“ไม่น่าออกมาเล้ย นังทับทิมแก่นี่บ้าจริงๆ” ทับทิมสาวสวยไฮโซที่เป็นที่รู้จักกันในเมือง M บ่นพรางขับรถออกมาเรื่อยๆไม่มีจุดหมาย
“พ่อนะพ่อ ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วยก็บอกว่าไม่อยากไปเมกาๆๆ โถ่เว้ย ดี! ฉันจะไม่กลับไปเหยียบบ้านอีกแน่” กรี้ดๆๆๆๆๆ
“กรี้ดๆๆๆๆๆ กรี้ด !!!!”
เอี้ยดดดดด ~ โครม!!!!!!!!
“อีกแล้วหรอเนี่ย” นับเป็นครั้งที่เกือบร้อยของความประมาทของเธอเวลาขับรถ ร่างบางรีบจอดรถและรีบลงมาดูหน้ารถคันหรูของเธอด้วยความร้อนรน
“ตายแล้วรถฉันจะเป็นอะไรมั้ยเนี่ย” ว่าพรางยกมือขึ้นกุมขมับ “นี่คุณลงมาเคลียเลยนะ ขับรถประสาอะไรเนี่ย”
ร่างสูงโปร่งอายุราว35ปีแต่งตัวสะอาดสะอ้าน ปรากฏกายขึ้นหลังจากเปิดประตูรถออกมา เขามีอาการไม่สะทกสะท้ายใดๆภายใต้แว่นสีชานั้นเผยให้เห็นดวงตาอันนิ่งเฉยของอีกคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า ใบหน้าของเขามันเหมือนโดนต้องมนต์ร่างบางไว้ไม่ให้กะพริบตา อืมมมหล่อจนหน้าหมั่นไส้จริงๆ
“นี่ลุงคะ ขับรถประสาอะไรคะ ไม่ปรือตามองถนน”
“ไม่ใช่เธอหรอกหรอสาวน้อยที่เป็นคนมาชนรถฉัน” ว่าพรางหรี่ตาลงมองร่างบางที่ยืนด่าเขาอยู่ฉอดๆ
“แล้วอีกอย่างฉันไม่ใช่ลุงเธอ”
“อ่าา ไหนๆฉันก็เป็นคนชนรถลุง ลุงอยากได้เท่าไหร่ล่ะ ฉันรวยนะรู้ไหมพ่อฉันเป็นใคร อันที่จริงลุงก็ดูมีฐานะนะ แต่ไม่แน่อาจจะเป็นพวกสิบแปดมงกุฎมาหลอกเอาตังค์ก็ได้”
“ฉันไม่เสียเวลากับคนอย่างเธอหรอก อีกอย่างฉันไม่อยากได้ตังค์เธอ จำไว้นะอย่าทำกริยาและถ้อยคำแบบนี้กับใคร”ร่างสูงว่าพรางปิดประตูใส่หน้าคนตรงหน้า
ภายในรถคันหรูของภาคินนั้น ร่างสูงได้แต่มองกระจกหลังอย่างไม่ลังเล คงใช่เธอจริงๆสินะ ทับทิม ....
คฤหาสวังเวียน
“พ่อคะหนูไม่ไปนะคะพ่อ หนูยังอยากใช้ชีวิตที่ไทยค่ะ หนูเก่งหนูดูแลตัวเองได้ค่ะ” ทับทิมกลับมาบ้านอีกครั้งเพื่อมาไก่เกลี่ยเรื่องที่เธอไม่อยากไปเรียนต่อที่อเมริกา
“อืมม แม่ก็มาคิดดูอีกทีมันเป็นการทรมานลูกเกินไป ลูกแม่เคยอยู่แต่ที่สุขสบายถ้าไปอยู่ที่นู้นคงลำบากแย่แน่ แม่คงคิดถึงลูกมากแน่ๆ”
“งั้นก็ได้พ่อจะลองคิดดูอีกที แต่อาทิตย์หน้าพ่อกับแม่ต้องไปดูงานที่ญีปุ่นสัก2-3เดือนนะ”
“ค่ะพ่อ รักคุณพ่อและคุณแม่ที่สุดเลย”
“แต่พ่อจะให้เพื่อนพ่อ มาดูแลบ้านหลังนี้แทนพ่อนะในระหว่างที่พ่อไม่อยู่”
“ใครหรอคะพ่อ”
“เค้าชื่อคุณิาภาคิน”
.
—— มาแล้วววววว ฝากนิยายเรื่องแรกของไรท์ด้วยน้าาาาา ——-
#ไรท์ตุ๊กตา
Guest
