุณคนนั้น หลังจากนั้นฉันก็มักจะเรียกเขาว่า เจ้านาย เจ้านาย
' เจ้านาย ฉันหิว !!! '
' เจ้านาย เกาคาง '
' เจ้านาย ขอขนมหน่อย '
แต่สิ่งที่เจ้านายได้ยินจากฉันมีแต่เสียงร้อง ' เมี้ยวววว เมี้ยว '
เจ้านายไม่เข้าใจภาษาแมว แต่ทำไมฉันถึงเข้าใจภาษาของเขาได้ แค่ฉันพูดภาษาเขาไม่ได้เท่านั้นเอง ไม่งั้นฉันคงจะบ่นเขา เวลาที่เขาทำอะไรที่ขัดใจฉันแน่นอน อาทิ เกาคางไม่ถูกจุด หรือ อาหารเม็ดหมดแล้วนะ ทำไมยังไม่เติมให้เสียที
เหตุการณ์ดำเนินไปอย่างปกติสุขจนกระทั่งเจ้านายเริ่มเข้าสู่วัยรุ่น เขาโตเป็นหนุ่มหล่อ จากนั้นเขาก็เริ่มเปลี่ยนไป ไม่ค่อยเอาใจใส่ฉันเหมือนเดิม เพราะมัวแต่ติดเกมส์ และล่าสุด เขาเริ่มมีแฟน!!
ถึงอย่างนั้นฉันก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่เฝ้ามองเจ้านายเติบโตจนเรียนจบ ได้ทำงานที่ดี และแล้วข่าวร้ายก็มาถึง สิ่งที่ฉันไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เจ้านายมีแพลนที่จะย้ายออกจากบ้านไปเช่าคอนโดอยู่คนเดียว เจ้านายให้เหตุผลกับท่านแม่ว่า จะได้ประหยัดเวลาเดินทางไปทำงาน ฉันทำหน้าวิงวอนออดอ้อนขอตามเขาไปอยู่ด้วยได้สำเร็จ แต่พอมาอยู่ด้วย จึงได้รู้เหตุผลที่แท้จริงของเจ้านาย ว่าจริงๆแล้วเขาจะย้ายออกมาอยู่กับแฟนนั้นเอง หนอยแน่!!! ฉันจะฟ้องท่านแม่ ฉันไม่ค่อยชอบแฟนของเจ้านายเลย ต่อหน้าเจ้านายก็ทำเป็นรักฉัน แต่พอลับหลังเขา นางก็ขยะแขยงฉัน ทำเหมือนว่าฉันน่ารังเกียจทั้งที่ฉันออกจะน่ารักซะขนาดนี้ แต่ฉันก็ทำได้แต่แยกเขี้ยว และขู่ฟอดใส่นาง เวลาที่นางจะมาลูบขน หรือทำท่าจะเข้ามาอุ้มฉัน
และแล้ววันหนึ่ง วันที่เจ้านายเกิดอุบัติเหตุหนัก จนต้องนอนโคม่าเป็นเจ้าชายนิทรา เขาจะไม่สามารถลูบหัว และเกาคางให้ฉันได้อีกต่อไป ฉันวิ่งออกจากบ้าน ไปขอพรต่อเทพเจ้าที่ศาลเจ้า ขอเอาชีวิตของฉันต่อชะตาชีวิตของเขา ในที่สุดอิทธิฤทธิ์และปาฏิหาร์ยก็เกิดขึ้น ก่อนที่ดวงจิตของฉันจะแตกสลาย เทวดาท่านเมตตาต่อเวลาให้ฉัน 9 วันของอายุแมว เท่ากับ 9 เดือนของอายุคน และให้ฉันได้กลายเป็นมนุษย์สมใจอยาก
เจ้านายตื่นขึ้นมา สบตาฉันอย่างงงๆ เขาคงเกิดคำถามมากมายขึ้นในใจ ว่าหญิงสาวสวยสดงดงามที่ยืนอยู่ข้างเตียงของเขานั้นคือใคร
ฉันจึงพูดทักเขาไปก่อน
" เจ้านาย จำฉันไม่ได้หราคะ ฉันคือโมโม่ไงคะ "
เก้าเดือนนับต่อจากนี้ ฉันจะขอใช้เวลาที่เหลืออยู่เพื่อป่วนเขาให้สุดๆ ไปเลย
เจ้านายที่รัก
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
รอติดตามบทที่ 1 ☺️
สวัสดี หรีดทุกท่านค่ะ ตั้งใจว่าให้เป็นเรื่องสั้นไม่กี่ตอนจบ ไปๆมาๆก็ปาไปสามสิบตอนแล้วค่ะ หากถูกใจฝากกดไลท์เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ ถ้าคอมเม้นท์ติชมด้วยก็จะดีมากๆค่ะ
หลังลงตอนใหม่ตั้งแต่ตอนที่ 10 ไรท์จะให้อ่านฟรี 3 วันหลังจากนั้นจะติดเหรียญนะคะ รีบอ่านน้า😘
........................