•Love children รักเด็ก•

•Love children รักเด็ก•1

ฮอท : "ไงครับคุณไซเร็นส์ นั่งเป็นท่อนไม้ไม่พูดไม่จาเลยนะไอสัส กูพาออกมาเที่ยวไม่ใช่ให้มานั่งทำเข้ม เดี๋ยวพ่อโบกให้หรอก

สวัสดีผม ไซเร็นส์ ที่ไอเวร 'ฮอท' มันด่าเมื่อกี้ จะให้ทำไงได้ชื่อผมมันก็บอกอยู่ว่าความเงียบ ซึ่งไม่ใช่แค่เงียบนะครับ ทั้งเงียบทั้งขรึมเลยแหละ ก็นี่มันเป็นบุคลิกผมที่ติดตัวตั้งแต่คลานออกจากท้องแม่เลยนะ จะให้เปลี่ยนง่ายๆก็ไม่น่าง่าย แต่ก็ใช่ว่าผมจะเงียบขนาดนั้น แค่เงียบในเวลาที่อยากเงียบเท่านั้นเอง ส่วนหน้าตาผมหรอ ใบหน้าเรียวรูปตัววี จมูกโด่งเป็นสัน ตาสองชั้น คิ้วโก่งได้รูป ริมฝีปากเป็นกระจับสีชมพูออกน้ำตาล ร่างที่ได้ความสูงมาตรฐานออกจะเกินมาตรฐานด้วยซ้ำและผิวที่ดีกว่าผู้หญิงบางคน ที่อยู่บนใบหน้าและร่างกายของเขา ล้วนสมบูรณ์แบบ คุณคิดว่าไงหล่ะ

ผมตวัดสายตาคมพร้องส่งสายตาบอกมันว่า'อย่าเสือก'ให้มัน มันจึงหันกลับไปกินเหล้าเงียบๆและฟัดผู้หญิงข้างกายของมัน แต่อย่าเข้าใจผิดนะครับไอนี่มันไม่มีเมียหรอกที่ว่าผู้หญิงหน่ะ 'ซื้อเอา'

เลิฟ : "มึงก็นะไอฮอทไปเสือกเรื่องของมัน นั่งเงียบๆก็ดีอยู่แล้ว หาเรื่องโดนด่าไอควาย" นี่คือเสียงของไอเลิฟ ชื่อแม่งโครตหวานแต่สันดารแม่งโครตเถื่อน

นี่แหละครับพวกเพื่อนๆผม คบมาตั้งแต่เด็ก ที่คบกันได้เพราะเหี้ยเหมือนกัน เหี้ยทั้งกลุ่ม

เลิฟ : "มึงคิดเรื่องน้อง 'ยิ้มหวาน' อยู่หรอวะ กูนึกว่ามึงเลิกคิดไปแล้ว คนห่าไรชอบมาได้ตั้ง3ปี แถมยังชอบฝ่ายเดียวด้วย"

จึก! แม่งโครตเจ็บ ไอเหี้ยเลิฟมันพูดแทงใจดำผมได้อย่างเจ็บ

ฮอท : "ไอเลิฟไอเวรมึงก็ไปว่ามัน" ผมนี่อยากกระโดดเข้าไปหอมแก้มมันพร้อมพูดขอบคุณจริงๆที่มันยังเข้าข้างผม

ฮอท : "ที่มันชอบน้องยิ้มหวานอยู่ฝ่ายเดียวก็เพราะสารภาพแล้วแต่น้องเขาไม่เอา"มันพูดพร้อมทำหน้าเยาะเย้ยผม

โอเครผมขอถอนคำพูด ไอพวกเหี้ย

ผม : "ถ้ามึงมีปากแล้วพูดสิ่งดีๆไม่ได้ ก็เก็บไว้อมเหรียญตอนแก่ตายเถอะ ไอพวกเวร" ผมพูดจบแล้วเดินออกมาจากผับและเดินทางกลับคอนโดและเมื่อถึงผมล้มตัวนอนทันที