ดอกไม้ใต้ฉัตร

คำโปรย 

หากเปรียบเจ้าผู้ปกครองเมืองเป็นผู้นำ ประดุจช้างเท้าหน้าแล้ว สำหรับชาววังแห่งกษินครา ท้าวนางเมธีนฤนาถ ก็คือช้างเท้าหลัง ผู้ปกครองดูแลความเรียบร้อยในวังหลังให้แก่พระองค์ ถือสิทธิเทียบเท่ากับมเหสี ต่างกันที่มิได้ผูกสัมพันธ์ทางร่างกายเท่านั้น 

กันเกรา ในฐานะท้าวนางเมธีนฤนาถและพระสหายคนสนิท โฉมงามสง่าวัยแรกแย้มที่ยินดีต่อการเป็นข้าหลวงรองบาทองค์ราชันจอมเอาแต่พระหทัย ที่พระองค์มิยอมปลงใจอภิเษกสมรสกับเจ้าฟ้าหญิงองค์ใดเพื่อแต่งตั้งเป็นมเหสีสักที 

วราภัคธรรมราชา รัฐบุรุษทรงอำนาจ ที่ใครๆ ต่างเกรงในพระบารมียิ่งนัก แสวงหาอำนาจ ดินแดนและสตรี ไปทั่วแว่นแคว้น โดยที่ไม่ทรงรู้เลยว่าความสุขใจที่แท้ คือการมีใครสักคนเข้าใจและยอมรับในความตัวตนของพระองค์ 

นานวันเข้าก็ยิ่งผูกพัน...ความไว้วางพระทัยในตัวนางยิ่งทวีขึ้นตามกาลเวลา แต่หากไม่มีผู้ใดอาจล่วงรู้ ว่าความรู้สึกของราชาหนุ่มได้แปรเปลี่ยนไปแล้วหรือยัง จะมีก็แต่ความในหัวใจดวงน้อยแสนบริสุทธิ์ ที่จงรักและภักดีต่อพระองค์มานานนับทศวรรษ  

...แม้จะมิได้เป็นนางอันเป็นที่รัก แต่ก็ขอแค่ได้อยู่ดูแลเคียงข้างเท่านั้นก็คงเพียงพอ... 

“ดอกไม้ใต้ฉัตร” นวนิยายรักแนวพีเรียด สุดแสนอบอุ่นหัวใจ ที่จะมาทำลายทฤษฎีเส้นขนาน ระหว่างมิตรภาพกับความรักให้สิ้นสุดลง