เมื่อคราตะวันลับเหลี่ยม แสงสุดท้ายค่อยลดถอยออกจากหุบเขา เสียงเกือกม้าดังกักๆ วิ่งอย่างรวดเร็วเข้าไปในป่าลึก ชายชุดคลุมยาวสีดำ ลงจากม้าก่อนผูกม้าไว้กับเสาไม้แลเดินเข้าบ้านไม้เก่า เสียงเปิดประตูฝืดๆดังขึ้น สร้างบรรยากาศหลอนๆท่ามกลางธรรมชาติที่มืดมิด
"ผมคิดว่าคุณจะไม่มาเสียแล้ว"
"ไม่มีเหตุผลใดที่ผมจะต้องหลบหนี"
"ปากดีเหมือนเดิมนะจอห์นนี่ ดื่มชาก่อนสิ"
"ผมง่วงแล้วนะ มีเรื่องอะไรก็พูดมาเถอะ"
"ฮ่าๆ เรื่องมันค่อนข้างน่าสนใจ หวังว่าจะช่วยให้คุณตื่นตัวได้ละกัน"
"เอาเถอะๆ เล่ามา"
"วันที่ 14 พฤษภาคม มีชายนิรนามเดินออกมาจากหอสมุดด้วยท่าทีวิปลาศ เขาสวมใส่หมวกสีดำ เสื้อสีแดง และกางเกงสีฟ้า"
"ดูเหมือนว่าเค้าจะไม่ค่อยเก่งด้านแฟชั่นนะ ฮ่าๆ"
"เขาถือกระเป๋าหนังสีดำออกมาด้วย เดินออกมาไม่นานเขาก็นั่งลงกับขั้นบันไดก่อนเปิดกระเป๋าออก ในนั้นมีเงินหลายเพนนีแต่หาระบุได้ไม่ เค้ายิ้มแสยะ ก่อนปิดกระเป๋านั่น คนที่พบเห็นบอกว่าไม่สามารถระบุตัวตนได้เพราะผู้ต้องหาใส่หมวกแล้วก้มหน้า โผล่ออกมาเพียงปากเท่านั้น"
"แล้วมันจะสำคัญยังไง ก็แค่คนบ้า"
"ที่แปลกคือ มีคนบอกว่าชายคนนี้มักจะทำแบบนี้ทุกๆสัปดาห์และเขาก็ไม่รู้ไปเอาเงินเยอะขนาดนี้มาจากไหน ทั้งๆที่ไม่เคยมีใครรู้จักตัวตนเขา แม้แต่ที่อยู่อาศัยด้วย"
"บ้ารึเปล่าเนี่ย ยังไม่มีใครเดือดร้อนจะเสียเวลาไปสืบทำไม"
Guest
