เรื่องสั้นบรรทัดเดียว
'ว่าด้วยเรื่องของผืนฟ้าที่เหมือนจะหวานกับหลากสีที่เหมือนจะเปรี้ยว'
ชีวิตกำลังแฮปปี้ตามประสา แต่อยู่ดีๆ ก็โดนเทสายฟ้าแลบ
ก็เสียใจแหละ แต่ไม่เข้าใจมากกว่าว่าทำไมอยู่ดีๆ เป็นงี้ 'สกาย' ก็ตอบไม่ได้
เพราะตัวต้นเหตุดันหายไปอย่างกับระเหิดไปในอากาศ เลยได้แต่นั่งซึมซัดแอลกอฮอล์ย้อมใจ
เหมือนฟ้าจะสงสารเลยร้องไห้กลางหน้าหนาว (หลอกๆ) เป็นเพื่อน หน้าไม่เปื้อนน้ำตาแต่เปียกซ่กเป็นหมาตกน้ำ
ฟ้าหลังฝนสวยงามเสมอ แต่ดึกดื่นค่อนคืนมันมืดมองไม่เจอหรอกความสวยที่ว่า
เจอก็แต่ตัวอะไรก็ไม่รู้ น่ากลัวเป็นบ้า ผีหรือเปล่าก็ไม่รู้!!!
'สกาย : นั่นอะไรน่ะ ผีหรือเปล่า!!!'
#สายรุ้งสีคราม